در ۲۴ تیر ۱۳۸۸، پرواز ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین تنها چند دقیقه پس از برخاستن از فرودگاه امام خمینی به مقصد ایروان، با از دست دادن موتور، کنترل هواپیما و نهایتاً برخورد سهمگین با زمین، به یکی از تلخترین سوانح تاریخ هوایی کشور تبدیل شد.
این هواپیمای توپولف Tu-154M پس از انفجار در موتور چپ، در کمتر از ۲۰ ثانیه با سرعتی فراتر از صوت سقوط کرد و تمامی ۱۶۸ سرنشین آن جان باختند. شدت سانحه بهحدی بود که تحلیلگران از عبور هواپیما از دیوار صوتی پیش از برخورد سخن گفتند.
در هواپیماهایی مثل توپولف ۱۵۴ که موتورها در انتهای بدنه (قسمت دم) نصب شدهاند، بسیاری از سامانههای حساس مثل خطوط هیدرولیک، کنترل رادِر و الویتور و مخازن کوچک سوخت بههم نزدیک و در همان ناحیه قرار دارند. اگر یکی از موتورها منفجر شود، شعله و فشار انفجار میتواند به همه این سامانهها آسیب بزند و کنترل هواپیما را برای خلبان غیرممکن کند.
در نهایت انفجار موتور به قدری سریع صورت گرفت که با قطع تمام فرامین و هیدرولیک ها فرصت عکسالعمل را از کروی پرواز گرفت.