۰۹ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۴:۳۸
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۶۴۷۴۷۹
تعداد نظرات: ۲۶ نظر
تاریخ انتشار: ۱۲:۳۴ - ۱۱-۱۰-۱۳۹۷
کد ۶۴۷۴۷۹
انتشار: ۱۲:۳۴ - ۱۱-۱۰-۱۳۹۷
اسم رمزعملیات که پخش شد تکاوران بسان رعد در منطقه پلیس راه خرمشهر بر سر دشمن فرود آمدند. دوستم می‌گفت: «نگاهشان می‌کردم یاد ارتش هخامنشی می‌افتادم، فرز و چابک.»

 عصر ایران؛ مسعود فروزنده - دوراندیشی شورای انقلاب و نیروی دریایی بود که پای تکاوران را به خرمشهر باز کرد. شهری که مقدر بود ناخدا داریوش ضرغامی به ‌آنجا برود، دلاوری کند، از نزدیک شاهد شهادت افسرانش باشد و سی و هشت سال بعد از همان جا به آسمان پرواز کند. (+) او که تبریزی بود، در هنگامه بازنشستگی زمزمه می‌کرد «من آبادانی‌ام، خرمشهری‌ام، به آنها مدیونم.»

به یاد تیمسار داریوش ضرغامی و برای تکاوران فراموش‌شده

در خاطرات اهل ادب و هنر دیده بودم که گفته‌اند «آبادان همه را عاشق می‌کند» ولی چند روز قبل که ناخدا ضرغامی به دیار حق شتافت مرا سخت تکان داد. او در ششم دی ماه در حضور کهنه سربازان تکاور در زیر پل خرمشهر خطاب به مدیران سخنانی بر زبان آورد که تأثر برانگیز بود. مضمونش این بود: آی آدم‌ها کجایید، آی مدیران ما از شما انتظار محبت داریم نه کمک، انتظار داریم ما را ببینید، ‌آیا زمان فراموشی ما رسیده است؟
این ها آخرین جملاتی بود که او بر زبان راند و اندکی بعد بر اثر فشار قلبی سکته کرد و درگذشت.

در روزهای پس از پیروزی انقلاب، دو سیاست در عراق و ایران به اجرا درآمد. در عراق، شورای فرماندهی به سرهنگ ابوعلی، رئیس اداره استخبارات بصره، دستور سازماندهی مخالفین داخل ایران را داد و در ایران، ستاد نیروی دریایی دستور گشت‌ زنی و پاسداری از جزایر خلیج‌ فارس را به پایگاه دریایی خرمشهر فرستاد. حکم اولین مأموریت در اردیبهشت ۱۳۵۸ صادر شد. گردان یکم تکاوران از بوشهر به خرمشهر اعزام شد تا در خلیج‌ فارس گشت زنی‌کند.

در آن روزها در ایران کسی فکرش را هم نمی‌کرد چه واقعه شومی در راه است. داشتیم به فضایی خوفناک وارد می‌شدیم، نعره جدایی خرمشهر از خاک ایران را می‌شنیدیم و نمی‌دانستیم چه خواهد شد یا چه باید کنیم.

من هجده سالم بود. خوب یاد دارم غروب‌های زیبای خرمشهر را و شب های ‌آبادان را که چه زود در کام مان زهرناک شد و چه زود بزرگ شدیم.

در حالی نیروهای اعزامی به فرماندهی حسین بای و معاونت مرتضی میری،که تعدادشان به یکصد نفر بالغ می‌شد، به خرمشهر پا گذاشتند که سازمان سیاسی خلق عرب نیمی از مأموریتش را به خوبی انجام داده بود. گروه‌های سه و پنج نفره در اردوگاه آموزشی در بصره استقرار داشتند. نعره‌هایشان بالاتر رفته بود.

*تمیسار ضرغامی در آخرین سخنرانی اش در زیر پل خرمشهر و در جمع تکاوران - او دقایقی بعد از گرفتن این عکس، سکته کرد و آسمانی شد

به یاد تیمسار داریوش ضرغامی و برای تکاوران فراموش‌شده

حادثه تلخ چهارشنبه سیاه خرمشهر در نهم خرداد ۱۳۵۸ ارزش تکاوران و تفنگداران را بیشتر نمایان کرد. درگیری‌های شهری از همان چهارشنبه نفرین‌شده آغاز شد و تا یک ماه و شاید هم کمی بیشتر، ادامه یافت. با پایان درگیری‌ها، موج جدید انفجارها در آبادان و خرمشهر سر گرفت. مردم در بازار، قطار، مسجد و پارک شهید و مجروح می‌شدند، من پر از ترس بودم و نمی‌دانستم چرا؟

  در آخرین روز شهریور۱۳۵۹شهر بمباران شد. خانه‌ به‌دوشی شروع شد ومردم دسته‌دسته کوچیدند.

ناخدا داریوش ضرغامی به همراه ۲۷۰ تفنگداردر مهر 1359 وارد آبادان شد. خبرش در میانه آن همه ترس و هراس برای مردم مسرت‌ بخش بود و مایه قوت قلب‌شان. مقدرشده بود دو ناخدا منجی ما باشند با هشتصد تکاور که سی و چهار روز بجنگند.


*تیمسار ضرغامی در کنار تکاوران نبرد خرمشهر در جلسه تاریخ شفاهی - نفر اول سمت چپ

به یاد تیمسار داریوش ضرغامی و برای تکاوران فراموش‌شده

شمار تکاوران نیروی دریایی خیلی کمتر از رزمندگان بسیج و سپاه بود اما هیبت‌شان دشمن را به عقب می‌برد. از روز سی‌ام صحنه جنگ تغییر کرد، ‌آتش دشمن همه شهر را گرفت. سیصد تن از تکاوران شهید و مجروح شدند و از مردم و بسیج و سپاه چند برابر. به ناچار در پایان روز چهارم آبان عقب نشینی آغاز شد. نیمی از شهر به دست دشمن افتاد. ایران به سوگ رفت.  

ضرغامی و صمدی با فرماندهان ارتش و سپاه وارد شور شدند و نقشه جدید بیرون آمد؛ حمله پارتیزانی و شناسایی وظیفه تکاوران شد.

محاصره آبادان کار را دشوارتر کرد. امام فرمان داد باید آبادان رفع حصر شود. ناخدا ضرغامی و ناخدا صمدی، یکی ارشد و دیگری معاون، به کار سازماندهی تکاوران شدند. مهر، همچون نامش، ماه خوبی‌ها است. پر از نیکی و جشن و شادمانی است. هزاران خراسانی، شیرازی، گیلانی، تبریزی و ... برای حمله به دشمن راهی‌ آبادان شدند. آبادان آزاد شد به سال یک هزار و سیصد و شصت خورشیدی و سهم تکاوران، عملیات پارتیزانی و شناسایی بود که چه نیکو بار داد. 

به یاد تیمسار داریوش ضرغامی و برای تکاوران فراموش‌شده

حال نوبت آزادی خرمشهر بود. اگر آن خرداد لعنتی بود، مقدرشد این یکی، شیرین و عسل باشد، لباس سوگ از تن به درآید. پنج عملیات نفوذ در خاک دشمن بارمز «چشم دشمن» برای شناسایی مواضع موشکی مأموریتی بود که تکاوران زیر نظر ناخدا ضرغامی به اجرا درآوردند. مشاورت دو فرمانده عالیرتبه تکاوران، ناخدا ضرغامی و ناخدا صمدی، در اتاق جنگ نشان از هوش و فراست این دو بود که همگان را به تحسین وا داشت.

اسم رمزعملیات که پخش شد تکاوران بسان رعد در منطقه پلیس راه خرمشهر بر سر دشمن فرود آمدند. با چابکی مواضع دشمن را منهدم کردند و با زیرکی یک هزار سرباز و افسر را به اسارت درآوردند. دوستم می‌گفت «نگاهشان می‌کردم یاد ارتش هخامنشی می‌افتادم، فرز و چابک.» خرمشهر آزاد شد به سال یک هزار سیصد و شصت خرداد ماه.

به یاد تیمسار داریوش ضرغامی و برای تکاوران فراموش‌شده

پس از آزادسازی خرمشهر تیپ تکاوران کمی به استراحت و درمان و بازسازی رفت تا اینکه مأموریت جدید ابلاغ شد.

اوپات نام باستانی آبادان است. اوپات‌ها در دولت هخامنشی، نگهبان اروندرود و خلیج‌ فارس بودند تا تجارت را امنیت دهند و کشتی‌ها را راهنمایی کنند. تکاوران اکنون مأموریت داشتند از کشتی‌های تجاری که در بندر امام پهلو می‌گرفتند، در مقابل حملات موشکی دشمن بعثی پاسداری کنند. در انتهای جزیره آبادان چند ایستگاه موشک‌انداز تأسیس شد که با همراهی نیروی هوایی، حملات دشمن در هوا و زمین را رصد و منهدم می‌کردند. در آن زمان بیشترین کالاهای اساسی کشور بندر امام وارد می شد.

 سرهنگ تکاور حسین بای که من هنوز ستوان صدایش می‌کنم، می‌گفت: «ناخدا ضرغامی همه چیز را تحت کنترل داشت.در زمان کار، سختگیر و در هنگام استراحت، شوخ‌طبع بود. با دیگران به احترام سخن می‌گفت. در وطن‌پرستی درجه یک و نسبت به قانون تابع محض بود. در امور خانواده مهربانی بسیار داشت و پس از بازنشستگی در هر محفل و مجلس رزمندگان شرکت می‌جست. زیاد کتاب می‌خواند و در دانشگاه امام علی (ع) تدریس می‌کرد.» ستوان بای درحالی‌که صدایش بغض داشت گفت:«من نمی‌گویم از ما تجلیل کنید، فقط نگذارید حافظه مردم ایران از حماسه  فرزندانشان پاک شود. این چیز زیادی نیست.»

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۲۶
در انتظار بررسی: ۶۵
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۴۷ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
2
332
چه مردان بزرگی تربیت شده بودن و تا پای جان از میهن دفاع کردن
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۳:۴۱ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
اگر مرد باید باید چنین وگر مرگ باید باید چنین! به یاد ایشان شعر عقاب دکتر پرویز ناتل خانلری را بخوانیم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۴۹ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
2
265
روحش شاد زنده باد ارتش ...
hadi
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۵۷ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
2
227
یاد این برزگ و همه شهدای با افتخار گرامی باد مهر ایزدی پاداش همه ی آنان
نوید
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۵۸ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
1
200
روحش شاد
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۴ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
202
شما قهرمانان ابدی این مردمید.
سیده
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۰ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
168
روحش شاد مقاومت و ایثار هدیه آنها به ملت بود حقش به ما روا باشد شرمنده این گونه افراد هستیم
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
1
158
شادی روح این بزرگ مرد را خداوند منان خواهانم. مردم ایران هرگز دلاوری های این بزرگ مردان را فراموش نمی کند و همیشه قدر دان دلاوران ایران زمین خواهند بود.
مجید
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۵ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
155
نوش دارویی و بعداز مرگ سهراب آمدی کاش وقتی زنده بود قلم میزدی
پاسخ ها
ناشناس
| Netherlands |
۱۸:۱۰ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
این انتقاد را از خودمان هم باید بکنیم که چه کم از این بزرگواران یاد می کنیم ...
علی رضا
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۷ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
135
روحش شاد ،رفتن شهادت گونه اش خیلی دردناک بود.
محمود
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۲۰ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
123
رحمت خدا بر روان چنین بزرگ مردانی باد
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۲۶ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
1
125
روحش شاد و خدمت خانواده محترم ایشان تسلیت می گویم
ناشناس
Germany
۱۳:۳۴ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
152
روحش شاد و یادش گرامی.مردم عاشق ارتش هستند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۲۷ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
76
این چهره زیبا ی تکاورعزیز که همچون شیری ازاین سرزمین دفاع کرده همیشه بیادخواهدماند.روحش شادباد.
رضا ح
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۳۴ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
59
متن خوبی بود در رثای ان بزرگوار همینکه به یاد شهدا ارتش هستید ممنون به ویژه تکاوران عزیز
کوروش از تبریز
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۵۲ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
1
63
زنده باد تکاوران مردان جسور ایران زمین ان سرباز هخامنشی را خوب امدی روحش شاد
حمید
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۵۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
64
خون یک ایرانی واقعی در رگهای اینگونه افراد جریان دارد.نباید این خونها در غربت بی سروصدا ازبین بروند باید این خونها احیاء و در کالبد نسل جدید تزریق شود.مسئولین به فکر راه و چاره ای باشید.
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۰۵ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
48
روحشان شاد و غنی از رحمت باد. آن بزرگان دشمن واقعی را تشخیص می دادن و در میدان مبارزه, تلاش بی امان داشتند. وای به روزی که جای دشمن و دوست به خطا تشخیص داده شود.
زهره
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۳۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
87
ارتش مظلوم
متاسفم که چرا تا امروز حتی اسم چنین مردان غیوری را نشنیدیم. با کوله باری از دانش و توان، مردی به معنای واقعی شایسه
چرا هرگز در صداو سیما از این دلاوران دعوت نمیشه
روحت شاد
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۳۴ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
55
آیا مسئولین برای این سرباز وطن ،پیامی چیزی،فرستاده اند. نکنه یه وقت تبعیض قائل بشن!اگه فرستادن شما انتشار بدین با خبر شیم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۴۲ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
59
درود بر تمامی غیور مردان ارتش بخصوص نیروهای مخصوص وتکاوران دلیر
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۲۱ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
65
۷۳ سال از اتمام جنگ دوم جهانی میگذرد و از سال ۱۹۴۵ که جنگ تمام شد تام کشورهای در گیر جنگ در آمریکا و اروپا و ژاپن از کهنه سربازان خود به شکلی عالی تجلیل کردند و هر ساله در مراسمی از آنها قدردانی کردند
تا که مردم قدردان باشند و اگر جنگی جدید شد با کمال میل نسلهای جدید برای کشورشان بروند
ولی ما چه کردیم ؟ یک چنین قهرمانان بزرگ و فداکار را که کلا از نوآوران ۱۳۹ نفر بودند را نتوانستیم سالی یکبار در خرمشهر یکروز پذیرایی و قدردانی کنیم .
جالبتر آنکه هر روز شعار جنگ و دفاع و تقابل با ابرقدرتها را هم سر میدهیم .
حالا چطور و چگونه و چرا ؟ خودشان میدانند ؟!
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۸:۱۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
0
60
مردم ایران نقش و پایمردی ارتش را در جنگ و سایر عرصه ها حتی در دستگیری ریگی بسیار خوب می دانند هرچند نامهربانی برای ارتشیان کم نیست و کم لطفی ها مضاعف
روح تمامی شهدا شاد و قرین رحمت الهی
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۸:۱۴ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
1
69
درود خدا و مردم و میهن به تمام سربازان و افسران شجاع و وطن پرست ارتش
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۸:۲۱ - ۱۳۹۷/۱۰/۱۱
1
62
روحش شاد درود بر شما عصر ایران که یادی کردید هرگز این بزرگ مرد
وبگردی