عصر ایران - در دهه 1880 میلادی، پیش از اختراع گوشی های هوشمند و ارتباطات بی سیم، برخی اپراتورهای تلفن با چالش های فیزیکی قابل توجهی روبرو بودند. به عنوان نمونه، اپراتورهای شرکت بل مجبور بودند تجهیزاتی با وزن حدود 5 کیلوگرم را در طول شیفت کاری خود تحمل کنند.
این تجهیزات سنگین شامل فرستنده بلیک برای صحبت کردن و گیرنده لانگ پل برای شنیدن صدا می شد که هر دو به یک مهار متصل بودند.
در طول دهه های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰، هدست های دو تکه اپراتورها سبک تر و راحت تر شدند.
در دهه ۱۹۵۰، هدست های یک تکه حتی از نظر وزن سبک تر شد.