عصر ایران - درباره جهنم فومن، بسیار گفته اند و نوشته اند و اغلب نیز در نقد این اقدام. در این نوشته کوتاه، دو نکته را نیز بدانها می افزاییم:
1 - گیریم که کار درستی بوده و بسیار هم موثر (که البته نبوده) ؛ آیا تبلیغ دین و انذار و تبشیر مسلمانان و دعوت مردم به دین خدا ، وظیفه نهادهایی است که برای این کار تاسیس شده اند و بودجه های کلان می گیرند یا وظیفه یک نهاد نظامی که وظیفه اش دفاع از کشور است؟ کار حوزه علمیه و نهاد روحانیت و سازمان تبلیغات اسلامی و بودجه گیران پرشمار فرهنگی است یا کار سپاه پاسدارانی که انتظار می رود برای دشمنان ایران در فراسوی مرزها جهنم بسازد نه در فومن زیبا به اسم تبلیغ دین؟!
2 - اما آنچه ساخته اند، به حدی کودکانه و ابتدایی و از نظر کیفی یادآور روزنامه دیواری بچه های مدرسه ای است که بیشتر به وهن مفاهیم اخروی شبیه است تا شبیه سازی ولو حداقلی شان. همین قدر مختصر کنیم که امروزه جوانان و نوجوانان پای تلویزیون و کامپیوتر می نشینند و چیپس و پفک می خورند و فیلم های ژانر وحشت را که صدها برابر خوفناک تر از جهنم فانتزی فومن است، تماشا می کنند و کک شان هم نمی گزد؛ حال بیایند و از چهار تا مشعل گاز که به اسم جهنم زیر یک پل روشن کرده اند بترسند و ایمان بیاورند؟!
زیاده عرضی نیست!
بقدری هست که گاهی با همین پروژهای کذایی باید هزینه بشه تا مجبور نشن به خزانه برگردونند .
آنقدر مصنوعی که نوعی تفریح علمی نمایشی است تا تبلیغ دین و اتفاقا جهنم را لوس میکند
اونم پیگیری کنید
برای کالاهای اساسی مردم پول ندارند ولی برای ریخت و پاش بیخودی بله دارند خوب هم دارند.