مرفی می‌گوید در ابتدای ابتلا به این اختلال تصور می‌کردم که دیوانه شده ام، و هر صدای کوچکی را سر و صدای شدیدی می‌پنداشتم و به شدت عصبانی می‌شدم. او می‌افزاید: هیچ یک از اطرافیانم نمی‌توانستند بفهمند چه بر من می‌گذرد. این موضوع به طرز بدی روی تمام روابط خانوادگی و دوستانه ام اثر گذاشت.

آیا تا به حال واژه «ميسوفونيا» یا «صدا گریزی گزینشی» را شنیده اید؟ حتی اگر این ها را تا به حال هم نشنیده باشید، لا اقل با یکی از مبتلایان به آن برخورد داشته اید. صدا گریزی یک اختلال عصبی است که منجر به واکنش های شدید و عجیب در مواجهه با ساده ترین اصواتی می شود که مبتلایان می شنوند. صدای جویدن غذا یا همان «ملچ ملوچ» یکی از معروف ترین این صداهاست. یک مرد آمریکایی به نام «درول مرفی» به خاطر صدای ملچ ملوچ خانواده اش در هنگام خوردن غذا آنها را ترک کرده و به مکانی دور مهاجرت نموده است.

بیشتر بخوانید:

10 شهر آمریکا که برای مهاجرت پول می دهند

بنا بر این گزارش به نقل از روزنامه «میرور» انگلستان، مرفی ۴۱ ساله از اختلال میسوفونیا رنج می برد تا جایی که اختلال او باعث شده تا ساده ترین صداهای داخل خانه باعث عصبانیّت شدید و انزجار او شود.

یکی از آزار دهنده ترین صداها برای او، صدای جویدن غذاست و چون اعضای خانواده در هنگام جویدن غذا رعایت حال او را نمی کردند، مرفی فرار را بر قرار ترجیح می دهد و خانواده اش را ترک می کند.

بیشتر بخوانید:

با شوک فرهنگی در هنگام مهاجرت چه کنیم؟

مرد آمریکایی در سالهای طولانی زندگی با خانواده اش تلاش می کرد که این صداهای ساده و عادی را تحمل کند اما در این اواخر اختلال او به مرحله بحرانی و اوج خود رسید و رابطه او با خانواده، دوستان و همکارانش رو به وخامت رفت. هیچ یک از اطرافیانش جز فردی به نام «کرت فن» نمی توانستند رابطه دوستانه خود را با او حفظ کنند. «کرت فن» که همسن و سال مرفی است او را می فهمد و می داند او چه حال و روزی دارد و می تواند با او همزیستی مسالمت آمیز داشته باشد.