عصر ایران ؛ کاوه معین‌فر - در این روزها که بخشی از زندگی همه ما اخبار و اتفاقات نگران کننده چون کرونا، گرانی، دلار، سکه، دنا پلاس و واکسن آنفلونزا نمایندگان مجلس و ... است تنها کاری که از دست ما برمی‌آید این است که جنبه‌های مثبت و یا اتفاقات شیرین هر اندازه کوچک را هم رصد کرده و سعی کنیم فکر و ذهن با این مسائل هم دمخور شود.
قبل تر هم نوشته‌ام، محققان روانشناسی بر این اعتقاد هستند که در یک شبانه روز حدود 7 الی 8 هزار پالس فکری از مغز انسان عبور می‌کند، از این تعداد هر چه بتوان درصد افکار منفی را کاهش داد و بر افکار مثبت افزود فقط به بهبود حال روحی و روانی خود کمک کرده‌ایم ولاغیر. ولی این بازیابی روحیه ضروری است.
خودم می‌دانم تا چه اندازه این گفته کلیشه‌ای و شاید بدرد نخور باشد ولی یکی از راه‌های مبارزه است. مبارزه با اعصاب‌خُردی و ناتوانی از پدیده‌هایی که چون سلول‌های سرطانی در حال رشد و تکثیرند.
حال تصمیم دارم ابتدای هر هفته اتفاقات مثبتی که جان و دلم را تا اندازه‌ای یاحتی برای لحظه‌ای هم شده از استرس‌ها و نگرانی‌ها دور کرده است را یادداشت کنم و سعی کنم به جای فکر کردن، حرص خوردن و غر زدن که شغل تمام وقت این روزهای من است (حتی در خواب)، اندکی از تألمات روحی و روانی خودم بکاهم.
در هفته گذشته چند اتفاق برای لحظاتی حالم را دگرگون کرد :
افعی شاخ‌دار تشنه
آب دادن محیط بانان به افعی شاخ‌دار تشنه
پیوستن دیوید اتنبرو به اینستاگرام
دیوید اتنبرو متولد ۱۹۲۶ لندن، مستندساز و تاریخ طبیعی دان مشهور بریتانیایی است. اتنبرو فیلم‌سازی را از سال ۱۹۵۴ برای تلویزیون بی‌بی‌سی آغاز کرد. وی تا کنون در ده‌ها مستند درباره حیات وحش به عنوان مجری، تهیه‌کننده، نویسنده یا راوی شرکت کرده‌است. او برنامه‌های مستند زیادی را در طول زندگی کاری خود ساخته که از مشهورترین آنان در ایران، زندگی و سیاره زمین هستند که در تلویزیون ایران پخش شده‌است. او در چند روز گذشته به اینستاگرام پیوسته و در 2 روز بیش از 3 میلیون و 800 هزار نفر صفحه او را فالو کرده‌اند. دلایل او برای پیوستن به این ششبکه اجتماعی از زبان خود او قابل تامل است.
دل‌مان برایت تنگ شده
هانا ماریا هدریش در سال ۲۰۱۱ فیلم کوتاه «دل‌مان برایت تنگ شده» را با این هدف ساخت تا از مردمی که در شهرهای شلوغ صنعتی زندگی می‌کنند دعوت کند به طبیعت برگردند. (از صفحه عباس بهارلو)
ارتباط جالب یک چوپان با گوسفندهایش
پول، پست، تحصیلات
معیار شناخت ما از انسانها چیست؟
خنده بر هر درد بی درمان دواست
خنده کودک و بازی با ماسکی که پدرش بر صورت دارد.
انسانیت دونده
از آن لحظه‌هاى ناب و رفتارهاى انسانی. ورزشكارى كه به خاطر خطاى ناشى از خستگى مسير مسابقه رو در لحظات آخر اشتباه می‌رود و رقيبى كه اين خطا رو دليلِ برترىِ خودش ندانسته و با منتظر ماندن پشت خط پايان مدال برنز رو با دست خودش گردن رقيب می‌اندازد، چراكه تا اون لحظه از رقيب عقب‌تر بود و خودش رو مستحق مقام سوم نمى‌داند. با اينكه خطاى ناشى از خستگى هم بخشى از مسابقست اما ديه گو منتريدا انتخاب كرد تا مدالِ نامرئی انسانيت گردنش باشد. (از صفحه آدم حسابی‌ها)
قبل‌تر هم نوشته‌ام اتفاقات مثبتی که جان و دل را تا اندازه‌ای یا حتی برای لحظه‌ای هم شده از استرس‌ها و نگرانی‌ها دور می‌کند را پاس بداریم. امروزه که بحث تولید داروی کرونا و واکسن آن عالمگیر شده است، داروی نه تنها ضد کرونا بلکه ضداسترس، ضد تورم و ...سپردن روح و جان خود به انسانیت، عشق، هنر و زیبایی است. می‌دانم خیلی تکراری و بی‌مزه است ولی فعلا این تنها داروی در دسترسی است که می‌توان از آن بهره برد.
به روایتی می‌توان گفت متضاد شعر معروف حسین منزوی که استاد محمد نوری در ترانه‌ای به زیبایی آنرا خوانده‌اند: انگار میشه غصه ما رو يه لحظه تنها بذاره.
لطفا ماسک بزنید.