یک سینماگر از مراحل ساخت مستندی سخن گفت که قصد داشته با به دنیا آمدن کودک‌اش آن را به پایان برساند اما حواشی بعد از به دنیا آمدن کودکش در یک بیمارستان خصوصی تهران روند ساخت این مستند را تغییر داده است.

امیر جغتایی _ فیلمبردار و مستندساز _ در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به اینکه در حال ساخت مستندی با عنوان «انتخاب» بوده اما در مسیر ساخت این مستند با مشکلاتی مواجه شده است، توضیح داد: ما ساخت این مستند را در زمان بارداری همسرم (منصوره رادفر) که در واقع خودش کارگردانی آن را بر عهده داشت، آغاز کردیم. از ابتدا بحثمان بر روی انتخاب؛ داشتن یا نداشتن فرزند و سپس به مسائل بیمارستان و انتخاب شیوه به دنیا آمدن فرزندمان بود و موازی آن داستان انتخابات ریاست جمهوری را هم داشتیم که حدود چهار سال پیش فیلمبرداری آن بخش را انجام داده بودیم.

او ادامه داد: در واقع می‌خواستیم به نحوه برخورد جامعه و اینکه چگونه مردم دست به انتخاب می‌زنند بپردازیم و با حضور کودک، دنیا را نشان بدهیم. در انتها قرار بود با به دنیا آمدن کودک، فیلم تمام شود و در واقع نتایج انتخابات با به دنیا آمدن آن کودک همزمان می‌شد. برای چنین کاری ما با بیمارستان صحبت کردیم و مجوزهای فیلمبرداری را از نیروی انتظامی گرفته بودیم با این حال بیمارستان این اجازه را به ما نداد و گفت خودمان فیلمبردار داریم و شما اگر هفتصد هزار تومان به ما بدهید ما این فیلم را تهیه کرده، به شما خواهیم داد؛ اما ماجرا به همین جا ختم نشد.

این مستندساز افزود: وقتی کودک را از اتاق عمل بیرون آوردند، به ظاهر همه چیز درست بود و فیلمبردار و عکاس حضور داشتند و متوجه شدم کارشان را انجام داده‌اند اما بعد از حدود ۲۴ ساعت که بیقراری‌های کودک را دیدیم، متوجه شدیم مشکلی وجود دارد و من از آنجا که خودم در این زمینه مهارت دارم و تجربیاتی داشتم، متوجه شدم دست کودک شکسته است. پس از پیگیری‌های بسیار به ما گفتند این اتفاق کاملاً طبیعی است و مشکلی وجود ندارد اما با این اوصاف هنوز حاضر نشدند فیلم لحظات به دنیا آمدن کودک و هم چنین بعد از آن را به ما تحویل دهند.

جغتایی با اشاره به اینکه "من خودم تصاویری را پس از به دنیا آمدن کودک گرفته‌ام که مشخص می‌کند در ابتدا سالم بوده" گفت: پس از آنکه مجدداً کودک را به ما نشان دادند و پیش مادر آوردند، به محض آنکه جابه‌جایش می کردند ضعف می‌کرد و نمی‌توانست شیر بخورد. اما نکته اینجاست که حاضر نمی‌شوند فیلم و تصویری را به ما تحویل دهند، با وجود آنکه ما همه صحبت‌ها را با آنها انجام داده بودیم و گفته شده بود این کار را انجام خواهند داد.

وی ادامه داد: حالا که این اتفاق افتاده است و متوجه خطایشان شده‌اند، می‌گویند ما هیچ فیلمی به شما نمی‌دهیم و اگر هم قرار باشد این اتفاق بیفتد فیلم ادیت شده را تحویل شما می‌دهیم و نه کل صحنه‌های فیلم برداری شده، حتی در ابتدای صدای جراح را هم نمی‌گذاشتند باشد اما با خود پزشک جراح که صحبت می‌کردیم او این اجازه را به ما داد.

او تاکید کرد: من خودم فیلمبردار، کارگردان و فیلمساز هستم، بنابراین دقیق هستم و حواسم به آنها است و در همین ایام متوجه اشتباهات و خطاهای دیگری هم شده‌ام. من به آنها گفتم از همسر من عذرخواهی کنید اما مدیریت بیمارستان معتقد بود این اتفاق کاملاً طبیعی است.

جغتایی با بیان این ادعا که "در این بین متوجه شدیم دختر مدیر داخلی بیمارستان مسئولیت فیلمبرداری اتاق عمل را بر عهده دارد" ادامه داد: ما بنا داشتیم تا این بخش پایانی را فیلمبرداری کنیم و به این ترتیب این اثر به پایان برسد اما از روزی که این اتفاق افتاده است حتی نتوانستم دوربین را دستم بگیرم و بیش از یک هفته است که شب‌ها هم نتوانستیم بخوابیم. صحنه‌هایی که در اتاق عمل فیلمبرداری شده جزو راش‌های اصلی فیلم من است و مطمئناً بخش‌هایی در آن وجود دارد که می‌تواند اثبات کند این اتفاق در بیمارستان رخ داده است. به ما می‌گویند ما آن را چند بار دیده‌ایم و نکته‌ای وجود نداشت ولی در حقیقت من باید آنها را ببینم.

این فیلمبردار درباره سکانس‌هایی که تا پیش از این اتفاق فیلمبرداری شده توضیح داد: از شش، هفت ماه قبل همسر من در این بیمارستان رفت و آمد داشت و دوره‌هایی را گذارنده بود اما آن زمان هم نمی‌توانستیم به درستی فیلمبرداری‌ها را انجام دهیم و به همین دلیل مجبور می‌شدیم با دوربین‌های "گوپرو" آنها را ضبط کنیم. یک مورد دیگری که ما در مسیر ساخت این مستند با آن مواجه شدیم، بحث نوزادهایی بود که به اصطلاح پدرمادرهایشان می‌خواستند تاریخ تولد کودکشان لاکچری باشد؛ یعنی دقیقاً ۴/۴ به دنیا بیاید. خانواده‌هایی بودند که حاضر شدند کودکشان ناقص به دنیا بیاید اما تاریخ تولدش ۴/۴ باشد.

جغتایی گفت: فیلم مستند ما با وجود این اتفاقات به کلی تغییر کرده است. ما می خواستیم فیلم را به شکل دیگری به پایان برسانیم اما همه چیز به یک‌باره تغییر کرد و به نوعی شادی و غم باهم به ما داده شد. با این حال من تصمیم داشتم در مستند از شرایطی که رخ داد و همچین شکایت‌هایی که داشتم سکانس‌هایی بیاورم اما هنوز تصمیم نهایی را نگرفته‌ایم. به هرحال علت این خطاها می‌تواند چیزی فراتر از این موضوعات باشد و شاید بتوان در مستندی دیگر به تفصیل به این موضوعات هم پرداخت.

او در پایان اذعان داشت: همچنان پیگیر شکایت از بیمارستان و افراد خاطی هست.

اسم بیمارستان نزد ایسنا محفوظ است.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه