عصر ایران ورزشی- در روزهای گذشته خبر مزایده پیراهن ورزشی ایمون زاید توسط باشگاه پرسپولیس و هم زمان مزایده فروش پیراهن لیونل مسی توسط باشگاه بایر لورکوزن آلمان در محافل خبری منتشر شد.
اتفاقاتی از این دست در فوتبال و کل عرصه ورزش بی سابقه نبوده و صد البته مذموم هم نیست چرا که بسیاری از هواداران بازیکنان و باشگاه های مختلف دوست دارند تا یادگارهایی از تیم و بازیکن محبوب خود در اختیار داشته باشند و رسیدن به این خواسته خود حاضرند مبالغ گزافی نیز بپردازند.
در چنین شرایطی عموما بازیکنان و باشگاه ها از این موقعیت در جهت کمک به امور خیریه استفاده می کنند و در آمد حاصل از این حرکت نمادین را خرج کمک به موسسات عام المنفعه یا اقداماتی از این دست می کنند.
نقدی که گاه به این نوع مزایده ها وارد می شود این است که در معنای کلان، این پیراهن ها هویت خود را از باشگاهی می گیرند که متعلق به همه هواداران است و قیمت گذاری بر روی آن شایسته نیست.
جدا از این بحث که آیا این نوع اقدامات صحیح است یا نه، به نظر می رسد "اهدا" کردن یک کالای نفیس بر شان و منزلت آن "هدیه" می افزاید و "فروختن" چنین کالایی، در مقایسه با اهدا کردن از شان و منزلت آن کالا خواهد کاست.
برای مقایسه بین این دو نوع رفتار، بهترین راه مراجعه به یک نمونه نزدیک و در دسترس است.
کمتر از 20 روز پیش، علی کریمی کاپیتان محبوب سرخپوشان در حرکتی زیبا پیراهن خود را به نوجوان قمی هوادار پرسپولیس هدیه داد و صحنه های ثبت شده از لحظه این حرکت چند روزی فضای رسانه ها را تحت تاثیر خود قرار داده بود.
امروز که تصاویر مربوط به تحویل پیراهن ایمون زاید به خریدارش نیز در رسانه ها منتشر شد، بهتر می توان نسبت به تفاوت شان این دو حرکت قضاوت کرد.
الان اینها چه ربطی به هم داشت. ایمون زاید هم پیراهن رو خودش نفروخته باشگاه فروخته.
باشگاه پرسپولیس یه پیراهن دیگه رو به جای اون پیراهن فروخته،حالا میتونه اصلش رو هم اهدا کنه