آیا این به اصطلاح «نظریه صندلی» پایه و اساسی دارد؟
این نظریه در رسانههای اجتماعی به عنوان راهی برای آزمایش اینکه آیا یک شریک زندگی یا دوست فعلی یا بالقوه واقعاً برای شما ارزش قائل است یا خیر، رواج پیدا کرده است. با این حال، سوال این است که چنین آزمایشی و نتایج آن چقدر باید با شما «سازگار» باشد.
«نظریه صندلی» به عنوان روشی برای آزمایش اینکه آیا کسی واقعاً برای شما ارزش قائل است یا خیر، در رسانههای اجتماعی رواج پیدا کرده است. در این آزمایش، کسی که وقتی به صندلی نیاز دارید، آن را به شما پیشنهاد نمیدهد یا برایتان نمیآورد، ممکن است واقعاً به شما اهمیت ندهد. اما روابط را بر اساس چنین آزمونهای فریبندهای بنا نکنید. در عوض، به نحوه برخورد دیگران با شما در طول زمان توجه کنید.
نظریه صندلی به یک آزمون تبدیل شده است!
یک پست فیسبوک از ناردوس مسفین در مورد این نظریه صندلی تاکنون بیش از ۱.۴ میلیون بازدید داشته است. مسفین در این پست توضیح داد: «هر کسی در زندگی خود یک میز دارد و افرادی که واقعاً برای شما ارزش قائل هستند، به محض ورود شما، یک صندلی برایتان میآورند.»
او در ادامه گفت: «وقتی خسته وارد اتاقی میشوید، وسایلی را حمل میکنید، غرق در کار هستید یا به حمایت نیاز دارید... آیا آنها به شما صندلی پیشنهاد میدهند یا باید درخواست کنید؟»
این نظریه میگوید کسی که واقعاً برای شما ارزش قائل است، بدون اینکه از او خواسته شود، تلاش میکند تا برای شما یک صندلی تهیه کند. برعکس، کسی که به شما اهمیتی نمیدهد، شما را رها میکند و اساساً به شما میگوید که جای شما پشت «میز» او نیست.
مردم در مورد استفاده از این آزمون ساده روی افراد مهم و ظاهراً دوستان نزدیک خود صحبت کردهاند. به عنوان مثال، یک نفر اظهار داشت: «من در سطح عمیقی با این موضوع طنینانداز شدهام» و «وقت آن است که برخی از روابط زندگیام را دوباره ارزیابی کنم.» بنابراین آیا این نوع «نشستن» همان چیزی است که باید دنبال کنید؟
نظریه صندلی بر اساس یک عمل ساده ادب و نزاکت است
خب، اگر کسی برای شما صندلی بیاورد، احتمالاً نمیگویید: «چطور جرأت کردی برای من صندلی بیاوری!» احتمالاً از چنین عملی قدردانی خواهید کرد. این یک حرکت ساده است، با فرض اینکه آن شخص آلرژی شدید آنافیلاکتیک به صندلی نداشته باشد. بنابراین، بله، وقتی کسی این عمل را به این شیوه انجام نمیدهد، ممکن است تعجب کنید که چرا این شخص فاقد چنین آدابی است. همچنین میتواند به طور بالقوه چیزی عمیقتر، مانند عدم توجه به شما را آشکار کند.
معایب «نظریه صندلی»
میگویم «بالقوه» چون ممکن است توضیحات متفاوتی برای چنین رفتار بیاحترامی وجود داشته باشد. همه طوری تربیت نشدهاند که رفتارهای یکسانی از خود نشان دهند. و چه کسی میداند؟
شاید آن شخص از فرهنگی آمده باشد که گرفتن صندلی نهایت بیاحترامی است؟
یا شاید در آن زمان، حواسش به نگرانی دیگری پرت بوده است. آن نگرانی میتوانسته بزرگتر از یک صندلی باشد، مثلاً تخت، مثلاً اینکه آن شخص قرار بوده آن شب کجا بخوابد. بنابراین، اگرچه لزوماً نباید از اینکه به شما صندلی پیشنهاد نشده خوشحال باشید، اما صرفاً به خاطر یک عمل یا عدم انجام آن عمل، کسی را از جمع حذف نکنید. اگر مثلاً آن شخص قبلاً سه ویژگی «مراقبت و توجه» را به طور مداوم در طول زمان به روشهای مختلف به شما نشان داده باشد، چه؟
آیا قرار است به نتایج همان یک آزمایش به عنوان یک ضربالمثل حمله کنید؟ بهتر است به جای یک لحظه، تصویر کلی یک شخص را در درازمدت ببینید.
در عین حال، صرفاً به این دلیل که کسی به شما صندلی تعارف میکند، به این معنی نیست که او به طور خودکار یک نگهبان است.
شخصیت هری هارت در فیلم کینگزمن: سرویس مخفی ممکن است گفته باشد: «ادب، انسان را میسازد». اما برخی از بدجنسترین افراد ممکن است در انتخاب دقیق تصاویر عمومی خود و اطمینان از نشان دادن ادب و نزاکت معمول، بسیار باهوش باشند، مثلاً به شما صندلی تعارف کنند، در حالی که به شما اشارهای نمیکنند یا نقشه نمیکشند که آن صندلی را از زیر پایتان بکشند. بنابراین، با هر علامت صندلی به عنوان چیزی بیش از یک قطعه اطلاعات رفتار نکنید.
تکیه بر نظریه صندلی میتواند نشانه بدی در مورد شما باشد
حال، تکیه بر «نظریه صندلی» به هر شکل مهمی میتواند نشانه بدی باشد در مورد شما. اگر نمیتوانید تشخیص دهید که یک شریک زندگی یا دوستتان به شما اهمیتی نمیدهد تا زمانی که یک روز به شما صندلی تعارف نکند، پس شاید به چیزهای درست توجه نکردهاید. شاید اجازه دادهاید چیزهای کماهمیتتر دیگری، مانند اینکه آن شخص چقدر جذاب، چقدر محبوب، چقدر ثروتمند و اوه چقدر جذاب است، شما را از این واقعیت که او اساساً با شما مانند یک صندلی رفتار میکند، غافل کند. و اینکه کسی به این شکل روی شما بنشیند، رابطه خوبی را ایجاد نمیکند.
بعلاوه، شما نمیخواهید آن فردی باشید که دائماً افراد مهم و دوستان خود را در معرض آزمایش قرار میدهد.
تکیه بر آزمایشهای فریبنده میتواند دیگران را عصبی نگه دارد و در نتیجه اعتماد را از بین ببرد. شما نمیخواهید آنها در مورد هر کاری که انجام میدهید، از خود بپرسند: "اوه، آیا این دوباره یک آزمایش است؟". عهد و پیمانهای سنتی ازدواج به این صورت نیستند که "داشتن و آزمایش از امروز به بعد، برای بهتر یا بدتر، برای ثروتمندتر یا فقیرتر، در بیماری و در سلامتی." در عوض، فقط بیشتر مراقب نحوه برخورد مردم با خودتان به طور کلی باشید. به غریزه خود اعتماد کنید و اجازه ندهید رفتارهایی که باعث میشوند احساس کنید شهروند درجه دو یا یک فرد بیاهمیت هستید، از بین بروند. به یاد داشته باشید، روابط در مورد کمک به یکدیگر برای قویتر شدن هستند و نه در مورد قرار گرفتن در جایگاه پایینتر نسبت به کسی.
منبع: psychologytoday.com