طراحی این بنا با بازتفسیر الگوی بومی «کپر» انجام شده است؛ بهگونهای که در آن بهجای تیرهای سنتی از خرپاهای دستساز استفاده شده تا سقفی گسترده و چتریشکل را پشتیبانی کند. سقف و دیوارهای دولایه انتقال حرارت را کاهش میدهند. در تمام مراحل، تیم طراحی در گفتوگویی پیوسته با صنعتگران محلی کار میکرد تا تکنیکهای بومی را تطبیق داده و بهبود بخشد. این همنشینی به زبانی زیباییشناسانهی منحصربهفرد منجر شد — در تضاد میان هندسهی گنبدی طاقهای ایرانی و ناصافی جزئیات دستساز، میان جرم سنگین دیوارهای ضخیم و سبکی سایهبان، و در بافتها و جزئیات نقاشیمانند.
از آنجا که ساختوساز بهصورت جمعی انجام شد، بهجای ابزارهای متداول نقشهبرداری، جانمایی سایت با استفاده از ریسمان و مثلثها و در قالب بازیای با حضور کودکان روستا انجام گرفت. بزرگان در شب طنابهایی از الیاف برگهای «کرز» میبافتند که توسط جوانان جمعآوری میشد، در حالیکه زنان در بافت حصیر، اندود کردن دیوارها با گل، دوخت پردهها و تهیهی وعدههای غذایی روزانه مشارکت داشتند. این تلاش میاننسلی، کمبود منابع را به خلاقیت و توانمندی بدل کرد.
نام پروژه :مهمانسرای ندارگ
موقعیت پروژه :استان سیستان و بلوچستان
آدرس پروژه :ایران، سیستان و بلوچستان
شرکت مشاور :دفتر دیگر
معمار مسئول :علیرضا تغابنی
تیم طراحی :نیلوفر قبادی، هادی آل داوود، علی قدس، میثم فیضی، شنبه دهقانی، عبدالله دهقانی، مزمل نوهانی، زالور نوهانی، اکرم نوهانی، عبدالرحیم دلواشزهی، مهرداد مکارمی، ستار گنجعلی پور، مسعود صوفیانی، فرزاد فراست، هادی ایرانی، درسا صادقی، هما اسدی، عسل کرمی، مرضیه نوروزی، احسان آهنی
تاریخ آغاز پروژه : 1403
مساحت زیر بنا ( متر مربع ) : 95
تیم اجرایی :اهالی روستا (به سرپرستی شنبه دهقانی)، هادی آل داوود
عکاسی پروژه :احسان حاجی رسولی ها، نیل استودیو
جهان معماری