عصر ایران - التهاب پاسخ بدن شما به یک بیماری، آسیب یا چیزی است که به بدن تعلق ندارد (مانند میکروب ها یا مواد شیمیایی سمی). التهاب یک فرآیند طبیعی و مهم است که به بدن اجازه می دهد بهبود یابد. به عنوان نمونه، تب نشان دهنده این است که سیستم التهابی بدن شما هنگام بیماری به درستی کار می کند. اما اگر التهاب در بافت های سالم رخ دهد یا بیش از حد طولانی شود، می تواند به شما آسیب برساند.
به گزارش کلینیک کلیولند، زمانی که یک مهاجم (مانند ویروس) تلاش می کند وارد بدن شود یا شما آسیب می بینید، سیستم ایمنی بدن نیروهای امداد اولیه خود را اعزام می کند. این ها سلول های التهابی و سیتوکین ها (موادی که سلول های التهابی بیشتری را تحریک می کنند) هستند. این سلول ها یک پاسخ التهابی را برای به دام انداختن میکروب ها یا سموم و شروع ترمیم بافت آسیب دیده آغاز می کنند. التهاب می تواند باعث درد، تورم یا تغییر رنگ پوست شود؛ این ها نشانه هایی هستند که بدن در حال ترمیم خود است. التهاب طبیعی باید خفیف باشد و درد نباید شدید باشد.
اما التهاب می تواند بخش هایی از بدن را که نمی بینید نیز تحت تاثیر قرار دهد. پاسخ های التهابی که در پشت صحنه رخ می دهند می توانند به بهبودی شما کمک کنند، اما در مواقع دیگر، ممکن است به سلامتی شما آسیب بزنند.
دو نوع اصلی التهاب وجود دارد: حاد و مزمن. التهاب حاد ناگهانی و موقتی است، در حالی که التهاب مزمن می تواند ماه ها یا سال ها ادامه یابد.
این پاسخ سیستم ایمنی شما به یک آسیب یا بیماری ناگهانی است. سلول های التهابی به محل آسیب (مانند بریدگی روی انگشت) یا عفونت می روند و فرآیند بهبودی را آغاز می کنند.
عفونت در بخش های مختلف بدن می تواند باعث التهاب ناگهانی و معمولا کوتاه مدت شود. به عنوان نمونه، عفونت های باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی و عفونت های ویروسی مانند آنفلوانزا می توانند باعث التهاب گلو شوند. سایر عفونت ها نیز می توانند باعث التهاب روده کوچک (انتریت) شوند.
التهاب حاد بسته به وضعیت شما ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.
این زمانی است که بدن شما حتی زمانی که خطری وجود ندارد، به فرستادن سلول های التهابی ادامه می دهد. به عنوان نمونه، در آرتریت روماتوئید، سلول ها و مواد التهابی به بافت های مفصل حمله می کنند. این منجر به التهابی می شود که می آید و می رود و می تواند آسیب شدیدی به مفاصل شما وارد کند.
در التهاب مزمن، فرآیندهایی که معمولا از بدن محافظت می کنند، در نهایت به آن آسیب می رسانند. این وضعیت می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد و ممکن است دوره هایی داشته باشید که در آن وضعیت بهبود یابد یا بدتر شود. محققان التهاب مزمن را با طیف وسیعی از بیماری ها مرتبط دانسته اند.
هنگامی که آسیبی به بخش خاصی از بدن وارد می شود، ممکن است متوجه موارد زیر شوید:
تشخیص علائم التهاب مزمن ممکن است سخت تر از التهاب حاد باشد. شما ممکن است این موارد را تجربه کنید:
التهاب مزمن در روند بیماری های بسیاری نقش دارد، از جمله:
در مجموع، بیماری های التهابی مسئول بیش از نیمی از تمام مرگ و میرها در سراسر جهان هستند.
آسیب ها و عفونت ها معمولا باعث التهاب حاد می شوند.
عوامل محیطی، از جمله جنبه های زندگی روزمره و قرار گرفتن در معرض سموم، عامل اصلی بیشتر موارد التهاب مزمن هستند. دلایل شایع عبارتند از:
التهاب همیشه نیاز به درمان ندارد. برای التهاب حاد، معمولا می توانید با انجام کارهای زیر ناراحتی خود را طی چند روز تسکین دهید:
اگر دچار التهاب مزمن هستید، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
مکمل ها: برخی مکمل ها مانند روی (زینک)، ویتامین های خاص و امگا 3 ممکن است التهاب را کاهش داده و ترمیم را تسریع کنند. همیشه قبل از مصرف هر مکمل جدید با پزشک خود مشورت کنید.
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): این داروهای بدون نسخه التهاب را کاهش می دهند. پزشک ممکن است ایبوپروفن، آسپرین یا ناپروکسن را پیشنهاد دهد. این داروها را بدون مشورت با پزشک، بیش از 10 روز متوالی مصرف نکنید.
کورتیکواستروئیدها: پزشک ممکن است برای کاهش التهاب در یک مفصل یا عضله خاص، تزریق انجام دهد یا داروهای خوراکی تجویز کند. حتما دستورالعمل های پزشک را در مورد نحوه مصرف دنبال کنید.
بله. پردنیزولون نوعی کورتیکواستروئید است. پزشکان آن را برای درمان بسیاری از بیماری های التهابی از جمله آرتریت روماتوئید، لوپوس و واسکولیت (التهاب عروق) تجویز می کنند.
بسیاری از مواد غذایی با التهاب مبارزه می کنند، از جمله:
دنبال کردن یک رژیم غذایی ضدالتهابی مانند رژیم مدیترانه ای یا رژیم غذایی دش (DASH) می تواند به کاهش و پیشگیری از التهاب کمک کند. رژیم غذایی ضدالتهاب یک اصطلاح کلی است که به الگوی گسترده ای از تغذیه متعادل اشاره دارد؛ به این صورت که شما برخی غذاها را بر برخی دیگر ترجیح می دهید و رژیم را بر اساس نیازهای خود تطبیق می دهید.
اگر قصد دارید تغییری در عادات غذایی خود ایجاد کنید، ایده خوبی است که با یک متخصص تغذیه صحبت کنید. آن ها می توانند به شما در ایجاد برنامه ای که برایتان بهترین بازدهی را دارد کمک کنند. متخصصان ممکن است رویکردهایی مانند رژیم غذایی مدیترانه ای را توصیه کنند که تحقیقات نشان داده است می تواند سطح التهاب را در بدن کاهش دهد. یا ممکن است رژیم غذایی دش را به عنوان راهی برای کاهش مصرف سدیم (نمک) و افزایش دریافت پتاسیم پیشنهاد دهند.
یک متخصص تغذیه با شما همکاری خواهد کرد تا برنامه ای طراحی کنید که در طولانی مدت قابل اجرا و عملی باشد.
در حالی که برخی از غذاها به کاهش التهاب کمک می کنند، برخی دیگر برعکس عمل می کنند. برخی از غذاهای التهاب زا عبارتند از:
شما نمی توانید تمام عوامل ایجادکننده التهاب را تغییر دهید، اما در بسیاری از موارد می توانید خطر التهاب مزمن را با این اقدامات کاهش دهید:
در شرایط زیر با پزشک خود مشورت کنید:
در صورت بروز موارد زیر فورا به اورژانس بروید: