عصر ایران ــ در یکی از شگفتانگیزترین رفتارهای حیوانی، پرنده نوکشاخ ماده بهطور داوطلبانه خود را در دل یک حفره درخت زندانی میکند تا از تخمهای آیندهاش محافظت کند. این حفره که به مرور توسط جفت نر با گل پوشانده میشود، تنها یک روزنه باریک برای عبور غذا باقی میگذارد. نکته جالب اینکه ماده با اشتیاق، خود را در این قفس طبیعی جای میدهد و برای ماهها در تاریکی باقی میماند.
هدف از این ایزولهسازی، محافظت حداکثری از تخمهای باارزش اوست. در اقدامی بینظیر، پرنده ماده شروع به کندن پرهای خود میکند تا لانه را با آنها گرم نگه دارد. این ازخودگذشتگی نهتنها نشانهای از مهر مادری است، بلکه تضمینکننده بقای نسل بعدی خواهد بود.
در بیرون از لانه، پرنده نر وظیفهای سنگین بر عهده دارد: او باید همسر محبوس خود را زنده نگه دارد. نرها روزانه برای ماده غذا میآورند، اما ماده سختگیر است و اگر غذایی را نپسندد، آن را رد میکند. برخی نرهای بیمسئولیت در این مرحله از جفت خود فاصله میگیرند؛ اما نرهای وفادار و آیندهنگر، با پشتکار به تغذیه همسر خود ادامه میدهند تا رژیم غذایی او متعادل و مقوی باشد.
پس از ماهها ایثار، پرنده ماده دو تخم میگذارد و دوران نشستن روی تخمها آغاز میشود. از این لحظه، پرنده نر باید برای سه عضو خانواده غذا فراهم کند. این دوره طاقتفرسا حدود چهار هفته به طول میانجامد تا جاییکه ماده با تراشیدن دیوار گلی لانه، از زندان خود رها شده و در کنار نر، مسئولیت بزرگکردن جوجهها را به دوش میکشد.
پیش از این اتحاد، نر برای جلب رضایت ماده مراسمی خاص برگزار میکند. او در محل زندگی خفاشها به شکار میپردازد، اما طعمهها را نمیخورد. این خفاشهای شکارشده بهعنوان هدیهای ارزشمند به ماده تقدیم میشوند. این رفتار نهتنها نشاندهنده مهارت شکار نر است، بلکه وفاداری و توانایی حمایت او را اثبات میکند.
رفتار این پرنده نمونهای نادر از فداکاری، مشارکت و هوش در دنیای حیوانات است؛ الگویی از وفاداری و اتحاد در دل طبیعت.