عصر ایران؛ مصطفی داننده- دیشب برای جامعه ایران شب ویژهای بود. شبی که مردم ایران شاهد مناظره علی کریمی و محمدرضا ساکت بودند. صحبتهای کریمی آنقدر پر حرارت بود که شب سرد زمستانی بهمن 96 را داغ داغ کرد.
اصلا نمیخواهم به حرفهای علی کریمی ورود کنم و ببینیم که او راست گفته است یا ساکت دبیرکل فدراسیون فوتبال. راست و دروغ دیشب باشد برای نهادهای نظارتی.
در این نوشتار اما میخواهم از علی کریمی تقدیر کنم. نه به خاطر حرفهایی که زد بلکه به خاطر حساسیتهایی که نسبت به جامعهای که در آن نفس میکشد دارد.
علی کریمی در جامعه فوتبال زندگی میکند و میبیند هوای این ورزش آلوده است. آلودگی که میتواند از بالا تا پایین فوتبال را درگیر خود کند.
ستاره سابق فوتبال ایران که زمانی تمام آسیا مدهوش دریبلهای او بود احساس کرد که فساد در حال دریبل زدن فوتبال است. داد زد. مصاحبه کرد. به نود رفت. مناظره کرد.
او دلش برای فوتبال میسوزد. علی کریمی هم میتوانست مانند خیلیها ساکت باشد تا پلههای ترقی را بعد از پایان فوتبالش به سرعت طی کند و احتمالا به تیمها و پستهای خوبی هم برسد. علی کریمی اما نگاه فردی ندارد. او دلش برای فوتبال میسوزد. دلش برای آنهایی که قرار است در آینده نزدیک به دنبال توپ گرد بدوند میسوزد.
اینها را گفتم تا به خودمان یادآوری کنم که ما هم میتوانیم علی کریمی باشیم. ما هم میتوانیم آلودگیهای جامعه را ببینیم و سکوت نکنیم.
همه ما در شغلی مشغول به کار هستیم. من خبرنگارم. شما معلمی. دیگری کارگر است. آن یکی دانشجوست. یکی مغازه دارد و ... همه ما میدانیم در اطراف ما چه میگذرد. گاهی فساد را میبینم و دم نمیزنیم. چشم خود را میبندیم که به واسطه آن میز خود را حفظ کنیم.
علی کریمی، همان وجدانی است که باید در وجود همه ما زنده شود.
بسیاری از وجدانهای ما خواب است. منافع شخصی باعث شده است که دیگر به جامعه فکر نکنیم. گاهی فراموش میکنیم که اگر جامعهای فاسد شود سیل فساد همه را با خود خواهد برد.
سوالهای کریمی مسؤولان فدراسیون فوتبال را مجبور به پاسخ گویی کرد. کسانی که هیچگاه حاضر نبودند در مورد کارهای خود توضیح دهند مجبور به مناظره با علی کریمی شدند. کریمی آنقدر سوالهای خود را بلند بلند پرسیده بود که دیگر تبدیل به سوالهای همه جامعه شده بود.
دیشب مناظره نود تلنگری برای همه ما بود. در آن ساعت شب شاید بسیاری خواب بودند اما صحبتها و سوالهای علی کریمی فرصت مناسبی برای بیداری ما بود.
امیدوارم اگر عصرایران دسترسی به علی کریمی دارد این پیشنهاد را به علی آقا ارائه کند.
بله عزیزم.
آنچه شیران را کند رو به مزاج
احتیاج است احتیاج است احتیاج
البته با این وجود باز هم کار کریمی و حساسیتش قابل تقدیره.
علی کریمی چرا قبل از اینکه مربی بشه از این حرفا نمیزد؟
اصن الان مشکلش با کیه با چیه،
چی میخاد؟؟؟
قرار نیس چون بازیکن محبوبی بوده هرکاری خواست بکنه
خیلی حرفای دیگه هم دارم ک بگم ولی اگه بگمشون نظرم منتشر نمیکنین دیگ
عصر ایران عزیز تنها سایتی ( چه داخلی و چه خارحی) هستی ک دنبالت میکنم
خواهشا رسالت خبری خودتونو ب خاطر جذب مخاطب خدشه دار نکن
ایشالا ک انقد خودسانسوری کردم حداقل منتشر کنین نظرمو
چطور در مدح یه ادم شجاع می نویسی در شرایطی که حاضر نیستی از ترس (هرچیزی.. نان باشد یا کار) موضع خودت رو در مورد فساد مشخصا" اعلام کنی؟ شما این وجدان رو در خودت زنده کنی کافیه. به جای اینکه بهم بگیم به خودمون بگیم و البته برخلاف شما عمل هم بکنیم
چرا اینقدر فدراسیون فوتبال ما رو جریمه سنگین می کنند؟به دلیل عدم اگاهی اقایان از قوانین مریوطه.
خفت چقدر؟
.
.
این تفاوت “افراد مشهور” جامعه هست با “افراد محبوب” که خیلیها فقط ژستش رو میگیرن
لطفا همه نظرات رو منتشر کنید
اولا آقای علی کریمی چه جایگاه حقوقی دارند که در یک برنامه زنده پربیننده فدراسیون فوتبال را زیر سوال می برو. اینکه فدراسیون فوتبال بی لیاقت است وازفساد رنج می برد شکی نیست.اما علی کریمی چه جایگاه حقوقی دارد که در صندلی یک پرسشگر نشسته و نفر دوم فوتبال مملکت مثل یک متهم منفعل زیر سوال می برد.
رسانه ها از جوسازی بپرهیزند. علی کریمی دریک برنامه پربیننده تلویزیونی خودش را مطرح کرد وتمام