عصرایران ؛ جعفر محمدی - کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی ، طرح اصلاح موادی از قانون انتخابات را تصویب کرده است که هر ناظر منصف و وطن دوستی را شگفت زده و متأثر می کند.
طبق این مصوبه درون کمیسیونی ، کاندیداها برای اثبات این که رجل مذهبی هستند ، باید امضای 25 نماینده مجلس خبرگان را دریافت کنند و برای اثبات رجل سیاسی بودنشان باید سراغ 100 نماینده مجلس بروند و از آنها تأییدیه بگیرند.
اگر این طرح به تصویب نهایی مجلس برسد ، آسیب های زیر قابل تصور خواهند بود:
1 - از آنجا که ترکیب سیاسی نمایندگان مجلس ، در دوره های مختلف ، متغیر است ، بسیار پیش می آید که یک جریان سیاسی در اکثریت و جریان رقیب در اقلیت مطلق باشد ، کما این که در همین مجلس کنونی ، اصولگرایان بخش اعظم مجلس را تشکیل می دهند و اصلاح طلبان ، بسیار انگشت شمارند.
در چنین وضعی ، کاندیدای طیف اقلیت ، در گرفتن امضا از مجلسی ها ، دچار مشکل و عملاً حذف می شود تا انتخابات با کاندیداهای مطلوب نمایندگان فراکسیون اکثریت و به صورت کاملاً یکسویه برگزار شود.
بدیهی است که حذف این چنینی کاندیدای رقیب ، معنایی جز شکستن کمر مردمسالاری نخواهد داشت.
در خصوص مجلس خبرگان نیز همین گونه است و امکان دارد کاندیدایی که از طیف سیاسی غیرحاکم بر خبرگان است ، به همین دلیل نتواند گواهی رجل مذهبی بودنش را از آنان بگیرد.
2 - فرض کنید شخصی رئیس جمهور است و در میانِ دوره ریاست جمهوری اش ، مجلس جدید ، مرکب از مخالفانش بر سر کار بیاید. در چنان صورتی ، مجلس جدید می تواند با عدم تأیید رجل سیاسی بودن او در انتخابات آتی، مانع از کاندیداتوری مجدد او شود و در واقع ، انتخاب مردم را محدود نماید.
3 - اگر شرایطی پیش بیاید که به عللی مانند تشتت گروه ها و فراکسیون های سیاسی مجلس یا کش و قوس های جناحی و نظایر این ، صد نماینده همسو وجود نداشته باشند که مؤید کاندیداها باشند و کاندیداها نتوانند یکصد امضا را جمع کنند ، تکلیف چیست؟ آیا انتخابات باید تعطیل شود؟! توجه داشته باشیم که نمایندگان اجباری به امضای گواهی کاندیداها ندارند و نباید هم داشته باشند.
همچنین است در خصوص مجلس خبرگان.
4 - مجلس شورای اسلامی ، طبق قانون اساسی ، ناظر بر عملکرد رئیس جمهور است ولی صلاحیتی برای تأیید صلاحیت کاندیداها برای مجلس تعریف نشده است. تصویب این قانون ، نفی اصل تفکیک قوا و زمینه ساز دیکتاتوری پارلمانی است.
مجلس خبرگان هم در حوزه رهبری اعم از تعیین و نظارت بر عالی ترین مقام کشور ، صاحب صلاحیت است و اساساً کارهایش ربطی به حوزه ریاست جمهوری ندارد.
5 - وظیفه تطبیق وضعیت کاندیداها با شرایط مندرج در قانون اساسی ، از جمله رجل مذهبی و سیاسی بودن کاندیداها ، با شورای نگهبان است و این شورا با امکانات و نیروهایی که دارد می تواند در باره کاندیداها تحقیق کند و مصادیق را تشخیص دهد و تأیید یا رد نماید. این در حالی است که از یک عضو مجلس خبرگان یا شورای اسلامی که نماینده یک شهر یا منطقه خاص است ، نمی توان چنین انتظاری را در تشخیص درست داشت.
و اساساً مگر نمایندگان صاحب چه صلاحیتی هستند که برای کاندیداها ، تعیین تکلیف کنند؟!
6 - هر چند قاعدتاً هر نماینده ای می تواند گواهی بیش از یک کاندیدا را امضا کند ، ولی قابل تصور است که بر اساس تصمیمات سیاسی و فراکسیونی ، عمده آنها تنها یک کاندیدا را تأیید کنند و بدین ترتیب ، تعداد کاندیداها بسیار بسیار محدود شود .
تازه ، همین تعداد انگشت شمار ، باید وارد فاز بعدی یعنی بررسی صلاحیت در شورای نگهبان شوند! (... دیگر چه می ماند از کاندیداها؟!)
7 - دادن صلاحیت امضای گواهی کاندیداها به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، زمینه ساز معامله گری ها و بده بستان های سیاسی و شخصی است ، به ویژه اگر زمان امضا گرفتن ها ، مصادف با اواخر دوره نمایندگی مجلسیان باشد!
8 - گذراندن پوست کاندیداها از دباغخانه نماینده ها ، باعث می شود فقط کسانی که در میان مجلسی ها نفوذ و آشنای شخصی و سیاسی دارند ، بتوانند امضا جمع کنند و بقیه که ای بسا ممکن است توانمندتر هم باشند ، پشت درهای کاندیداتوری می مانند و بدین ترتیب ، کشور از وجود نیروهایی که می توانند منشأ اثر باشند ، محروم می ماند.
البته نقدهای دیگری نیز می توان بر این بند از مصوبه وارد ساخت ولی به نظر می رسد مهم ترین شان همین 8 نکته ای باشد که ذکر شد و اگر قرار است این طرح ، قانون شود ، همان بهتر که انتخاب رئیس جمهور را هم صادقانه و رسماً به مجلس بدهند!
گفتنی است در مصوبه کمیسیون شوراها ، نقاط ضعف دیگری نیز وجود دارد که عنداللزوم به آنها نیز خواهیم پرداخت.
امیدواریم نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، زیر بار تصویب این اصلاحیه غیر مصلحانه نروند و کشور را با خسرانی دیگر مواجه نکنند.
خود نماینده ها یک رئییس جمهور انتخاب کنن بعد به مردم بگن بیان بهش رای بدین!!
خدایا مجلس ما داریم
تو شورای نگهبان رد میشه
عصر ایران جان مادرت چاپ کن!
بعداز اینکه همه تایید کردند آنوقت مردم باید انتخاب کنند این دیگر رئیس جمهور نمی شود بیشتر به انتساب شبیه است رئیس جمهور کسی است که با رای مستقیم مردم انتخاب شود.
آقای وکیل با وجدان ، شما نماینده مردمید نه نماینده حزب و گروه .
خدا عاقبت همه را به خیر کند .
چهار ميخه بشه بهتره.
این خودش یک کودتای است علیه مردم سالاری
واقعا فاجعه است خیلی ممنون از شما که زودتر از بقیه به این موضوع مهم پرداختید .
یعنی مراکز اجرایی که با مردم ارتباط مستقیم دارد را با رای مردم انتخاب شوند مثل شورای شهر که مردم انتخاب می کنند در مرحله بعد شهرداریها بعد از آن فرمانداری و استانداری. بعدها میتوانیم رییس جمهور را از بین شهرداران و فرمانداران و وزرا و نمایندگان با سابقه که بارها از آزمون انتخاب مردم عبور کرده اند انتخاب نمود
تازه تر از تازه تري ميرسد
بايد منتظر قوانين جديدتري هم باشيم .
مثل این می ماند که من پای درخت همسایه نفت بریزم و بعد شما بیایید داد بزنید آقا آقاااااا اگر نفت بریزی درخت خشک می شود ، پدر جان قصد این مجلس دقیقا همین مواردی است که شما به عنوان مضرات نام بردی!...
ولی اصل قانون اونها با این چیزی که اینا مطرح کردند خیلی فرق داره .. تو کشور های دیگه امضا گرفتن از احزاب و سیاسیون کشور ملاک است نه اینکه صرفا نماینده یا مجلس خبرگان امضا کنه!
با این طرحی که نماینده های ما دادند ( که احتمالا از بالا رای میاره ) قطعا به نوع دیگری از دیکتاتوری هم خواهیم رسید
با تایید مذهبی بودن موافقم ،ولی همه توی ایران سیاسی هستن. نیازی به تایید نداره.
وقتی یک نماینده، برای ورود به مجلس میلیاردها تومان خرج می کند، چگونه می تواندسرنوشت دیگران را رقم بزند.باید برای این طرح مجلس، عزاداری کرد.
توضحیاتش باشه سر فرصت که در کدوم کشورها همچین قانونی هست