مبینا/ غیررسمی سردبیر

... بهم گفت: آقا برای چی دارین این همه خودتون رو اذیت می کنین؟ واسه کی؟ برای این مردم که تو خودشون هستن و خیلی هاشون هم به فکر سرکیسه کردن همدیگن؟ آخه عزیزم! فردا که در سایتت رو تخته کنن و خودتو ببرن جایی که عرب نی انداخت، کسی تره هم واست خرد نمی کنه.

دنده را عوض کرد و پیچید توی فرعی و ادامه داد: اینقدر سنگ این مردم رو به سینه نزن، فردا که تعطیلت کردن، فردا که بردنت و از نون خوردن انداختنت، فوق فوقش دوستات چهار تا تیتر برات می زنن که فلان سایت رو هم بستن و فلانی رو محاکمه کردن و فوق فوقش مردم هم یه نچ نچی می کنن و تموم.

نگاهم کرد و پرسید: مگه برای قبلی ها بیشتر از این کسی تره خرد کرد؟ و ادامه داد: نه داداش من! این مملکت با نوشتن و خبر و مبر و این جور چیزا درست نمی شه، دوستت دارم اینو بهت می گم، برو به فکر نون باش، به فکر زن و بچت باش که باس براشون نون شب ببری، به فکر آیندت باش، خودتو نسوزون. ناراحت نشی ها، یه لقمه چپت می کنن و یه لیوان هم آب روش. از من و شما گنده ترشم فوت کردن. اینی که میگن مافیا، راسته به خدا! الکی که نیست.

پشت چراغ قرمز ایستاد و در حالی که چشمش رو دوخته بود به ثانیه شمار معکوس چهارراه گفت: اگر قبلی ها تونستن کاری بکنن، تو هم می تونی ولی خودت هم بهتر می دونی که نتونستن، تونستن؟
و جواب داد: نتونستن دیگه، والا وضع ما که این نبود.

چراغ که سبز شد، راه افتاد و گفت: ساکتی! دوکلوم هم تو حرف بزن محمدی جان!

گفتم: دیگه داریم می رسیم، فکر می کنم فقط همون دو کلمه رو بتونم بگم.
گفت: مخلصتیم، بگو!

گفتم: اگه قبلی ها نمی نوشتن، اگه داد نمی زدن، اگه به قول شما خبر و مبر نمی دادن، اگه سرشون رو مینداختن پایین و خودشون رو به کوری و لالی می زدن، وضعمون، از اینی هم که هست، خیلی بدتر بود. منم می دونم و همه دوستام هم می دونن که با پای خودمون رفتیم تو میدون مین، اما هیچ کدوممون نمی خوایم فردا روز، بچه هامون بگن اگه پدرامون اینقدر عافیت اندیش و بی خیال نبودن، وضعمون بهتر می شد.

سکوت کردم و سکوت کرد و ادامه دادم: من یه دختر 5/5 ساله دارم، اسمش "مبینا"س. با این جناح و اون جناح و این رژیم و اون رژیم هم کاری ندارم. من به آینده "مبینا" و مبیناها فکر می کنم که وارث مملکتی می شن که ما داریم براشون درست می کنیم. دوس دارم، اونا بهتر از ما و آزادتر از ما زندگی کنن.

سکوت کردم و سکوت کرد و پیچید داخل کوچه و دم در ترمز کرد.
هر چی اصرار می کردم کرایه شو نمی گرفت، پول رو گذاشتم رو داشبورد و ازش خداحافظی کردم.

چند لحظه ایستاد، بوقی زد و به آرامی حرکت کرد و در انتهای کوچه پیچید به اصلی.

بسیاری از اعضای ایتا، اسرائیلی هستند (فیلم)

بیشتر بخوانید:

از حکایت "رزمندگان" در خانه روستایی آذربایجان غربی تا ماجرای "مدعیان" در شیراز / غیر رسمی سردبیر

عملیات 6 ساعته کی شروع می شود؟! / غیر رسمی سردبیر

دستبند/ غیررسمی سردبیر

تماشاخانه

مردهایی که نه برای زنان که برای «حقوق مردها» مهریه ۱۴ سکه‌ای را تصویب کردند؛ اصلاح قانون یا تضعیف حقوق زنان؟ (فیلم)

سوتی بد پیمان قاسم خانی جلوی استاد شجریان ؛ یکی از ضایع‌ترین خاطرات زندگیمه (فیلم)

فیلم های دیگر