کسب اجازه از امام جمعه برای کاندیداتوری

سید محمد حسین زبرجد  با حضور در مدرسه علمیه امام خمینی(ره) به دیدار نماینده ولی فقیه در آذربایجان غربی و امام جمعه اورمیه رفت.

به گزارش آینانیوز،نامزد مستقل نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در این دیدار که به گفته خودش با هدف کسب اجازه از مجاهد نستوه، غلامرضا حسنی برای ورود رسمی به عرصه انتخابات انجام گرفت، تاکید کرد که با همت و حمایت بزرگان و علما آماده است تا همه شرایط لازم برای تامین نظر مقام عظمای ولایت در حضور حداکثری در انتخابات را فراهم آورد.

زبرجد با اعلام اینکه بعد از مقام معظم رهبری، وجود حجت الاسلام حسنی را غنیمتی برای نظام و اسلام و آذربایجان می داند ضمن آرزوی سلامتی و طول عمر، از وی خواست تا برای تقویت پایه های نظام مقدس جمهوری اسلامی با انتخاب افراد اصلح در انتخابات مجلس شورای اسلامی دعا کند.

امام جمعه اورمیه نیز در این دیدار از کلیه دست اندرکاران انتخابات، مسئولین برگزاری، نامزدها و طرفدارانشان خواست تا ضمن رعایت انصاف و عدالت در مبارزات انتخاباتی، بر حضور پرشور و حماسی مردم در صحنه تلاش کنند.

غلامرضا حسنی نقش علما و روحانیون حاضر در جلسه را نیز مهم ارزیابی کرد و خاظرنشان کرد که روحانیون باید برای برگزاری انتخاباتی سالم و مطابق خواست مقام معظم رهبری مردم را آگاه کنند.

مواضع و دیدگاه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی سید محمد حسین زبرجد

رویکردهای استانی-منطقه ای

«باید آرمان ها را از سازوکار دستیابی به آرمان ها تفکیک کرد. عقلانیت را با اصول گرایی ، و واقع بینی را با آرمان گرایی همراه نمود تا آرمان گرایی به انحراف کشیده نشود و راه تحقق جامعه ی اسلامی در دهه ی چهارم انقلاب ، "دهه ی پیشرفت و عدالت" هموار گردد.»
سرآغاز
در عصر گسترش بی حد و مرز دانایی ، تسهیل ارتباطات جمعی و شکل گیری «دهکده ی جهانی» ،انسان ها بر همدیگر تاثیر گذاشته و از هم تاثیر می پذیرند.روزگاری است که «جریان اندیشگی» با لمس کلیدی از دور دست ترین سکونتگاه انسانی در کره ی زمین ، با سرعت حیرت آوری سیرمی کند.آری هر روز ،«دنیای درونی» انسان ها بزرگ و بزرگتر می شود؛ و «دنیای مادی» واین کره یِِ خاکی سبز و آبی ، کوچک و کوچکتر می گردد...!

و هر چه انسان ها و جوامع از جهات متعدد به همدیگر نزدیک تر می شوند؛ مصائب و مشکلات مشابهی هم پیدا می کنند. در چنین روزگاری ، چه بهتر که تجارب و دانش جهانی را از «صافی دین و اخلاق» عبور داده و برای ساختن جامعه ای دینی و اخلاق محور،ازابزار مادی به بهترین نحو و شیوه ی ممکن استفاده نمود تا «حرمت» و «کرامت انسانی» در گذرگاه های تنگ مصائب دنیای مادی مخدوش نگردیده و راه چاره ای فراهم گردد ؛باشد که انسان جز در پیشگاه ذات اقدس باریتعالی جل جلاله قد خم نکند و مصداق عینی «وکرمنا الانسان» شود که کوه ها نیز بر او سرخم می کنند.

کجا هستیم؟

آن چه همگان بر آن اذعان دارند؛این که: «استان آذربایجان غربی» و «شهر اورمیه»، علیرغم تلاش خستگی ناپذیر مردم سلحشورش ، پنجه در پنجه ی بیماری تاریخی و مزمن توسعه نیافتگی انداخته که حیات اجتماعی جامعه را با چالش های جدی ،همچون بیکاری ، مهاجرت،حاشیه نشینی،ناامنی،فرار سرمایه های انسانی و مادی مواجه کرده است.برای غلبه بر این گسست های توسعه ای و توقف شدت این بیماری ، نیاز مبرم به پژوهش های علمی برای «طراحی الگوهای عملی توسعه» وجود دارد.
اما، توسل به «الفاظ نمادین» برای آمادگی ذهن مخاطبین ، شهروندان و آشنایی با «راهکارهای نهایی» ،امری رایج در عالم رقابت های سیاسی است.چرا که عموم شهروندان علاقه دارند که چکیده ی دانش مدیریت جامعه ی سیاسی را به صورت نسخه های درمانی ِمشخص ِمعطوف به حل مشکلات عینی مبتلاءبه،دریافت نمایند.درست اینجاست که؛«شعارهای سیاسی که چکیده ی راهکارهای مدیریتی برخاسته از آزمون های علمی مختلف هستند؛در عرصه ی سیاسی متولد شده و مورد اقبال،همکاری و همدلی عمومی قرار می گیرند».

کجا باید باشیم؟

برای حرکت در آینده ،باید «هدف» ،«جهت» و «همت» داشته باشیم.«شعار»ها می توانند در برگیرنده ی «آرمان های هدفمند» ما برای حرکت در آینده باشند. شعارهای مطرح شده در ذیل که معطوف به حل اصلی ترین مشکلات حال و آینده ی جامعه ی شهری و روستایی «اورمیه» و «استان آذربایجان غربی» هستند؛حاصل تلاش علمی کارشناسانی است که با پژوهش در منابع علمی داخلی و مشابه سازی با نمونه های بین المللی ،بالاخص جوامع رو به توسعه و استفاده از تجارب عملی دیگر کشورها و ملت ها؛ کوشیده اند عملی ترین و ممکن ترین راه حل مشکلات را به بایسته ترین روش ممکن پاسخ بدهند:
اشتغال پایدار برای جوانان
امنیت برای سرمایه گذاری
رفاه برای شهروندان
1) اشتغال پایدار،بالاخص برای جوانان در جهت انتقال مدیریت جامعه از نسل اولی های انقلاب به نسل های آینده با استفاده از تجارب سه دهه انقلاب شکوهمند اسلامی.
چنان که مستحضر هستید، امروزه مهمترین مشکل جامعه ی جوان ما ، بیکاری و بحران اشتغال می باشد. «اشتغال» نسبت مستقیم با رشد و توسعه ی اقتصادی جامعه دارد.از دیگر سو ، بهبود فضای کسب و کار عمده ترین عامل بهبود بسیاری از شاخص های «رفاه اجتماعی» است که «امنیت روانی جامعه» راهم، فراهم می نماید.اما حل «بحران اشتغال»، نیازمند توسعه و بسط فرصت های شغلی، خلاقیت و ابتکار در عرصه های کارآفرینی است. بستر سازی برای خلق فرصت های شغلی ، نیازمند شناسایی ظرفیت های بومی،منطقه ای و ملی ،جلب و جذب سرمایه های مادی و انسانی، حمایت از سرمایه گذاران ،حذف مالیات برای کارآفرینان، تخصیص تسهیلات مالی و اعتباری، تضمینات بانکی، بیمه ی بیکاری، و حمایت از تولید داخلی و بازاریابی جهانی برای محصولات و گسترش صادرات است. چرا که ، تولید فقط منحصر به تولید محصول،"کالا" و خدمات نمی شود؛ بلکه گستره ی وسیعی همچون دانش ،فن آوری ،علم ،سرمایه، ثروت، فرهنگ منطبق با مقتضیات زمان و استوار بر تشیع پویای علوی را نیز در بر می گیرد.
«جهت گیری تیم اشتغال » ما به طور خلاصه عبارت است از:
استفاده از ظرفیت های بومی،محلی ،منطقه ای و ملی برای کارآفرینی،سرمایه گذاری،گسترش بازارهای داخلی و نفوذ در بازارهای خارجی،بالاخص بازارهای منطقه ای
بهبود فضای کسب و کار با استفاده از سیاست های حمایتی(مالی،اعتباری و بیمه ای)
حمایت از بخش خصوصی و تعاونی با استفاده از ابزارها و مشوق های سرمایه گذاری از قبیل :حذف مالیات کارآفرینان و سرمایه گذاران و اصلاح قوانین بیمه ی اجتماعی و کار،تضمین امنیت سرمایه گذاری ها
تاسیس صندوق های حمایت از کسب و کار های خرد،از جمله بنگاه های زود بازده و صنوف
ایجاد بازارها و مناطق آزاد تجاری ،کسب و کار و پارک های فن آوری
گسترش همکاری های تجاری،اقتصادی با کشورهای همسایه
تقویت بخش کشاورزی در همه ی زمینه ها: تولید مستقیم،صنایع معین و وابسته،دانش و فن آوری،آموزش و تحقیقات
گسترش آموزش عالی و ایجاد قطب آموزشی کشاورزی در استان
توسعه و گسترش گردشگری و توریسم درمانی
2)- امنیت برای سرمایه گذاری با محوریت تولید و با تکیه بر استعدادهای بالقوه ی استان.
شکی نیست که «رفع معضل بیکاری» و «توسعه ی اشتغال پایدار»،بدون تخصیص سرمایه های بخش خصوصی و عمومی امکان پذیر نیست. شایسته است دولت ها دو کار اساسی را برای اشتغال انجام دهند:
الف)- فراهم سازی امکانات زیر بنایی
ب)- سیاست گذاری و حمایت از تولید کنندگان باتامین منابع مالی و اعتباری و حذف مالیات و تسهیل قوانین و مقررات
عمده ترین مانع توسعه ی استان آذربایجان غربی،شکل گیری فضای ناامن اقتصادی برای تولید کنندگان ، فعالان صنعت و کشاورزی از یک سو و ایجاد فضای امن برای کسب و کارهای کوچک و کم دامنه از سوی دیگر است.اما مدل اقتصادی ما برای ایجاد اشتغال ، حمایت نامحدود از سرمایه گذاری بخش خصوصی،و تعاونی ها در همه ی عرصه های کسب و کار و تولید می باشد.برای نیل به این هدف عالی راهبردی ، باید تمام توان سیاسی استان به جذب سرمایه گذران از تمام نواحی کشور و همچنین کشورهای خارجی ، بالاخص سرمایه های آذربایجانیان خارج کشور معطوف شود و در عین حال با پیگیری مداوم و مستمر روان سازی کلیه ی زیرساخت ها ،قوانین ، مقررات و منابع مالی لازم برای ایجاد فعالیت های تولیدی و اشتغالزا فراهم شود.
به طور خلاصه امنیت سرمایه گذاری با توسل به راهبردهای ذیل تامین می شود:
اصلاح قوانین و حذف مقررات زائد و دست و پاگیر
حمایت های قانونی،مالی،اعتباری،بیمه ای و تضمین های سرمایه گذاری
ایجاد زیرساخت های اقتصادی و منابع زیر بنایی
حذف مالیات بر تولید و تخصیص اعتبارات ویژه ی تولید و اعطای تسهیلات مالی و پولی با آسان ترین و کوتاه ترین روش ها و تسهیل روش های بزپرداخت وام های معوق بانکی
تسهیل قوانین و مقررات اعطای موافقت های اصولی کارآفرینی
تکریم سرمایه گذار و تقویت صندوق های حمایتی صنوف و تولیدگران و اتاق های بازرگانی با محوریت کامل بخش خصوصی
3) رفاه برای شهروندان این مرز و بوم قهرمان پرور
غایت همه ی فعالیت های مادی و معنوی در جامعه ،«تامین خوشبختی، رفاه مادی،آرامش جسمی و روانی انسانهاست».هدف و غایت تاسیس حکومت ها و دولت ها،تضمین امنیت و تامین آسایش عمومی است. در سایه ی احساس رفاه اجتماعی و امنیت عمومی و خصوصی است که فرد می تواند از عمق وجود به وجدان خدایی برگشته و برای آخرت خود نیز گام بردارد.چرا که «انسان از عمق ِوجود و فطرتاً خدا محور است» و حاکمان موظف هستند با تامین آسایش و رفاه مادی ،فرصت های تعالی معنوی آنها را هم فراهم سازند؛بالاخص نظام مقدس جمهوری اسلامی که برخاسته از شرع انور اسلام است.
برخی از ترس های که زیر ،رفاه و آسایش مادی و معنوی(روحی-روانی) انسان ها را تهدید می کنند:
ترس از بیکاری و از دست دادن شغل
ترس از دست دادن امنیت و آسایش اجتماعی
ترس از بی خانمانی ، گرفتاری به بلایا و فاجعه ها
ترس از دست دادن هویت قومی، دینی ، مذهبی، فرهنگی و زبانی
ترس از دست دادن سرپرست و حامی
ترس از بیماری و نقص عضو و کارافتادگی
ترس از دست دادن اموال و دارایی ها
ترس از بی عدالتی سیاسی، اقتصادی ، و نابرایری های اجتماعی و تبعیض(رانت ها،ویژه خواری ها،...)
ترس از تهدیدات دشمن خارجی
لازم است تمام هم و غم هر ساختار سیاسی ، رفع و یا اصلاح این ترس ها باشد.به اعتقاد ما ،در حال حاضر مهمترین تهدید کننده ی امنیت روانی و رفاه اجتماعی شهروندان ؛ مصیبت بیماری و عدم پوشش کامل بیمه های درمانی و اجتماعی برای تامین هزینه های بیماری،استعلاجی ،و از کارافتادگی است.اکنون بیمه های درمانی و اجتماعی ، در ناکارآمدترین شکل ممکن خود هستند و سهم مردم از هزینه های درمانی در برخی موارد به بیش از 65% سبد خانوار می رسد.
از طرفی،آموزش و پرورش به شکل کنونی، پاسخگوی تعلیم و تربیت آیندگان نبوده و باید به صورت کارآمدتری متحول گردد.به جرأت می توان گفت که:
ضروری ترین طرح تحول بعدی،"طرح تحول در آموزش و پرورش" می باشد.
برای بسط و بهبود رفاه اجتماعی ، ما باور داریم که:
بیمه های درمانی می بایست موظف به پوشش کامل هزینه های درمانی شهروندان گردند.
هزینه های بهداشت و درمان بایستی برای همه رایگان گردد.
بیمه های اجتماعی می بایست به پوشش کامل و کارآمد ِحمایتی از بیمه شدگان بپردازند.به دیگر سخن، بیمه ها باید واقعی شوند.
تعرفه های درمانی می بایست در بخش دولتی و خصوصی یکسان و واقعی شوند.
حداقل و در کوتاه مدت باید کلیه هزینه های درمانی توسط بیمه ها پوشش داده شوند.
بخش درمان دولتی و خصوص می بایست به سرعت نوسازی و بازسازی شوند.
سطح بندی خدمات درمانی و بهداشتی اصلاح و تخت های بیمارستانی هموزن با افزایش جمعیت،افزایش یابند.
قانون پزشک خانواده به درستی و در همه ی شهر ها اجرا شود.
حمایت های اجتماعی از افراد آسیب پذیر در قالب بیمه های اجتماعی فراگیر، گسترش یابد.
بیمه ی اجتماعی کشاورزان و کارگران روزمزد و فصلی توسعه یابد.
نباید هیچ فردی در استان ،از چتر حمایت اجتماعی دولتی خارج بماند.
می بایست همه ی افراد بیکار بالای سن قانونی ، تحت پوشش بیمه ی بیکاری قرار بگیرند.
می بایست همه ی افراد بالای سن بازنشستگی که تحت پوشش صندوق بازنشستگی خاصی نیستند، تحت پوشش بیمه ی اجتماعی قرار بگیرند.
کمک های مستقیم به اقشار آسیب پذیر می بایست به مساعدت های اشتغال زایی،کارآفرینی و بیمه ی اجتماعی تبدیل شوند.
آموزش های فنی و حرفه ای از ابتدای دوره ی راهنمایی و دبیرستان شروع و گسترش پیدا بکنند.
آموزش و پرورش دولتی و رایگان باید تقویت شود و سهم خانواده ها از هزینه های آموزش و پرورش و آموزش عالی به حداقل ممکن کاهش یابد.
اقشار و گروه های کم درآمد از امکانات مسکن و تسهیلات و وام ازدواج، و شغل بهره مند شوند.
سخن آخر
شاید به نظر عده ای ، چنین برنامه هایی بلندپروازانه به نظر آیند!اما شکی نداشته باشید که ما در کشوری زندگی می کنیم که از ثروت بسیاری برخوردار است و منابع بیشماری را خداوند کریم در جای –جای آن ، به امانت گذاشته است و نظام مقدس اسلامی که بر اصول بنیادین شرع انور اسلام بنا شده است ؛ به دنبال برقراری عدل و مساوات نه تنها در پهنه ی کشورمان که در سراسر گیتی است.از طرفی تجربه جهانی هم نشان داده است که،آن چه به عنوان راهکارهای حل بحران اجتماعی- اقتصادی ذکر شده اند،در غالب کشورهای پیشرفته و در حال توسعه اجرا و به رفع مشکلات اجتماعی منجر شده است.
حال ما که وارث تجربه ی 33 سال دانش مدیریت اسلامی هستیم چرا نتوانیم معضلات جامعه ی خویش را بر طرف نمائیم؟
قطعاً ما می توانیم! چرا که «قرآن» را داریم که غایت انسان و انسانیت گرایی را به ممکن ترین و سهل ترین روش ها راهنماست و اهل بیت عصمت و طهارت (ع)را داریم که روش زندگی سعادتمند در دنیا و آخرت را رهنمون هستند و رهبر فرزانه مان را که با هر آن چه در توان دارد،در راه اعتلای اسلام و مسلمین مجاهدت می نمایند.
پس شایسته است به این رکن رکین و ستون های محکم ، تمسک جسته و با تدبیر و مدیریت اسلامی و توکل به خداوند قادر و متعال به جنگ مشکلات برویم و «رضای خلق را در رضای خداوند دانسته» و از تلاش و مجاهدت در راه اعتلای جامعه ی اسلامی و الگو شدن ِآن ، لحظه ای درنگ نکنیم که:
«اندکی صبر، سحر نزدیک است!»