عجب افتضاحی! این نخستین جملهای بود که پس از دیدن مذاکرات محمود احمدینژاد با سران ترکیه و برزیل، در ذهن میآمد. آمریکا هم سعی کرد واکنش سریعی داشته باشد و یک روز بعد اعلام کرد تحریمهای جدید ایران در راه است. ببینیم چه کار میکنید.
قرار بود تحریمها بهانهای باشد برای یکپارچگی جهان در برابر ایران. آن یکپارچگی از بین رفته است.اعتبار این سرخوردگی به دولت اوباما و استراتژی دیپلماتیک بیخاصیت او بازمیگردد؛ به 9ماه پیش.
ماه اکتبر بود که پیشنهاد مبادله سوخت اتمی مطرح شد و قرار شد تهران اورانیوم کمتر غنیشده خود را به بیرون بفرستد. غرب دید نمیتواند جلوی برنامه اتمی ایران را بگیرد، تصمیم گرفت آن را به وقفه بیندازد. ایرانیان هم کلک را گرفته و آن را رد کردند.اما آقای اوباما که جواب نه از یک دولت خطرناک را نمیپذیرد، همینطور روی پیشنهادش تاکید کرد.
وقتی قرار شد در شورای امنیت تحریمها نهایی شود، ایران گفت نوع مشابهی از این قرارداد را با همکاری ترکیه و برزیل امضا کرده است. رئیسجمهوری برزیل پس از امضای آن گفت، امروز دیپلماسی نشان داد پیروز است. همان چیزی که آقای اوباما گفته بود را به او بازگرداند.
سرخوردگی دیپلماسی آمریکا از هردو سو، لولا را بر آن داشت تا از این موقعیت استفاده کرده و به عنوان عضو غیردائم شورای امنیت، به دیپلماسی متوسل شود. پس به جای اینکه به گفته اوباما، آمریکا و اروپا تا پایان بهار امسال، تهران را در یک گوشه فشار دهند، خانم کلینتون به سنا رفت و گفت بهترین پاسخ آماده شده و دور چهارم تحریمها آماده است.
این درست است که روند کار سرعت پیدا کرده ولی دولت آمریکا در حال تلاش برای عقب نماندن از ایران است.این مبارزه در عرصه جهانی است که ناظران بر آن نظارت میکنند، جایی که اوباما از یکطرف قرار بوده جلوی فعالیت اتمی ایران را بگیرد و از طرفي ديگر بتواند هدف خود را درست جلوه داده و برای آن حامی جلب کند اما به جای پیروزی بر افکار و احساسات مردم، این تلاشها نتیجه اندکی داشت. مثلا کشوری مانند ترکیه که حدود 10 میلیارد دلار با ایران سطح تجارت دارد با تحریم جدی مخالف است و از این رو هم خواهان تحریمهای بدون دندان است، هم اینکه میخواهد حق فعالیت صلحآمیز هستهای ایران حفظ شود.
از همه مهمتر، دولت آمریکا بر این باور است که هرچند دلش نمیخواهد ایران اتمی شود اما اگر هم شد قدرت بازدارندگی با آن را دارد. همانطور که در برابر اتحاد جماهیر شوروی سابق این کار را انجام داد. دیگر کشورها هم ماندهاند که چرا وقتی این طور است، باید قطعنامه تحریمها را امضا کنند.در این احوال و از زمانی که دولت اوباما روی کار آمده، فعالیت هستهای ایران شدت گرفته است. هفته پیش بود که آژانس بینالمللی انرژی اتمی گزارش داد ایران فعالیتهای غنیسازی را گسترش داده است».
وطن امروز: اين تحليل بدون نام نويسنده در«وال استريت ژورنال» منتشر شده و با زيرتيتر «احمدينژاد و لولا ديپلماسي ناخوشايند اوباما را به چالش كشيدند» بيانكننده ديدگاه رسمي اين روزنامه مهم آمريكايي است.