سمیه گلپور رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران در یادداشتی درباره بیمارستان میلاد نوشت: افزایش سرمایه و تأمین منابع مالی پایدار، پیششرط هرگونه تحول واقعی در مراکز درمانی هیات مدیره ای سازمان تأمین اجتماعی است.
بیمارستان میلاد بهعنوان بزرگترین بیمارستان این سازمان، سالهاست در اسناد، مصوبات و وعدههای مدیریتی، محور توسعه و ارتقای خدمات درمانی معرفی میشود؛ اما پرسش اساسی آن است که بدون تحقق افزایش سرمایه مصوب، این اهداف چگونه قرار است محقق شوند؟
افزایش سرمایه ۲۶۰۰ میلیارد تومانی بیمارستان میلاد که به تصویب رسیده، هنوز بهطور کامل اجرایی نشده است.
این در حالی است که همواره از نوسازی تجهیزات پزشکی، ارتقای کیفیت خدمات، بهبود فرآیندهای درمانی و حتی اجرای طرحهایی نظیر «بیمارستان بهرهور» سخن گفته میشود.
بدیهی است که هیچیک از این برنامهها، بدون تزریق واقعی و بهموقع منابع مالی، از حد شعار و گزارش فراتر نخواهد رفت.
تجربه سالهای گذشته نشان داده است که فاصله معناداری میان مصوبات و اجرا وجود دارد. بازدیدهای میدانی، نشستهای تخصصی و ارائه اسناد توسعهای، زمانی اعتبار پیدا میکند که نتیجه آن در بودجه، تجهیزات، نیروی انسانی و کیفیت خدمات قابل مشاهده باشد. سازمان تأمین اجتماعی باید بهصورت شفاف اعلام کند که افزایش سرمایه مصوب بیمارستان میلاد در چه مرحلهای قرار دارد، چه میزان از آن با توجه به این که در ماههای پایانی سال قرار داریم پرداخت شده است؟
در این میان، مشکلات کارکنان بیمارستان میلاد نیز بهعنوان پیامد مستقیم کمبود منابع و تعویق سرمایهگذاری قابل تحلیل است. تا زمانی که بودجه کافی برای اداره و توسعه این مرکز درمانی تأمین نشود، مطالبات معیشتی، اصلاح پرداختها، کاهش فاصلههای ناعادلانه حقوقی و بهبود شرایط کاری کادر درمان نیز عملاً در حاشیه قرار خواهد گرفت. نمیتوان انتظار داشت نیروی انسانی باانگیزه و باکیفیت، بدون پشتوانه مالی و سرمایهگذاری پایدار، بار اصلی ارائه خدمات درمانی را به دوش بکشد.
کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران تأکید میکند که اولویت نخست، اجرای کامل و شفاف افزایش سرمایه بیمارستان میلاد است؛ زیرا حل بسیاری از چالشهای مدیریتی، درمانی و نیروی انسانی، در گرو تحقق همین تصمیم کلان مالی است.
انتظار میرود رئیس و اعضای هیأتمدیره سازمان تأمین اجتماعی، با پاسخگویی صریح به افکار عمومی و ذینفعان، وضعیت این افزایش سرمایه را روشن کرده و از تداوم فاصله میان وعده و اجرا جلوگیری کنند.
اعتماد بیمهشدگان، کارکنان و جامعه کارگری، نه با تکرار برنامهها، بلکه با اقدام عملی، شفافیت مالی و پایبندی به مصوبات بازسازی خواهد شد.