مصائب تحصیل در دوره های مجازی امیرکبیر

مطلب زیر را یک یاز کاربران عصرایران برایمان ارسال کرده است؛ بدیهی است که سایت، برای انعکاس توضیحات مسوولان مربوطه نیز ، آماده است:
    
خبرگزاری محترم عصرایران
با سلام و احترام

اینجانب در آزمون ورودي دوره هاي مجازی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی اميرکبير که در 30آبان 87 توسط سازمان سنجش برگزار گرديد شرکت کردم و هم‏اكنون دانشجوی يكی از دوره‏های مجازی كارشناسی ارشد اين دانشگاه هستم. اینجانب قوانین و مقررات آموزشی و آیین نامه های مربوطه را از سایت رسمی دانشگاه امیرکبیر مطالعه کرده و با اعتماد به دانشگاهی که جزو 10 دانشگاه برتر امسال شناخته شده است و صحت مطالب نوشته شده در سایتشان در آزمون مربوطه شرکت کردم .
آزمون فوق در دو مرحله برگزار شد : عمومی و تخصصی .
توجه شما را به نقاط ابهامی در طول مدت برگزاری آزمون و پس از آن جلب میکنم و خواهشمند است موارد ذیل را پیگیری نمایید:
1- طبق اعلام رسمی دانشگاه امیرکبیر ، قرار بود نتایج آزمون از طریق سایت دانشگاه وسازمان سنجش اعلام شود . که نتایج فقط از طریق سایت امیرکبیر اعلام شد و از جانب سازمان سنجش نتایجی اعلام نشد. این به چه معناست ؟ آیا آزمون از طریق سازمان سنجش برگزار نشده بود ؟ اگر برگزار شده بود چرا نتایج از طریق سازمان سنجش اعلام نشد ؟
2- افراد پذیرفته شده در مرحله اول جهت شرکت در مرحله دوم ، طبق زمانبندی اعلام شده از طرف دانشگاه امیرکبیر، به دانشگاه مراجعه کردند . امیرکبیر به طور رسمی اعلام کرده بود مرحله دوم به صورت مصاحبه تخصصی خواهد بود . وقتی پذیرفتگان به دانشگاه مراجعه کردند محل برگزاری آزمون مرحله دوم مشخص نشده بود ، بطوریکه برای 4 تا از رشته ها ( اطلاع دقیقی از بقیه رشته ها ندارم ، چون پذیرفته شده های هر رشته میباست به دانشکده های مربوط به خود مراجعه میکردند) پذیرفته شدگان بین دو دانشکده در رفت و آمد بودند تا مشخص شود محل مصاحبه کجاست ( وقتی به دانشکده مرتبط مراجعه میکردند گفتند بروید به دانشکده دیگر و وقتی به دانشکده دیگر مراجعه میشد میگفتند بروید به دانشکده مرتبط!! ) و بالاخره مشخص شد که پذیرفته شدگان به کجا مراجعه کنند ، پس از حدود 1.5 ساعت معطلی مشخص شد که آزمون به صورت کتبی خواهد بود و نه مصاحبه شفاهی !! و علت اینطور عنوان شد که چون تعداد پذیرفته شدگان زیاد است امکان مصاحبه وجود ندارد.
در ابتدای برگه ای که به عنوان سوالات مرحله دوم به دانشجویان داده شد ، متنی نوشته شده بود که به عنوان تعهد نامه دانشجویان میباست آنرا امضا میکردند با این مضمون:
"
دوره های کارشناسی ارشد مجازی دانشگاه صنعتی امیرکبیر دوره های بدون تز(پايان‏نامه) میباشد و دانشجویان در این دوره ها یک درس اختیاری سه واحدی تحت عنوان 'پروژه تحقیق' دارند .
تعهدنامه شرایط اختصاصی گروه مربوطه در مورد اخذ دروس اختیاری :
اینجانب............ با اطلاع از شرایط دوره های مجازی دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، هرگونه مصوبه گروه مربوطه ، خصوصا در مورد اعمال شرایط خاص در اخذ دروس اختیاری (شامل درس پروژه تحقیق) را رعایت خواهم نمود.
امضاء :
( عدم امضای این تعهد نامه به منزله انصراف تلقی میشود)
"
متن فوق توجه بسیاری از دانشجویان را جلب کرد و در اعتبار مدرک دوره‏های مجازی كارشناسی ارشد این دانشگاه و اینکه امکان ادامه تحصیل در مراحل بالاتر وجود دارد یا خیر شبهاتی ایجاد شده است .
اطلاع رسانی کاملی از طرف دانشگاه برای دانشجویان در زمان ثبت نام انجام نشده بود . به طوریکه صراحتا گفته نشده بود که این دوره ها بدون پايان‏نامه هستند و پذیرفته شدگان نمیدانستند که این دوره ها پايان‏نامه ندارد و صرفا دوره های آموزشی است . زیرا در آیین نامه مجازی این دانشگاه (http://www.aut.ac.ir/virtual-aut/Regulations.htm ) به این صورت عنوان شده :
". پروژه تحقيق
دانشجو مي‌تواند با تاييد دانشكده سه واحد اختياري تحت عنوان "پروژه تحقيق در كارشناسي ارشد مجازي" زير نظر استاد راهنما اخذ نمايد."
در حالیکه در قسمت های مختلف سایت مطالب به شکل دیگری عنوان شده اند؛
http://www.aut.ac.ir/virtual-aut/Networks.htm به دو قسمت توجه کنید :
" تعداد دروس:
برنامة دوره كارشناسي‌ارشد فناوري‌اطلاعات در اين گرايش شامل 24 واحد درسي از دروس گروه 1 و گروه 2، 2 واحد سمينار و 6 واحد پروژه است. "
و
"6-4- پروژه تحقيق (پايان نامه)
در اين دوره هر دانشجو با انجام يك پايان نامة 3 واحدي در مورد مسألة خاصي به تحقيق مي‌پردازد."
و این تناقضات خود باعث شبهات دیگری شد ؛
پذیرفته شدگان پیگیریهای متعددی از وزارت علوم ، سازمان سنجش و مسوولین دانشگاه امیرکبیر انجام دادند . سازمان سنجش پاسخی نداد و سوال کنندگان را به وزارت علوم ارجاع داد . وزارت علوم( دفتر گسترش آموزش عالی ) پس از بررسی موضوع ( ظاهرا دفتر گسترش هم بیخبر بوده است !!) به پذیرفته شدگان گفتند این نوع مدارک به دلیل نداشتن پايان‏نامه جزو مدارک آموزشی به حساب می آید . در پاسخ به اين پرسش كه چرا دوره‏های مجازی دانشگاه امیرکبیر، آیین نامه وزرات علوم را- مبنی بر داشتن تز به صورت اجباری و حداقل 4 واحدی - رعایت نمیکند گفتند :« دانشگاه امیر کبیر مجوز دارد که آیین نامه را رعایت نکند و هر دانشگاه مجازی هر طور بخواهد عمل میکند و آیین نامه های دوره های مجازی هنوز تصویب نشده و اگر تصویب بشود شامل شما نمیشود »
این درحالی است که قرار است وزارت علوم در کارشناسی ارشد سال 88 سه نوع مدرک آموزشی ، پژوهشی ، آموزشی- پژوهشی اعمال کند و قانون عطف به ماسبق نمیشود و آیین نامه‏ی جدید وزارت علوم در سال آینده حداکثر تا 12 واحد پايان‏نامه دارد. و آیین نامه فعلی بین 4 تا 6 واحد پايان‏نامه.
ورودیهای قبلی دوره‏های مجازی دانشگاه امیرکبیر نیز چنین مشکلی داشتند و نامه هایی که به مسوولین دانشگاه نوشتند مبنی بر گذاشتن پايان‏نامه برای این دوره ها ترتیب اثر داده نشده است . طبق گفته دفتر گسترش آموزش عالی وزرات علوم برای شرکت در دوره های دکترا نیاز به پایان نامه در مقطع کارشناسی ارشد است ( گذراندن دوره های ارشد به صورت آموزشی – پژوهشی و یا پژوهشی )
پس از پیگیری از مسولین دانشگاه واینکه چرا پايان‏نامه ارایه نمیدهند آنها گفتند:« به دلیل اینکه تعداد پذیرفته شدگان زیاد است امکان ارایه پایان نامه به همه وجود ندارد» !!
لازم به ذکر است در روز ثبت نام نیز از دانشجویان مجددا تعهد نامه فوق الذكر گرفته شد .
دوره‏های مجازی دانشگاه امیر کبیر، شهریه بالاتری نسبت به سایر دوره‏های مجازی در دانشگاههای ایران میگیرد( این موضوع بررسی شده است) . درحالیکه دانشگاههای مجازی دیگر پايان‏نامه‏ی 6 واحدی ارایه میدهند( همانند مجازی علم و صنعت و شهید بهشتی) . تمامی دانشگاههای مجازی در مقطع کارشناسی ارشد ، آیین نامه وزارت علوم را رعایت میکنند و فقط امیرکبیر است که مجوز دارد رعایت نکند !! البته وزارت علوم این مجوز را به ما نشان نداد!!
3 - پس از ثبت نام پذیرفته شدگان و تعیین روز انتخاب واحد ، تعداد دروس ارایه شده و ظرفیت آنها متناسب با تعداد دانشجویان نبود . به طوریکه تعدادی از دانشجویان موفق نشدند واحدی اخذ کنند و عده ای نتوانستند بیش از یک درس‏ بردارند و طبق گفته دانشکده مجازی قرار است کلاسهای جدید بگذارند . چرا در ابتدا تعداد دروس ارایه شده و ظرفیتها را متناسب با تعداد دانشجویان ارایه نمیدهند که باعث سردرگمی و ایجاد تشویش بین دانشجویان نشود که بعد بخواهند تعداد دروس را زیاد کنند .؟! آیا زیاد کردن تعداد دروس متناسب با ظرفیتها خواهد بود ؟!
* * *
و سوالاتی دیگری همچون :
چرا این دانشگاه در حالیکه بیشترین شهریه را میگیرد ولی پایان نامه ارایه نمیدهد ؟
چرا در زمان ثبت نام به طور صریح اعلام نکردند مدارک آنها به صورت آموزشی است ؟
کسی دانشگاه امیرکبیر را مجبور کرده که تعداد زیادی دانشجو بگیرد که نتواند به همه پایان نامه ارایه بدهد ؟
علت این همه بی برنامگی در طول برگزاری آزمونها و پس از آن چیست ؟
آیا موارد فوق این شک وشبهه را بین دانشجویان ایجاد نمیکند که این دوره های مجازی تبدیل به منبع درآمدی برای این دانشگاه است و توجهی به کیفیت آموزشی دوره های مجازی خود ندارند ؟
آیا از دانشگاهی با این قدمت و افتخار که امسال جزو 10 دانشگاه برتر ایران شناخته شده چنین انتظاری میرود ؟
چرا نظارت کاملی از جانب وزارت علوم بر روی دانشگاههای مجازی انجام نمیشود؟
چرا با وجود گذشت چند سال از برگزاری دوره های مجازی دردانشگاهها هنوز آیین نامه مصوبی ندارند ؟
آیا مسولین دانشگاه امیرکبیر اینطور می اندیشند که دانشجویان مجازی که به دلیل شرایط زندگی و شغلی خود دوره های مجازی را انتخاب میکنند حق ندارند از کیفیت آموزشی مطلوبی برخوردار باشند در حالیکه هزینه تحصیل را خود پرداخت میکنند ؟!......