این حکایت را با خوانش مهرداد خدیر اینجا بشنوید
عصر ایران ــ یکی از بزرگان گفت پارسایی را: چه گویی در حقِ فلان عابد که دیگران در حقِ وی به طعنه سخنها گفتهاند؟
گفت: بر ظاهرش عیب نمیبینم و در باطنش غیب نمیدانم.
هر که را، جامه پارسا، بینی
پارسا دان و نیکمرد انگار
ور ندانی که در نهانش چیست
محتسِب را درونِ خانه چه کار؟
1- از قلم زیبایشان و از تحلیلها و نوع نگاهشان به مسائل بسیار بهره میبرم و درس میآموزم.
3- نگارنده ایمان دارد آقای خدیر این کار را کاملا دلی و از روی علاقه قلبی و احتمالا احساس نیاز شدید جامعه امروز خصوصا نوجوانان و جوانان بی مطالعه و کتاب نخوان نسل جدید به خواندن و شنیدن آثار سعدی انجام می دهد و قطعا آنچه از دل بر آید بر دل خواهد نشست.
علی ایحال از حضرت مهرداد خان خدیر عاجزانه استدعا دارد، با توجه به اشتباهات ریز (از منظر نگاه حرفه ای) در خوانش و انتقال پیام؛ به جای خواندن گلستان، ویسهای (فایلهای صوتی) تحلیلی از وضعیت امروز ایران در سایت قرار دهند.
ارادتمند همیشگی ایشان و سایت وزین عصرایرانَ
ممنون. اگر اشتباهی دیدید یادآور شوید.
از سعدی لذت ببریم. در خوانش توقف نکنیم!
مصراع آخر محتسب با فتحه خوانده شود.
ممنون از توجه تان. خوانش بر اساس نسخه محمد علی فروغی است. جدای این با هر دو تلفظ ناظر به یک معنی است و تفاوت دارد با واژگانی که تفاوت معنی ایجاد میکند.
در همین متن کوتاه به جز محتسب، "نهان" را میشود به دو صورت "نِهان" و "نَهان" خواند. یا "غیب" که درست آن "غَیب" است ولی در فارسی میگوییم "غِیب". یا حتی "دَرون" که برخی "دُرون" هم تلفظ میکنند. مشهورترین مثال "شُمال و جُنوب" است که سال ها گویندگان اخبار می گفتند و شاید هنوز هم بگویند "شِمال و جَنوب".
ملاحظه می فرمایید که به احترام شما پاسخی دادیم که از خود حکایت بیشتر شد!