بن بست ریاست جمهوری لبنان منتظر راه حل 2 سهامدار بزرگ

عصر ایران - لبنان از صبح روز یکشنبه رئیس جمهور ندارد. میشل سلیمان در پایان دوره 6 ساله ریاست جمهوری اش روز شنبه با کارکنان دفترش، گارد حفاظت و تشریفات خداحافظی و کاخ ریاست جمهوری را ترک کرد.

کاخ ریاست جمهوری لبنان در منطقه ییلاقی بعبدا در شرق بیروت قرار دارد. فواره های حوض بزرگ کاخ نیز پس از ترک رئیس جمهور و تا زمان حضور رئیس جمهور جدید، خاموش شدند.

میشل سلیمان از صبح روز یکشنبه یک شهروند عادی و رئیس جمهور سابق است و جایگاه ریاست جمهوری لبنان هم تا اطلاع بعدی خالی می ماند. در این وضعیت نخست وزیر، وظایف ریاست جمهوری را برعهده می گیرد.

براساس قانون لبنان، هر فرد تنها می تواند یک دوره ریاست جمهوری 6 ساله را عهده دار باشد مگر اینکه پارلمان مدت فعالیت وی را تمدید کند. نمایندگان پارلمان نیز از چنین اقدامی خودداری کرده اند.


انتخاب رئیس جمهور جدید نیز برعهده پارلمان است. پارلمان لبنان از روزها قبل با وجود برگزاری چندین جلسه رای گیری نتوانستند بر سر گزینه ای معین به توافق برسند البته جلسات رای گیری ادامه می یابد.

میشل سلیمان که روز شنبه دوره ریاست جمهوری اش به پایان رسید  6 سال پیش هم زمانی رئیس جمهور شد که قبل از او به دلیل اختلافات سیاسی، کرسی ریاست به مدت 7 ماه، خالی بود و او دوباره امروز این سمت را تحویل وضعیت "خالی" داد.
خالی ماندن کرسی ریاست جمهوری لبنان نیز تا زمان توافق پارلمان لبنان بر سر گزینه مشخص ادامه خواهد یافت.

توافق پارلمان لبنان در این موضوع هم منوط به توافق دو جناح اصلی سیاسی لبنان است. توافق دو جناح اصلی یعنی 8 و 14 مارس (به رهبری حزب الله و حزب المستقبل) هم منوط به توافق حامیان اصلی آنها یعنی ایران و عربستان سعودی است.

 لبنان به دلیل تقسیم بندی های دینی - مذهبی و محدودیت پتانسیل ها و توانمندی هایش به شدت به حمایت و نقش آفرینی قدرت های منطقه ای و جهانی وابسته است.

نقش آفرینی این قدرت های منطقه ای و جهانی در بسیاری از مسائل داخلی لبنان، سرنوشت ساز و تعیین کننده است و بازیگران داخلی بدون هماهنگی های منطقه ای و جهانی توانایی کنش و واکنش ندارند. نمونه های چنین وضعیتی را می توان قبل و بعد از جنگ داخلی لبنان به کرات مشاهده کرد.

بر همین اساس لبنان را می توان به مانند "شرکت سهامی" دانست که سرنوشت پست های کلیدی هیات مدیره و در راس انها مدیرعامل در گرو قدرت، وزن، چانه زنی و توافق سهام داران عمده است.




امروزه کشورهای ایران، عربستان سعودی، سوریه، قطر، فرانسه، آمریکا و ... را می توان سهامداران کوچک و بزرگ در لبنان دانست اما قطعا بزرگترین و مهمترین سهامداران ایران و عربستان سعودی هستند.

بدون شک تا این دو سهامدار عمده درباره رئیس جمهور آینده توافق نکنند کاخ بعبدا شاهد ساکن جدیدی نخواهد بود همانگونه که 6 سال پیش هم توافق تهران و ریاض در دوحه، میشل سلیمان را از جایگاه فرماندهی ارتش به ریاست جمهوری منتقل کرد و به بن بست 7 ماهه خالی بودن جایگاه ریاست جمهوری لبنان پایان داد.

چند ماه پیش از این هم توافق غیرمستقیم ایران و عربستان سعودی به ماه ها بن بست انتخاب نخست وزیر جدید این کشور ساحلی مدیترانه پایان داد و "تمام سلام" به عنوان گزینه توافقی توانست رای اعتماد نمایندگان دو جناح اصلی پارلمان را کسب کند و راهی "سرای الحکومه" شود.

در شرایط فعلی، دو جناح سیاسی لبنان هر یک گزینه ای اختصاصی برای تصدی سمت ریاست جمهوری لبنان معرفی کرده اند و همچنان بر گزینه خود پافشاری می کنند. به نظر می رسد دو سهامدار عمده دوباره قصد زورآزمایی و وزن کشی جدید در زمین لبنان دارند تا به هنگام گفتگوی مستقیم آینده، کارت برنده ای به کارت های بازی خود اضافه کنند. در غیر این صورت، این پرونده را به پرونده های در صف انتظار بررسی یعنی سوریه، بحرین، یمن و عراق اضافه می کنند.

البته پرونده لبنان همیشه جزء پرونده های مفتوح میز گفتگوهای دو سهامدار عمده بوده است.

به تازگی سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان سعودی از اعلام آمادگی کشورش برای گفتگو با ایران خبر داده و گفته بود که برای جواد ظریف دعوتنامه سفر به ریاض ارسال کرده است.

قطعا پرونده لبنان به صورت عام و بن بست ریاست جمهوری اش به طور خاص در این مذاکرات و گفتگوهای بعدی دو طرف مطرح خواهد شد.

حالا لبنانی ها باید منتظر گفتگوهای دو قدرت دو سوی شمال و جنوب خلیج فارس باشند تا بلکه آینده ساکن جدید کاخ بعبدا مشخص شود اما آنها این نکته را هم باید بدانند که پرونده مهمتر یعنی بحران سوریه در اولویت نخست بررسی است. بعید است دو طرف قبل از رسیدگی به پرونده سوریه، نگاهی به پرونده لبنان داشته باشند.