عصر ایران؛ حسن ظهوری _ تمام زحمات بیست و چند روز گذشته اطلاع‌رسانی درباره وضعیت بحرانی شیوع کرونا در ایران با یک حرکت جمعی برخی از ایرانیان به باد رفت. تمام هشدارهانادیده گرفته شد و سرعت شیوع ویروس کرونا در ایران به ۱۰ برابر قبل رسید.

در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن، بخش قابل توجهی از مسافران نوروزی ناقل ویروس هستند و احتمالا آن را مثل سوغاتی برای خانواده‌هایشان می‌برند. می‌شود حدس زد آنسوی جاده افراد مسنی در انتظار سوغاتی مرگبار این مسافران هستند.

البته باور نکردن کرونا در کشوری که دولت مردانش هنوز اقدامات اساسی مثل قرنطینه شهرهای بحرانی برای مقابله با آن نکرده‌اند، عجیب نیست؛ و نباید تعجب کرد که کشوری مثل کره جنوبی با یک اتحاد ملی میان دولت و مردم چطور موفق شد که مانع شیوع بیشتر کرونا شود. کشوری که تا همین یک هفته پیش شدت ابتلا در آن از ایران بیشتر بود.

این‌همه گفته شد که در خانه بمانیم و این عید را جایی نرویم. کمی به فکر هموطنان دیگر باشیم و به سالمندان خود رحم کنیم. اما گویا به گوش خیلی‌ها خوش نیامد و با نسخه‌های من درآوردی و تصمیم‌های غیر علمی، بار سفر را بستند. حالا باید با نگرانی بیشتری چشم بر اعلام آمارهای وزارت بهداشت بدوزیم. شاید به زودی شاهد آن باشیم که میزان ابتلا از ساعتی ۴۰ یا ۵۰ نفر به ۱۰۰ نفر برسد و مرگ و میر به مرزهای ساعتی ۱۰ نفر نزدیک شود.

بحران‌های اینچنینی بی شباهت به جنگ نیسستند. مقابله با آن‌ها هم به وضعیت جنگی نیاز دارد، اما با کمی تفاوت. کره جنوبی هم از آن زمان که اعلام وضعیت جنگی کرد، موفق به کنترل کرونا شد. اما وضعیت جنگی چگونه است؟ وضعیت جنگی لحظه‌ای اعلام می‌شود که دشمن خارجی به یک سرزمین حمله کرده و تمام ساکنین آن سرزمین باید آرایش جنگی داشته باشند. یعنی هرکس باید یک جنگجو شود و به نوبه خود در بیرون راندن دشمن سهم داشته باشد. کرونا اکنون به ایران حمله کرده و لازم بود همه ایرانیان آرایش جنگی داشته باشند.

در یک وضعیت جنگی خبری از رفت و آمد آزاد شهری، جمع شدن برای برگزاری مراسم‌های باستانی، صله ارحام، سفر و دید و بازدید وجود ندارد. جالب است که در مقابله با کرونا وضعیت عجیب‌تر هم هست چرا که مثلا با سفر دشمن را برای گرفتن بخش دیگری از سرزمین یا یک خانه مشایعت می‌کنیم. اتفاقی که حالا رخ داده و شاید بتوان گفت ایرانیان فعلا در جنگ با کرونا شکست خورده‌اند.

فهمیدن وضعیت جنگی در مورد کرونا کار دشواری نبود. چرا که از همان ابتدا همه مردم جان‌فشانی پرستاران را با ایثارگری رزمندگان در دوران جنگ ایران و عراق مقایسه می‌کردند. مردم در ناخودآگاه خود درکی از وضعیت جنگی پیدا کرده بودند، اما چون دولت آرایش جنگی مناسبی برای مبارزه با این مهاجم نداشت و اقدامات فوری اولیه مثل قرنطینه شهر قم یا توقف زودتر پروازها به چین را تقریبا پشت گوش انداخت، روی باور و ترس اولیه مردم تاثیر گذاشت.

اما در این میان عده قابل توجهی هم بودند که همه تلاششان را کردند تا سهمی در چرخه گشت و گذا ویروس کرونا در ایران نداشته باشند. دولت برای نجات جان آن‌ها هم تلاش چندان و در خور توجهی نکرده و حالا وقت آن است که دست به یک تصمیم و اقدامی جدی بزند. اما پیش از آن بهتر است کسانی که این صف‌های طولانی عوارضی اتوبان‌ها را پشت سر گذاشتند و حالا به مقصد رسیده‌اند در خانه‌هایشان بمانند و دید و بازدید را تعطیل کنند.

بیشتر بدانید: