برآوردهای گزارش سالیانه بنیاد واک فری (Walk Free Foundation) نشانگر آن است که بیش از ۴۰ میلیون نفر در جهان برد‌های معاصر یا مدرن هستند و به کارهایی که به آن تمایل ندارند مجبور می‌شوند. بیش از ۷۰ درصد این افراد را زنان و دختران تشکیل می‌دهند.

 

به گزارش عصر ایران به نقل از یورونیوز، برده‌داری مدرن سوءاستفاده از افراد و به کارگیری آنها با زور، فریب و اجبار است.

 

از قربانیان عمدتا به سه طریق بهره‌کشی می‌شود: کار اجباری، ازدواج اجباری و قاچاق انسان.

 

بخش قابل توجهی از این افراد نیز ترکیب از دو یا سه وضعیت موجود را تجربه می‌کنند.

مطالعات این موسسه نشان می‌دهد که قریب به ۸۹ میلیون نفر در جهان در ۵ سال گذشته اشکالی از برده‌داری را به مدت چند روز تا چند سال تجربه کرده‌اند.

 

به طور کلی از هر هزار نفر در جهان ۵.۴ نفر قربانی برده‌داری مدرن هستند. از هر ۱۰۰۰ نفر در آفریقا ۷.۶ نفر، در آسیا و اقیانوسیه ۶.۱ نفر، در اروپا و آسیای مرکزی ۳.۹ نفر، در خاورمیانه ۳.۳ نفر و در آمریکا ۱.۹ نفر به «شیوه‌های نوین» استثمار می‌شوند.

با این وجود محققان معتقدند که به دلیل خاکستری بودن مرزهای برده‌دای نوین، احتمالا تعداد آنها از آنچه تخمین زده شده بیشتر است.

 

کره شمالی با ۱۰۴.۶ نفر، اریتره با ۹۳ نفر و بوروندی با ۴۰ نفر به ازای هر هزار نفر جمعیت در رتبه اول تا سوم بدترین وضعیت برده‌داری در جهان هستند.

افغانستان با ۲۲.۲ نفر و ایران با ۱۶.۲ نفر به ازای هر هزار نفر نیز در رتبه پنجم و دهم فهرست کشورهایی با بالاترین نرخ بهره‌برداری در جهان هستند.

 

به نظر می‎رسد کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بیشترین تلاش را برای از بین بردن برده‌داری صورت داده‌اند.

 

هلند، ایالات متحده و بریتانیا رتبه اول تا سوم مقابله با این پدیده اجتماعی را از آن خود کرده‌اند.

بهترین راه مقابله با برده‌دای مدرن ایجاد سرویس‌های اجتماعی محافظتی در راستای حمایت از کارگران، تصویب قوانین سختگیرانه در مورد ازدواج و حمایت از خانواده و همچنین مقابله با قاتچاق انسان است.

گزارش موجود نشان می‎دهد که هنوز راه بسیاری برای رسیدن به ریشه‌کن شدن این معضل وجود دارد.

 

گرچه یکی از اهداف جهانی سازمان ملل متحد مبارزه با استثمار و ریشه‌کن کردن برده‌داری تا سال ۲۰۳۰ میلادی است اما براساس برآورد‌های موجود امکان آن در آینده نزدیک «غیرممکن» به نظر می‌رسد.

کار اجباری در حدود صد کشور جهان جرم محسوب نمی‌شود. همچنین تنها یک سوم دولت‎های جهان ازدواج اجباری را ممنوع کرده‌اند.

 

این دو مساله سبب می‌شود که جامعه جهانی در مقابله با برده‌داری مدرن با مشکلات عظیمی مواجه شود.