براساس تعریف سازمان ملل متحد، کشوری که بیش از ۷ درصد از کل جمعیتش سالمند باشد، کشوری سالمند به حساب میآید؛ براساس آخرین آمارها حدود ۵.۷ تا ۷ درصد جمعیت کشور را سالمندان تشکیل میدهند و به عبارتی مهمترین مسئله کشور موضوع سالمندی است. در همین راستا ارائه خدمات پیشگیری در سطوح مختلف به افراد سالمند در کاهش میزان اختلالات و معلولیتهای دوران سالمندی تاثیرگذار است.
به گزارش ایسنا، امروزه افزایش امید به زندگی و کاهش سطح باروری و زاد و ولد موجب بالا رفتن شمار سالمندان نسبت به کل جمعیت شده است و این رشد فزاینده افراد مسن همچنان ادامه دارد.
طبق پیش بینی کارشناسان سازمان ملل متحد جمعیت افراد مسن جهان به مراتب بیشتر از سایر گروههای سنی در حال رشد است. طبق گزارش این سازمان از هر 9 نفر جمعیت جهان، سن یک نفر بیش از ۶۰ سال است و انتظار می رود تا ۱۰ سال آینده ۲۰۰ میلیون نفر به جمعیت سالمندان اضافه شود و تا سال ۲۰۵۰ میلادی جمعیت آنها از یک میلیارد به دو میلیارد نفر برسد؛ به عبارتی جمعیت سالمندان به بیش از ۲۱ درصد جمعیت یعنی حدود یک نفر از هر ۴ نفر افزایش یابد.
تخمینها حاکی از آن است که تا ۵ سال آینده جمعیت بیش از ۶۰ ساله دنیا از جمعیت کمتر از ۵ سال پیشی خواهد گرفت و ۸۰ درصد از این جمعیت سالمند در کشورهای در حال توسعه مستقر خواهند بود.
براساس تعریف سازمان ملل متحد، کشوری که بیش از ۷ درصد از کل جمعیتاش سالمند باشد، کشوری سالمند به حساب میآید. با توجه به اینکه براساس آخرین آمارها حدود ۵.۷ تا ۷ درصد جمعیت کشور را سالمندان تشکیل میدهند و حتی در بعضی استانهای کشور جمعیت سالمندان به بیش از ۸ درصد کل جمعیت آن استان نیز میرسد و بنابراین زنگ خطر برای ایران زده شده است و در ۵ تا ۱۰ سال آینده جمعیت سالمند کشور افزایش مییابد و مسئله مهم ما مسئله سالمندی خواهد بود.