تاریخ لبخندی تلخ بر لبانش دارد
تصویری است از آینده ای که همه از آن به نام گذشته یاد می کنیم
روزهایی که تلخ است و شیرین
شب هایی است سراسر انتظار و شور
این ایام بخشی از آینده است که می دانیم و می خوانیم
این روزهای ماست
روزهای انقلاب دومینویی اعراب
از تونس یه اهرام و نیل می رسد واز یمن به میدان لولوبحرین
گاهی قذافی را نشان میکند و گاه دیگر شاه و شاهزاده های اعراب
عجیب است که انقلاب های یاسمین به انقلاب چیپس منتهی است
تا شاید ....سالهای دیگری دنیا ضلال شود
شاید هم قرار است دیکتاتوری تازه ای زاده گردد
شاید و شاید.....
من می دانم و تو هم میدانی که شاید چیست
انگار که انقلاب حرف دنیاست
دنیایی که روئیاهایی دارد، تکراری
جهانی سراسر از تحول و انتظار