عصرایران - آذر سال گذشته که آلودگی هوا مانند سال قبل ترش و امسال -و لابد سال های آینده - تشدید و موتور وعده و وعیدهای مسوولان درباره برنامه های مبارزه با آن داغ شده بود ، استاندار آلوده ترین استان کشور - از نظر هوا - گفت:
هفته آینده در نشستی خبری عملکرد متخلفان
آلودگی هوای تهران را افشا می کنم. آنهایی که مردم تهران را در
آلودگی هوای تهران تنها گذاشتند باید معرفی و در پیشگاه مردم محاکمه شوند و برای این
ادعا اسناد و مدارک دارم. (رسانه ها - 22 آذر 1389)اینک دقیقاً یک سال و یک روز از آن وعده یک هفته ای استاندار تهران می گذرد و نه مقصران آلودگی هوا معرفی شده اند و نه کسی در این باره محاکمه شده است! تنها محکومان قطعی این ماجرا مردم هستند که لحظه به لحظه عمرشان را ذرات معلق و سرب و مونواکسید کرین و سایر گازهای سمی را استنشاق می کنند ، عمرشان کوتاه تر می شود و به هزار درد بی درمان عصبی و سکته و سرطان دچار می آیند.
هر چند که همه ما 75 میلیون ایرانی عصر حاضر عادت کرده ایم به بدعهدی و خلف وعده مسوولان ،اما این دلیل نمی شود که از آقای استاندار نپرسیم آیا این یک هفته شما تمام نشد؟ این متخلفانی که دارند مردم را رسماً خفه می کنند کیانند؟ و کجاست آن اسناد و مدارکی که مدعی اش بودید و چه خبر از محاکمه آنان؟!
آیا مطالبه هوای سالم فقط برای زنده ماندن ، چیز زیادی است؟
سال گذشته وقتی در همین عصرایران از بنزین های غیراستاندارد و نقش آن در آلودگی هوا نوشتیم ، مسوولان وقت وزارت نفت عصرایران را به همنوایی با دشمن و صهیونیسم و فتنه انگیزی و ... متهم کردند و جالب اینجاست که در ماه های اخیر نفتی ها اجرای پروژه هایی برای استانداردسازی بنزین را از اولویت های کاری خود شمرده اند.
احتمالاً از نظر مسوولان ، اگر آلودگی هوا مقصری دارد ، همین چند رسانه معدود مستقل هستند که صدایی در نقد و اعتراض بلند می کنند و نیز آحاد مردم که بخاری روشن می کنند یا با خودروهای شخصی به سر کار می روند!
حتی یادمان می آید سال گذشته رئیس جمهور نفس کشیدن مردم را هم از دلایل آلودگی هوا بر شمرد و به جای پرداختن به قاصران و مقصران اصلی این فاجعه از دم و بازدم مردم گفت:" اگر خودرويي هم در خيابانها حركت نكند، بازدم هشت ميليون انسان كه طي آن
منواكسيدكربن و ساير گازها منتشر ميشود، آلودگي ايجاد ميكند و جريان هوا
برقرار نميشود."
(خبرگزاری ها - 9 آذر 1389 در کنفرانس مطبوعاتی)اگر رئیس جمهور محترم ما معتقد است که اتاق های گاز در ماجرای هولوکاست ، زاده تخیل و توطئه صهیونیست هاست ، لااقل این را بپذیرد که درست در همین لحظه ، تهران و برخی شهرهای ایران به اتاق گازهایی بزرگ تبدیل شده اند و یک "هولوکاست پخش مستقیم" را شاهد هستند ،هولوکاستی که برخی از قربانیانش در گورستان های اطراف این شهرها به استخوان تبدیل شده اند.
استاندارسازی سوخت و خودرو ، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی و تغییر سیستم انرژی شهرهای بزرگ از گاز به برق ، کارهای چندان شاقی نیستند که برای عدم انجام آنها از سوی مسوولان عذر و بهانه ای پذیرفته شود.
ولی آیا شغل هم اونجا هست برام؟
...
پس ایران و ایرانی کجای این مملکت هستند؟
هوای سالم حق همه ماست و باید مدیران ارشد این کشور فکری برای معضل آلودگی کنند ، دعواهای سیاسیشان هم مال خودشان
راستی اون کسی هم که از شهرستان اومده برگرده بره شهر خودش چیکار کنه؟ تو تهرانش با این همه امکانات و کارخونه و شرکت بیکاری بیداد می کنه وای به حال شهرستان ها. شهر استانبول دو برابر تهران جمعیت داره ولی این همه مشکل نداره و کسی هم نمی گه برگردید شهرستان هایتان. باید مشکل را اساسی حل کرد
این اقایان هم بدین وسیله خود را در جمع خوبان جازده اند.
اما : نه هرکه اینه سازد سکندری داند
نگاه کردم و دیدم اونقدر هوا آلوده هست که واقعاً و جداً برج میلاد دیده نمی شود .
به شوخی بهش گفتم که انگار برج رو برداشتن و بردن!
روزهای قبل برج دیده می شد ولی امروز و بعضی ایام دیگر اونقدر هوا آلوده می شود که واقعا مثل تصویر فوق برج دیده نمی شه.
فتوشاپ نیست ؛فاجعه است.
حالا اگه اسمشو بذاریم بستنی میوه ای مشکل حل میشه...
و بعد با این فکر روز را سر میکنی که شاید فردا نوبت من باشد و نه همسایه. گاهی نیز در این سناریوی رقت انگیز نفخ شکم و ورم در بعضی نقاط بدن براحتی مشهود می باشد. این که نوشتم قصه نیست .بسیاری از افرادی که با آنان در طول روز سرو کار دارم به اینگونه اند. و شاید همه به درد مشترکی بنام زندگی در این سرزمین، دچار شده ایم. و بیماری باید بخشی از زندگی ما باشد. ولی چرا؟
از بوی گل و بهار نارنج و یاس و زنبق و نرگس خبری نیست و هر چه هست بوی تهوع آور سیاست است و بازیهای سیاسی که همه چیز را دارد می بلعد. پس کی ما می توانیم زندگی کنیم. دوست بداریم و یا دوست داشته شویم. از بوی خدا سرشار شویم و خدا را احساس کنیم. گاهی می اندیشم شاید ...............
بنزین با کیفیت (نگم بهتره) ، وضعیت کار در شهرهای دیگر (نگم بهتره) ، کیفیت خودروهای تولیدی (نگم بهتره) ، وضعیت خیابانها (نگم بهتره) ، وضعیت تعامل منطقه ای برای رفع معضل ریزگردها (نگم بهتره) و ....
کریمخان بیچاره جای خوبی پایتخت را انتخاب کرد ما مدیریتش را به خدا واگذار کردیم.
داریم خفه میشیم باباااااااااااااااااا
اشاره ی قرآنی به جایی فرمودید
ما براي آنكه اين خاك، حل شووووووود
خون دلها خورده ايم
خاك عالم خورده ايم.
ولی این مسئولی که به خودش رحم نمی کنه، مطمئن باش برای خوزستان هم فکری در سر نداره!
پس دروغ نگو!
فقط مواظب باش فیلترت نکنن
ولی دلیل آلودگی تهران، آلاینده هایی است که استاندارد نیستن! اونو باید چه کنیم؟
بسیاری از شرکتهای دولتی در تهران هست که اصلا ربطی به تهران ندارد مثلا نفت و پتروشیمی و شیلات و ...
تهران نه نفت برای استخراج دارد نه ماهی برای صید
من وقتی این همه نظر را می بینم که می دهید خیلی خوشحال میشم این نشان از توجه به حقایق است و نشان می دهند که بی خیال نیستیم
یه پیش نهاد داشتم:
بیایم در کنار نظراتی که می دهیم راهکار هم بدهیم هر چند این باعث رفع مسئولیت از هیچ مسولی نمی شود و شاید با اینکار هیچ چیزی عوض نشود ولی حداقل یک فایده داره آنهم اینه که شاید ما بتونیم کار برای خودمان بکنیم
اگر هرکسی دلایل آلودگی و راه حل کم کردن را بگه شاید من نیز در توان خودم بتوانم آن را انجام بدهم
از عصر می خواهیم اگر می تونه تو اینکار ما را کمک کنه
لطفا منتشر کنید این حقیقت را!!!!
می ترسم بنویسم مسئولش کیه، بعد نظرم رو درج نکنن!
ولی عشق به زرق و برق و درامد بیشتر شما را موندگار کرده.
نمونش پشر خاله خودم که صبح ساعت 5 صبح تا 6 بعد از ظهر سر کار بود و درامد خوبی هم داشت بارها خدابیامرز میخواست از تهران انتقالی بگیره بیاد شهرستان ولی خانومش نذاشت .
تا اینکه 4 ماه پیش پس از یکسال دست وپنجه نرم کردن با سرطان ریه فوت کرد.
برادر خودم 7 ماه بازنشسته شده و خیلی دوست داره بیاد شهرستان و اینجا باغداری کنه ولی خانومش نمیزاره . با وجود اینکه دکتر بهش گفته هوای الوده برات ضرر داره و 4 سال پیش هم سکته قلبی داشته و جالبه بدونین تو بهترین جای سبزوار هم خونه ویلایی 300 متری داشتن ولی خانومش مجبورش کرد خونشو بفروشه و تو کوچه های سبلان که محله خوبی هم نیست یه خونه 75 متری بخره .
هيچ ميدونيد از زلزله اي كه هر 150 سال اتفاق ميافتاده در تهران هر روز و هر لحظه امكان وقوعش هست