فارس: در حاشيه ديداري كه سرداران نيروهاي مسلح به مناسبت هفته دفاع مقدس با سرلشكر سيدحسن فيروزآبادي داشتند، سرلشكر فيروزآبادي در پاسخ به جواني كه چفيه وي را طلب كرد، گفت: «مقام معظم رهبري به خاطر بركت ولايت چفيه خود را به عنوان تبرك هديه دهند؛ چفيه آقا پر از نورانيت و بركت است».
مقام معظم رهبري خورشيدي است كه قافله انقلاب از نور ولايت ايشان راه را از بيراهه تشخيص ميدهد؛ ايشان گاهي از روي محبت دست روي سر فردي ميكشند؛ گاهي انگشتر خود را ميبخشند و گاهي چفيهاي كه بر شانههايشان دارند را به طالب آن چفيه هديه ميدهند.
چفيه آقا مثل يك راز جذاب است كه شايد هنوز كسي نتوانسته به آن راز دست پيدا كند و هر كسي زرنگتر باشد، ميتواند در مجلسي كه آقا حضور دارند، چفيه ايشان را به عنوان تبرك بگيرد و تا آخر عمر آن را بر گردن خود بيندازد و با افتخار به همه بگويد كه اين چفيه از روي شانههاي آقا برداشته شده و به دست من رسيده است.
كساني كه تا به حال به محضر آقا شرفياب شدهاند، شاهد بودهاند كه هر بار كه كسي چفيه آقا را طلب كرده، ايشان با رضايت كامل به يكي از همراهان فرمودند «اين چفيه را از شانه من برداريد و بدهيد به ايشان».
شانههاي ايشان هيچ وقت خالي از چفيه نبوده، شايد اين تكّه پارچه نمادي از دفاع مقدّس است؛ شايد علامت حمايت از مظلومان فلسطين و شايد نشان وحدت امت اسلامي است.
خيلي از بسيجيان شانههاي خود با چفيه مزين ميكنند و سرلشكر فيروزآبادي يكي از همان بسيجياني است هميشه چفيهاي را بر شانههايش ميگذارد و آن را جزو لباس خود ميداند.
در حاشيه ديداري كه سرداران، اميران سپاه، ارتش و نيروي انتظامي و مسئولان ستاد بزرگداشت سيامين سالگرد دفاع مقدس با سرلشكر سيدحسن فيروزآبادي رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح داشتند، يكي از جوانان حاضر خود را به سرلشكر فيروزآبادي رساند و از وي چفيهاي را كه بر دوشش بود، طلب كرد.
سرلشكر فيروزآبادي دست خود را بر چفيهاش كشيد و گفت: «مقام معظم رهبري به خاطر بركت ولايت چفيه خود را به عنوان تبرك هديه دهند؛ چفيه مقام معظم رهبري پر از نورانيت و بركت است؛ من يك بسيجي و سرباز هستم و چفيه جزو لباس من است. من نبايد چفيه قلابي به مردم بدهم».