روز پرستار گذشت اما...

روز پرستار امسال نیز همانند سالهای گذشته مظلومانه گذشت و جامعه پرستاری را در ناباوری و ابهت دیگری قرار داد و بزرگترین دستاورد آن بي توجه به روحیه جامعه پرستاری بود که ای کاش مسئولان، قبل از هرگونه شعار، طرح های ناتمام خویش را به سرانجام می رساندند و بعد به فکر معرفی آن می افتادند.

امسال جامعه پرستاری برخلاف سالهای گذشته در کنار مشکلات و معضلات خود دچار جریانات وسیعی از درون خود پرستاری گردید تا به آنجا که سبب شد تا شکاف وسیعی در یکپارچگی نهادهای پرستاری به وجود آید غافل از آنکه این جریانات می تواند در پیگیری مطالبات پرستاری اثر منفی گذاشته و چه بسا باعث بی اعتباری آنها گردد چرا که جامعه پرستاری در چند ماه گذشته درگیر تنش ها و ناملایمات شدیدی بود که می توان آن را ناشی از نبود تعامل صنفی میان نهادهای پرستاری و عدم انسجام بین آنها دانست.

تبلیغات و اطلاع رسانی غلط ، عدم احترام به شخصیت حقوقی تشکلات ، موضع گیری های ناصحیح ، عدم تحمل انتقاد از سوی مسئولین و عدم خویشتن داری منجر به رفتارهای غیر ارزشی، نقد یک طرفه و استفاده ابزاری از جایگاه تشكيلات صنفي شده است که متاسفانه باعث فدای معنویت ها شده که خود بزرگترین افت فعالیت های صنفی پرستاری است.

پرداختن به حاشیه ها و جنگ درون حرفه پرستاری باعث شد تا وقت و انرژی سازمان ها و نهادهای پرستاری به جای رسیدگی به امور پرستاری و معضلات آن به مسائل پوسیده و جنگ روانی در حرفه تبدیل شود و ناخواسته جامعه پرستاری را درگیر جنگ و جدل های داخلی خویش نمایند که این مسائل می تواند باعث رویگردانی و سلب اعتماد جامعه پرستاری از نهادهای پرستاری گردد.

حضور فعالان، نهادها و انجمن های تخصصی پرستاری در صحنه تحولات پرستاری و هدایت آن به سوی مسیر تخصصی و نهادینه نمودن استانداردها و ارزش پرستاری برای رسیدن به یک راهکار نهایی در مشکلات پرستاری می تواند این رشته را از رفتارها و گرایش های فردی رها ساخته و تفکر سازمانی را به عنوان تنها راه حل در فعالیت های گروهی و صنفی قابل قبول در جامعه ارائه نماید.

همچنین نهادهای پرستاری برای خروج از بحران تک صدائی و فردی گرائی می بایست نسبت به راه اندازی سیستم پذيرش پیشنهادها، بانک ایده پرستاری و اطاق فکر پرستاری جهت استفاده از کل ظرفیت های موجود در جامعه پرستاری اقدام نموده و نقش حداکثری جامعه پرستاری را در تعیین سرنوشت حرفه ای خود روشن تر نمایند. همچنین با توجه به فعالیت انجمن های تخصصی و علمی پرستاری در کلیه رشته های پرستاری می توان از توان این انجمن های علمی و صنفی در جهت نیل به اهداف عالیه خویش برای شکوفائی پرستاری استفاده نموده و رسیدن به سطحی از رضایت را تنها در اتحاد و یکپارچگی تشکلات می توان یافت نه در تخریب و نادیده گرفتن آنها.

در این میان می توان مجمع نمایندگان هیات مدیره های نظام پرستاری که بعد از انتخابات شورای عالی نظام پرستاری به کار خود پایان می دهد را به عنوان پارلمان پرستاری کشور فعال نموده که میتواند در کنار کمیسیون های مشورتی سازمان نظام پرستاری نقش بزرگترین نظام پیشنهادات در سیستم پرستاری کشور را ایفا نموده و عواید کثیری را متوجه جامعه پرستاری نمایند.

***
احمد عامری ،مدیر پایگاه اطلاع رسانی پرستار و پرستاری است .