«تهران امروز» در گزارشی نوشت:
بيسوادها كمتر از تحصيلكردهها وقت خود را براي كار و انجام فعاليتهاي شغلي صرف ميكنند. نتايج طرح آمارگيري گذران وقت كه در مركز آمار ايران انجام شده است نشان ميدهد، فعاليتهاي شغلي بين افراد داراي تحصيلات فوق ليسانس و دكتراي حرفهاي به طور متوسط با صرف زمان چهار ساعت و 41 دقيقه بيش از سايرين بوده و افراد بيسواد به طور متوسط با صرف زمان يك ساعت و 16 دقيقه كمتر از سايرين به كار و فعاليتهاي شغلي پرداختهاند.
براساس نتايج اين طرح كه با هدف ارائه اطلاعات مربوط به شناخت نوع و مدت زمان فعاليتهاي انجام شده توسط افراد جامعه و بررسي تغييرات شيوه زندگي افراد در فصول متوالي سال، توسط دفتر آمارهاي جمعيت، نيروي كار و سرشماري مركز آمار ايران در فصل پاييز سال گذشته تهيه، طراحي و اجرا شده و نتايج آن به تازگي در پايگاه اطلاعرساني مركز آمار منتشر شده است، بررسي الگوي فعاليتهاي گذران وقت جوانان 24 ـ 15 ساله نشان ميدهد بعد از گروه فعاليت نگهداري و مراقبت شخصي (12 ساعت و 47 دقيقه)، متوسط بيشترين زمان صرف شده آنها مربوط به گروه فعاليتهاي آموزشي و فراگيري با بيش از چهار ساعت بوده است.
همچنين استفاده از رسانههاي جمعي، دو ساعت و 10 دقيقه از يك شبانه روز جوانان را به خود اختصاص داده است. متوسط كمترين زمان صرف شده در اين گروه سني مربوط به گروه فعاليتهاي داوطلبانه و خيريه با دو دقيقه بوده است. همچنين بررسي زمان اختصاص داده شده براي كار و فعاليتهاي شغلي افراد 24 ـ 15 ساله در يك شبانهروز گوياي آن است كه مردان در اين گروه سني به طور متوسط دو ساعت و 18 دقيقه و زنان 21 دقيقه به فعاليتهاي شغلي و كار پرداختهاند. الگوي فعاليتهاي گذران وقت بر حسب وضع فعاليت اقتصادي نيز نشان ميدهد در بين شاغلان، بعد از فعاليت نگهداري و مراقبت شخصي (12 ساعت و 22 دقيقه) متوسط بيشترين زمان صرف شده در شبانه روز مربوط به كار و فعاليتهاي شغلي با شش ساعت و 47 دقيقه و كمترين زمان صرف شده مربوط به فعاليتهاي داوطلبانه و خيريه دو دقيقه بوده است. براي جمعيت بيكار نيز بعد از فعاليت نگهداري و مراقبت شخصي (14 ساعت)، استفاده از رسانههاي جمعي با دو ساعت و 53 دقيقه و فعاليتهاي خانه داري با دو ساعت و 13 دقيقه بيشترين و فعاليتهاي داوطلبانه با يك دقيقه كمترين زمان صرف شده را به خود اختصاص داده است.
بررسي گذران وقت بين هر يك از طبقات جمعيت غير فعال اقتصادي هم گوياي آن است كه متوسط بيشترين زمان صرف شده مربوط به فعاليتهاي نگهداري و مراقبت شخصي است. همچنين در بين اين گروه از جمعيت بعد از فعاليت مذكور، خانهداران به طور متوسط بيشترين زمان خود را صرف گروه فعاليتهاي خانهداري (شش ساعت و 37 دقيقه) كرده، محصلان صرف گروه فعاليتهاي آموزشي و فراگيري با هفت ساعت و 12 دقيقه و افراد داراي درآمد بدون كار (بازنشستگان و...) به طور متوسط بيشترين اوقات خود را به فعاليتهاي خانه داري با سه ساعت و 15 دقيقه اختصاص دادهاند. بررسي الگوي گذران وقت افراد با سواد 15 ساله و بيشتر نيز گوياي آن است كه متوسط بيشترين زمان صرف شده در شبانه روز بعد از گروه فعاليت نگهداري و مراقبت شخصي (12 ساعت و 51 دقيقه)، به خانهداري با سه ساعت و 10 دقيقه اختصاص داشته است. اين شاخصها براي افراد بيسواد به ترتيب با 14 ساعت و 47 دقيقه مربوط به فعاليت نگهداري و مراقبت شخصي و چهار ساعت و هشت دقيقه مربوط به خانهداري و كمترين آن براي هر دو گروه مربوط به فعاليتهاي داوطلبانه و خيريه دو دقيقه است.
همچنين نتيجه بررسي فعاليتهاي آموزشي و فراگيري افراد باسواد براساس سطوح تحصيلي، آن است كه افراد داراي تحصيلات ليسانس با صرف زمان سه ساعت و هفت دقيقه و پس از آن افراد داراي تحصيلات پيش دانشگاهي با صرف متوسط زمان دو ساعت و 54 دقيقه بيشتر از سايرين به فعاليتهاي آموزشي و فراگيري پرداختهاند. بررسي گروه كاري و فعاليتهاي شغلي در بين افراد نشان ميدهد كه افراد داراي تحصيلات فوق ليسانس و دكتراي حرفهاي به طور متوسط با صرف زمان چهار ساعت و 41 دقيقه بيش از سايرين و افراد بيسواد به طور متوسط با صرف زمان يك ساعت و 16 دقيقه كمتر از سايرين به كار و فعاليتهاي شغلي پرداختهاند. الگوي فعاليتهاي گذران وقت در روزهاي تعطيل و غير تعطيل هم بخش ديگري از اين طرح آماري است.
بر اين اساس بررسي شيوه فعاليتهاي گذران وقت افراد در روزهاي تعطيل و غير تعطيل نشان ميدهد، در روزهاي غير تعطيل كار و فعاليتهاي شغلي به طور متوسط با دو ساعت و 43 دقيقه و فعاليتهاي آموزشي با يك ساعت و 25 دقيقه بيش از روزهاي تعطيل بوده است. از سوي ديگر، در روزهاي تعطيل مشاركت اجتماعي (ارتباطات اجتماعي) به طور متوسط با يك ساعت و 27 دقيقه و استفاده از رسانههاي جمعي با دو ساعت و 22 دقيقه بيش از روزهاي غير تعطيل بوده است.
همچنين نتايج گوياي آن است كه تفاوت محسوسي بين متوسط زمان صرف شده براي ساير فعاليتها در روزهاي تعطيل و روزهاي غيرتعطيل وجود ندارد. نتايج اين بررسي نشان ميدهد، به طور متوسط بيشترين زمان صرف شده در روزهاي تعطيل و غير تعطيل، مربوط به فعاليتهاي خانهداري بعد از گروه فعاليت نگهداري و مراقبت شخصي بوده است.