آتي نيوز - امروزه، وسايل ديجيتالي، ايراني ها را احاطه كرده و بدون اجاز در درون خانه و محيطهاي كاري ما رخنه كرده است.
اين مساله باعث كمررنگ شدن پيوند ميان روزگاران قديم و جديد بسيار شده و بتدريج فاصله ميان سنت و مدرنيته بيشتر مي شود.
در شرايط كنوني ما غرق در پيشرفتهاي ديجيتالي و امكانات مدرن شده ايم و گذشته را با تمام خاطراتش از ياد برده ايم چرا كه آلبوم ها هم امروز در درون رايانه ها با يك كليك درست مي شوند و عكس ها رانشان مي دهند.
در حقيقت، ديجيتال و فناوري هاي مدرنيته آن در روزگاران قديم که دنياي آدم هايش ماشيني نبود و همه کارها با دست و توسط انسان ها انجام مي شد، عنصري غريبه و ناآشناست .
اين مساله را مي توان به وضوح در عکس هاي قديمي آلبوم مادربزرگ ها و پدربزرگ هايمان که هنگام شکستن يخ حوض و يا جوشاندن آب روي هيزم گرفته شده و الان گرد و غبار رويشان را پوشانده، مشاهده کرد.
يادش بخير، روزگاري که به محض روشني نور خورشيد و طلوع آفتاب مادربزرگ با پشتي خميده و دستاني پر از چين و چروک عصا زنان و با سلام و احوالپرسي گرم صبح بخير مي گفت و به تک تک فروشگاه ها و مغازه ها براي پيدا کردن وسيله و يا کالاي مورد نظرش سر مي زد.
هنگام بازگشت نيز، سري به نانوايي مي زد و نان داغ سنگگ و بربري را از شاطر مي گرفت و با گفتن جمله خدا برکت، راهي منزل مي شد.
مادربزرگ، روي چهارپايه ي کوچکش مي نشست و لباس ها را در سرما و گرما با دستان ظريف و ترک خورده اش چنگ مي زد تا پس از برق زدن در آب يخ و سرد حوض بشويد و زير نور آفتاب پهن کند و منتظر شود تا خشک شوند.
مادربزرگ با شوق و ذوقي وصف ناشدني برنج را در ديگ آبکش مي کرد و چند بار مي چشيد تا به قول امروزي ها، مزه آن را امتحان کرده باشد.
اما او نمي دانست که روزي دستگاه هاي ماکروفر، در مدت کوتاهي برنج را مي پزند و نيازي به جمع آوري هيزم از دشت و صحرا براي روشن کردن اجاق نيست يا ماشين لباسشويي با برخورداري از فناوري هاي نوين به طور خودکار رخت ها را شسته و خشک و بودن چين و چروك، تحويل خانم خانه دار مي دهد.
هيچ کس به مغزش خطور نمي کرد که روزگاراين طور تغيير کند و دوران ساده و سنتي مادربزرگ يک شبه با تولد فرزنداني ناخوانده از دنياي تکنولوژي به نام رايانه و اينترنت دچار دگرگوني شود و دنياي ماشيني جايگزين کارهاي دستي شده و نسل قديم و کارهايش تبديل به خاطره اي در قاب عکس ها شود.
امروزه افراد با صداي ساعت هاي سخن گو از خواب بلند مي شوند و به جاي رفتن به سر ميز صبحانه در اولين گام، ايميل يا همان نامه هاي الکترونيکي خود را کنترل کرده و يا به وضعيت پيام هاي تلفن همراهشان رسيدگي مي کنند.
به دستگاه چاي ساز خود براي خوردن چاي نيمه جوش ويا داغ برنامه مي دهند و نان يخي را در ماکروفرها گرم و صبحانه اي سرپايي را ميل مي کنند.
مادر بزرگ هاي 70 ساله، هيچ گاه نمي دانستند که دردوران بعدي نيازي به چسباندن پاکت نامه با آب و رساندن آن به مقصد با پرواز دادن کبوتر نامه بر نيست و ديگر مجبور نخواهند بود براي رساندن يک پيغام به دوستانشان ، چند نفر را واسطه قرار دهند بلکه تنها با صرف چند دقيقه وقت مي توانند پيام هاي خود را به هر کس و در هرکجا به راحتي با دستگاههاي رايانه و يا تلفن همراه ارسال کنند .
فناوري هاي ديجيتال در عصر کنوني مرزها را در نورديده و به مرزهاي جغرافيايي کشورهاي مختلف راه پيدا کرده و باعث برقراري ارتباط افراد با يکديگر شده است.
مردم در نگاه اول از حضور اين همه وسايل و امکانات ديجيتالي متحير مانده اند و از خود مي پرسند که در توهم به سر مي برند و يا واقعيت!
سهم آنان از دنياي ديجيتال چيست و از نظر آشنايي با فناوري هاي نوين آن در کجا قرار دارند و تاکنون از کدام امکانات ديجيتالي در منزل و يا محل کار خود بهره مند شده اند.
مادربزرگ هاي قديم اگر الان زنده بودند به طور قطع با ديدن صحنه هاي زندگي ديجيتالي و انجام شدن کارها با وسايل راحت و اسان ديجيتال،اين جمله را بارها تکرار مي کردند که ديجيتال ديگه چيه؟ ديجيتالم کجا بود!
آنان ترجيح مي دادند زير آتش گرم کرسي، زمستان را با انارهاي سرخ و ترشي هاي خوشمزه ليته و کلم وخواندن شاهنامه فردوسي و گرفتن فال حافظ بگذرانند اگر چه اين کار هم امروز تنها با نيت کردن و با زدن کلمه اينتر در رايانه به آساني امکانپذير است.
دلم برای قدیم ها تنگ شده است....کاش حرمت قدیم ها برگردد.