«علي نصيريان» پيشكسوت بازيگري، تماشاي تعزيه را مهمترين عامل در علاقه خود به بازيگري و گرايش به تئاتر عنوان كرد.
علي نصيريان در گفت و گو با فارس، درباره چگونگي ايجاد علاقه به بازيگري گفت: پدرم بسيار مذهبي و در عين حال صاحب ذوق بود، منزل ما هم آن زمان در ميدان شاپور قرار داشت. در آنجا قهوهخانههاي بسياري وجود داشت كه هميشه مراسم نقالي در آنها برپا بود.در ايام محرم هم گروههاي تعزيه بسياري در محله ميآمدند. من با پدرم به تماشاي تعزيه ميرفتم و از همان موقع علاقه به بازيگري در من شكل گرفت.
وي درباره اولين تجربههاي بازيگري خود گفت:هرگاه به تماشاي نمايشهاي«سياه بازي» ميرفتم، آن قدر تحت تاثير آنها قرار ميگرفتم كه هميشه حركات آنها را تقليد ميكردم، اما اولين حضور جدي من در تئاتر مربوط به دوران دبيرستانم است كه با چند نفر از دوستان، كه همه آنها بعدها از بازيگران بزرگ تئاتر شدند، گروه تئاتري را ايجاد كرديم.در عين حال به كلاسهاي تئاتر ميرفتم و به همين دليل لالهزار پاتوق اصليام شده بود.
بازيگر فيلمهاي«ناخدا خورشيد» و «كمالالملك» افزود:به دليل اجراي تئاترهاي ويژهاي درآن دوران، خيلي زود نام گروه ما بر سر زبانها افتاد.«جمشيد مشايخي» و «عزتالله انتظامي» هم از اعضاي ثابت گروه ما بودند. اما به دليل شرايط ويژه آن زمان از ما در سينما استفاده نميشد، هر چند من خيلي علاقمند به بازيگري در سينما هم بودم.
نصيريان درباره اولين حضور سينمايي خود گفت:«گاو» اسم يك تئاتر تلويزيوني بود كه به اتفاق همان گروه معروف آماده و پخش شد. بعد از پخش تئاتر گاو در تلويزيون، مهرجويي علاقهمند شد كه از اين نمايشنامه، فيلمنامهاي سينمايي بنويسد. او براي بازي در اين فيلم از گروه ما دعوت كرد و به اين ترتيب ما اولين حضورمان را در سينما تجربه كرديم.
او با اشاره به موفقيت فيلم «گاو» در آن دوره گفت: نتيجه«گاو» خيلي خوشايند بود و در جشنوارههاي مختلف مورد تشويق قرار گرفت و باعث شد من براي ادامه همكاري در سينما اعتماد به نفس بيشتري پيدا كنم، هر چند هنوز اولويت اولم تئاتر بود.
بازيگر فيلم«بوي پيراهن يوسف» درباره ادامه فعاليتش در سينما گفت: مهرجويي از جمله فيلمسازاني بود كه در آن دوره فيلمهاي به اصطلاح هنري ميساخت و از جريان اصلي فيلمسازي كه به «فيلم فارسي» معروف بود، پرهيز ميكرد، به همين دليل ما هم خيلي علاقهمند به همكاري به او بوديم و در چند فيلم بعدي او كار كرديم.
نصيريان درباره حضور پررنگ خود در سينماي بعد از انقلاب گفت:بعد از انقلاب، سينما دچار تحولي اساسي شد و به سرعت به سمت پيشرفت و موفقيت نسبي حركت كرد. در اين دوره كارگردانهاي بسيار موفقي وارد عرصه شدند كه همكاري با آنها تجربيات بسياري براي من به همراه داشت.
وي افزود:در اين دوره براي اولين بار فعاليت سينمايي من بر فعاليتهاي تئاتري غلبه كرد، به طوري كه من در دهه 60 يكي از پركارترين بازيگران سينما بودم و در 12 فيلم حضور جدي پيدا كردم.
گفتني است: علي نصيريان فيلمهايي چون: گاو ،آقاي هالو،پستچي،آفتاب نشينها، كفشهاي ميرزانوروز، ناخداخورشيد، برج مينو، كميته مجازات، ديوانهاي از قفس پريد، شاه خاموش، روز باشكوه، پول خارجي، كمال الملك، ستارخان و سرايدار را در كارنامه بازيگري خود دارد و در سال 80 به عنوان چهره ماندگار هنر شناخته شد و در سال 84 نشان درجه يك فرهنگ و هنر را به دست آورد.