ویرانه ها سر از آب برآوردند و یاد روزهای پر رونق اواسط سده گذشته را
زنده کردند؛ اما این بار نه شهری گمشده از خلال قرن ها، بلکه روستایی که 25
سال پیش ناپدید شده بود، سر از آب برآورد.
این ویرانه ها نه برای
باستان شناسان که برای بازماندگان ساکنان قدیمی اش جذابیت دارد تا دوباره
با قدم زدن در خیابان های آن، خاطرات برایشان زنده شود؛ هنگامی که دهکده
زیبا و توریستی «ویلا»، مرکز رفت و آمد توریست های بسیاری بود و ساحل زیبای
آن جای مناسبی بود برای گذراندن تعطیلات.
در سال 1920 روستای کوچک و
توریستی در 600 کیلومتری جنوب غربی بوینس آیرس، در نزدیکی ساحل Lago
Epecuen و در کنار دریاچه نمک ساخته شد که ویلا نام گرفت. روستای زیبا و
کوچک که مناظر چشم نوازش، برای جذب توریست ها بهانه خوبی بود. این روستا به
سرعت تبدیل به مرکز گردشگری شد و رونق بسیاری پیدا کرد. جاده، راه آهن و
رفت و آمد توریست ها بر رونق آن افزود که اوج آن در سال 1970 بود؛ یعنی
هنگامی که جمعیت این روستای زیبا، به پنج هزار نفر رسید.
اما همه
چیز به خوبی و آرامی نبود. در همان زمان، تغییرات آب و هوایی گسترده ای رخ
داد؛ بارش های فراوان و غیر معمول آن سال ها، موجب بالا آمدن آب شد و به
تهدیدی برای روستا تبدیل گشت. این رخدادها با شکستن سد خاکی تکمیل شد و
روستای زیبای ویلا با همه مناظر زیبا و خاطرات تلخ و شادش به زیر آب رفت و
سیل کم کم همه روستا را فرا گرفت و ارتفاع آب در سال 1993 به چیزی نزدیک به
10 متر رسید.
اواخر سال 2009 بود که کم کم آب که روستا را در بر
گرفته بود و آن را به پهنه دریا تبدیل کرده بود، شروع به فرو نشستن کرد؛
تغییرات آب و هوایی روندی عکس آنچه در سال های پیش داشت، در پی گرفت و
ویرانه های روستای ویلا سر از آب برآورد.
در زیر، گزارش تصویری خبرنگار خبرگزاری فرانسه را می بینید که حاصل بازدید او از این روستاست:
تصویر هوایی از روستای ویلا که حدود 25 سال پیش در آب فرو رفت.تصویر هوایی از میدان اصلی شهر و خیابان های منتهی به آنتصویری هوایی از محدوده روستای قدیم ویلا که هنوز بخش های بسیاری از آن زیر آب است«نورما برگ» با خانواده اش در کنار ویرانه های خانه قدیمی شان قدم می زندخانه های ویران و خودرو پوسیدهراه پله ای به هیچ جاتفاوت پس از 25 سال
خدا عاقبت همه رو ختم به خیر کنه.