ایرنا: "مايک لوپرستي" خبرنگار يک روزنامه چاپ آمريکا گزارشي از حضور نخستين زن ايراني که موفق شد به مسابقات المپيک زمستاني راه يابد، منتشر ساخت.
اين خبرنگار روزنامه آمريکايي "يو.اس.اي. تودي" در گزارش خود از اميدهاي اين اسکي باز زن ايراني نوشت و تاکيد کرد: اسکي باز زن ايراني در اين تورنمنت مهم بين المللي به مدال هاي رنگين نمي انديشد، او فقط اميدوار است، عملکردش نسبت به گذشته بهتر باشد.
لوپرستي براي گفت و گو با "مرجان کلهر" نخستين اسکي باز زن تاريخ ايران که به مسابقات المپيک زمستاني ونکوور کانادا راه يافته است، به آپارتمان محل سکونت وي در شهر "ويستلر" کانادا رفت.
او آنچه پيش از ورود به آپارتمان اين اسکي باز ديده را "منظره عجيب" توصيف کرد و نوشت: از پنجره آپارتماني در شهر ويستلر کانادا، منظره عجيبي در بازي هاي المپيک زمستاني ديده مي شود، "پرچم ايران".
وي در گزارش خود که روز دوشنبه در روزنامه "يو.اس.اي. تودي" چاپ شد، نوشت: درون اين آپارتمان، دختر متين و موقر 21 ساله اي ساکن است که با پوشش اسلامي و لبخندي تامل برانگيز، پرچم ايران را در مراسم افتتاحيه بازي ها حمل کرد.
لوپرستي در اين گزارش همچنين در توصيف "مرجان کلهر" نوشت: او نماينده زنان ايران در اين رقابت ها است.
اين خبرنگار آمريکايي توضيح داد: به دليل برگزاري رقابت هاي بيست و يکمين دوره بازي هاي المپيک زمستاني در دو شهر ونکوور و ويستلر، مسوولان برگزاري بازي‌ها سه دهکده را براي محل اقامت ورزشکاران ايجاد کرده‌اند.
مسابقات اسکي در شهر ويستلر و رقابت‌هاي سالني در شهر ونکوور برگزار مي شود که مسوولان برگزاري بازي ها براي تسهيل در رفت و آمد ورزشکاران، دو دهکده در شهر ونکوور و يک دهکده در ويستلر ساخته اند.
فاصله ونکوور تا ويستلر 200 کيلومتر است. دهکده ويستلر نيز در بيرون از شهر واقع شده است.
لوپرستي در گزارش خود نوشت: تيم ايران در يک آپارتمان سه طبقه در دهکده ويستلر اقامت دارد.
اين خبرنگار افزود: ايران تاکنون هيچ وزشکار زني را به بازي هاي المپيک اعزام نکرده بود.
وي نوشت: کلهر در ايران پدري دارد که هر چهار فرزندش اسکي باز هستند، مادري که به دليل مشکلات قلبي نتوانسته است او را همراهي کند و جمعيتي از زنان در ايران هستند که اميدوارند، ديده شوند.
اين خبرنگار آمريکايي به نقل از کلهر نوشت: از بودن در اينجا نه تنها براي خودم، بلکه به عنوان انگيزه اي براي زنان ايران، بسيار خوشحال هستم. مي خواهم آنها بدانند که خواستن، توانستن است. مي خواهم آنها بدانند که همه چيز ممکن است.
لوپرستي در گزارش خود نوشت: کلهر مانند "ليندسي وون" که نخستين مدال آور طلاي تاريخ اسکي زنان آمريکا در بازي هاي ونکوور کانادا لقب گرفته است، به مصاحبه با رسانه ها عادت ندارد و به همين دليل در اتاق شلوغي و از طريق يک مترجم با من گفت و گو کرد. در اين اتاق "رستم" برادر و مربي او نيز حضور داشت.
اين خبرنگار آمريکايي نوشت: مصاحبه اش با کلهر، مسابقه اسکي مارپيچ نبود که مجبور شود به تنهايي در آن شرکت کند.
لوپرستي در گزارش خود به نقل از کلهر نوشت: از اين که مي توانستم پرچم ايران را حمل کنم، خيلي هيجان زده شده بودم و به خودم افتخار مي کردم. همه مي توانستند ببينند که يک زن مسلمان هم مي تواند پرچم را حمل کند، چون نگاه همه به افرادي است که پرچم کشورهايشان را حمل مي کنند. اين مساله براي من خيلي مهم بود.
اين خبرنگار آمريکايي نوشت: کلهر که در نزديکي منطقه ديزين، يکي از پيست هاي اسکي ايران بزرگ شده است، اسکي را از چهار سالگي شروع کرده است و در 11 سالگي به نخستين عنوان قهرماني خود دست يافته است.
لوپرستي در اين گزارش نوشت: در ايران ورزش اسکي طرفداران زيادي ندارد و بسياري نمي توانند حضور زنان در اين رشته را بپذيرند.
اين نوشته لوپرستي به نظر مي رسد دور از واقعيت باشد.
اين خبرنگار آمريکايي همچنين به نقل از کلهر نوشت: از بعضي ها مي شنيدم که اين کار مناسب نيست، اما هرگز به حرف آنها گوش نمي دادم.
لوپرستي در اين گزارش نوشت: کلهر که در جريان تمرينات يک بار دچار حادثه شده و آسيب کمي ديده بود، قرار است روزهاي چهارشنبه و جمعه اين هفته در کنار بزرگان اسکي مارپيچ، در مسابقات شرکت کند.
در اين گزارش آمده است: سرعت رقيبان او بيشتر است، اما هيچکدام از آنها احساس بالاتر و قوي تري ندارند.
اين خبرنگار آمريکايي نوشت: نخستين اسکي باز زن المپيکي ايران تصديق کرد که "نمي توانم به مدال طلا، نقره يا برنز فکر کنم، اما رقبايي دارم که به هم بسيار نزديک هستند. اميدوارم بتوانم عملکرد بهتري نسبت به هميشه داشته باشم.
لوپرستي در اين مصاحبه گفت و گويي نيز با "رستم" برادر "مرجان" داشت، در اين گزارش به نقل از "رستم کلهر" آمده است: توانايي هاي او را مي شناسم و به او ايمان دارم.
رستم کلهر در مورد والدينش که نتوانسته اند به دليل مشکلات مختلف براي تشويق دخترشان به ونکوور بروند، گفت: مادرمان بيماري قلبي دارد و ديدن مسابقه به دليل هيجاني که دارد، برايش خوب نيست. آنها در خانه براي موفقيت مرجان دعا مي کنند و به محض اين که مسابقه تمام مي شود، زنگ مي زنند و نتيجه را مي پرسند.
مرجان نيز در اين خصوص گفت: مانند هميشه از پدر و مادرم خواسته ام برايم دعا کنند.
لوپرستي در اين گزارش نوشت: برادر مرجان مي گويد در زمان تمرينات، مثل عقاب او را تماشا مي کند، اما در مسابقات نمي تواند، او را ببيند به همين دليل رويش را بر مي گرداند و نتيجه را از طريق رسانه ها دنبال مي کند، اين خبرنگار آمريکايي در اين گزارش نوشت: با وجود اين رستم اعلام کرد که اين بار مسابقه مرجان را خواهد ديد، چون چنين فرصتي ممکن است فقط يک بار در زندگي برايش پيش آيد.