۱۰ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۲:۰۱
فیلم بیشتر »»
کد ۱۲۵۴۲۵
عصر ايران ورزشي؛ اردلان مجد- جام جهاني 2010 با همه ي خاطراتي كه داشت به پايان رسيد.

جام هاي جهاني هميشه در دل خود حادثه هايي را جاي مي دهد كه تا ابد در ذهن فوتبال دوستان باقي مي ماند.

در جاي جاي دنيا چه بسيار انسان هايي هستند كه روياهاي دوران نوجواني و جواني خود را با خاطرات جام جهاني به ياد مي آورند.

در انگلستان تا ابد آن اشتباه تاريخي رابرت گرين دروازه بان خود در بازي با آمريكا را فراموش نخواهند كرد.

مطمئناً در آن كشور گلي را كه فرانك لمپارد به آلمان زد و آقاي لاريوندا داور اروگوئه اي آن را نپذيرفت تا ابد در ذهن انگليسي هاي متعصب خواهد ماند.

آنها ناكامي تيم ملي كشورشان را شايد از ياد ببرند و برايشان كم رنگ شود، ولي بي شك زخم اين اتفاقات منحصر به فرد ، ساليان سال آزارشان مي دهد .

مردم كشور ايتاليا نمي توانند از فراموش كنند كه ليپي بازگشت و نتوانست دوباره خاطرات خوش قهرماني جام جهاني 2006 را تكرار كند.

آنها تساوي دردناك و عجيب تيمشان مقابل نيوزلند را فراموش نخواهند كرد و در گوشه ي ذهن خود اشك هاي بازيكنانشان را پس از آنكه از گروه خود صعود نكردند را نگه مي دارند.




بي شك مردم فقير غنا تا زماني كه ادوار جام جهاني در ميان باشد، آن ضربه ي پنالتي را كه آساموا جيان در دقيقه 120 مقابل اروگوئه از دست داد در خاطرشان نگه خواهند داشت.

اين پنالتي برايشان آميخته با آرزوهايي بود كه به باد رفت و فقط از آن لحظه برايشان خاطره اي ماند و حسرتي كه بدست جيان به دلشان نشست!




در كشور اروگوئه  هيچ كس نمي تواند آن هندبال تاريخي لوئيس سوآرز را هنگامي كه توپ در آستانه ورود به دروازه بود فراموش كند.

دستي كه باعث شد تيم ملي اروگوئه به نيمه نهايي جام جهاني برسد و عاقبت به مقام چهارمي  دست يابد.

در كشور فرانسه علاوه بر اين كه مردم اين كشور به سختي مي توانند حذف مفتضاحانه تيم خود را به ورطه فراموشي بسپارند، جنجال هايي كه ميان آنلكا و ريمون دومنك و متعاقب آن اعتصاب بازيكنان فرانسه و صدور بيانيه را تا ابد در ياد خود حفظ مي كنند.

اين اتفاق نه تنها در اذهان مردم كه در ذهن سياستمداران وقت فرانسه نيز حك خواهد شد.

در تيم ملي نيجريه، مردم آن دستور عجيب و غريب رييس جمهور خود مبني بر محروميت تيم ملي نيجريه از انجام تمام مسابقات فوتبال براي 2 سال را فراموش نخواهند كرد.

در كشور آرژانتين، همه تا مدت ها از ناكامي مارادونا در تصاحب جام جهاني به عنوان سرمربي ياد مي كنند.

از اينكه مارادونا عليرغم آن شور و حال و جذابيت منحصر به فردي كه داشت، چهره ي غمگيني را از خود به يادگار گذاشت.

در تيم ملي پرتغال، عدم درخشش ستاره گران قيمت خود را از ياد نمي برند ؛ آنها اميد هاي زيادي را به  كريستيانو رونالدو  بسته بودند ، ولي وي نتوانست آنطور كه بايد كاري براي تيم كشورش بكند.

در تيم ملي برزيل همه يادشان مي ماند كه شخصي به نام دونگا سرمربي تيم ملي كشورشان در جام جهاني 2010 بود و ژوگو بونيتوي محبوب برزيلي ها را كشت.

همه در برزيل در خاطرشان ثبت مي كنند كه  رونالدينيو به آفريقاي جنوبي نرفت و برزيل نتوانست قهرمان جام شود.

در تيم ملي كره شمالي همه ي مردم در بند اين كشور اشك هاي تائه سه بازيكن خود در حين پخش سرود تيم ملي كشورشان در بازي با برزيل را از ياد نخواهند برد.

مردم كشور هاي كره جنوبي  و ژاپن هم كه روزي خود ميزبان اين بازي ها بودند از درخشش تيمهايشان در اين جام راضي و خشنود گشتند تا پس از گذر از ساليان دور مردم اسيا نيز در اين عرصه حرف هايي براي گفتن داشته باشند.




مردم كشور اسپانيا اين اتحاد حاصل از قهرماني جهان را فراموش نخواهند كرد.

اتحادي كه سالها سياستمداران سعي داشتند در كشورشان حاكم كنند و حالا به لطف فوتبال و جام جهاني بدان دست يافتند.

اتفاقي كه مي تواند آغازگر عصري نو در تاريخ كشور اسپانيا باشد.

شايان ذكر است كه اين خاطرات منحصراً براي كشور خاصي نيست، اين خاطرات براي تمام مردم دنياست.

زيبايي فوتبال و جام جهاني در اين است كه همه به سهم خود و به اندازه ي خود لذت مي برند و خاطره بازي مي كنند.




ارسال به دوستان
وبگردی