در دوره قاجار، شغل نمدمالی یک صنعت سنتی و مهم بود که در مناطق روستایی و شهری رواج داشت و تولید آن با روشهای سنتی و با استفاده از پشم انجام میشد. نمدمالان در این دوره علاوه بر تولید زیرانداز، انواع نمد برای پوشش آلاچیق، عبا، و کرسی تولید میکردند. با این حال، برخی روشنفکران دوره قاجار از جمله میرزا آقاخان کرمانی، با دیدگاه انتقادی نسبت به این حکومت، از واژههایی مانند "مدرسه نمدمالان" به صورت استعاری برای اشاره به انحطاط تاریخی استفاده کردند.