رنو اسپایدر که در سال ۱۹۹۵ معرفی شد، با طراحی جسورانهاش غوغایی به پا کرد. این خودرو با بدنه آلومینیومی و فایبرگلاس، درهای گالوینگ و حذف کامل شیشه جلو در نسخه اولیه، تفاوت فاحشی با سایر محصولات متعارف رنو داشت و بسیار فراتر از انتظارها بود.
کابین این خودرو نهایت سادگی را به نمایش میگذارد: تنها دو صندلی باکتشکل، یک رولبار آلومینیومی آشکار و هیچ چیز دیگری! هیچ تجهیزات اضافی، حتی فرمان برقی یا ABS در آن وجود ندارد. هدف رنو اسپرت ساخت خودرویی سبک، واکنشگرا و فوقالعاده مستقیم بود؛ فلسفهای که یادآور خودروهای مسابقهای خالص است.
تولید رنو اسپایدر در سال ۱۹۹۹ و پس از ساخت تنها ۱۷۲۶ دستگاه به پایان رسید. این تعداد محدود، آن را امروز به خودرویی بسیار مورد علاقه کلکسیونرها تبدیل کرده است.