صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۱۷۸۱۷
تاریخ انتشار: ۲۰:۳۸ - ۲۹ ارديبهشت ۱۳۸۶ - 19 May 2007

«فخرالدين حجازي» درگذشت

فخرالين حجازي سه فرزند دارد؛ يك پسر و دو دختر كه هيچ‌ يك از آنها بر خلاف مشي پدر در جواني و ميانسالي در فعاليتهاي سياسي شركت ندارند.

«فخرالدين حجازي» نماينده اول مردم تهران در مجلس اول شوراي اسلامي درگذشت.

به گزارش ايسنا، استاد حجازي كه نطق‌هاي آتشينش در دوره نمايندگي در ياد و خاطره همه ياران انقلاب جاويدان است پس از تحمل سال‌ها بيماري ساعتي پيش دار فاني را وداع گفت.

فخرالدين حجازي، نماينده اول مردم تهران در دور اول مجلس شوراي اسلامي، متولد سال ‌1308 در شهر سبزوار است. پدرش روحاني بود. وي از شاگردان و همراهان استاد محمدتقي شريعتي پدر بزرگمرد كويري، دكتر علي شريعتي بود. حجازي به همراه ديگر دوستانش در سبزوار هفته نامه ”جلوه حقيقت“ را منتشر كرد و در همان جا عليه شاه و به نفع دكتر مصدق در سال ‌1331 به سهم خود - با وجود محدوديتها و محروميتهاي بسيار- به دفاع از حق پرداخت. وي از مبارزان عليه كودتاي ‌28 مرداد بود كه پس از كودتا به دليل مخالفت با آن، به سبزوار آمد و مدتي به حال تبعيد در رشت به سر برد.

فخرالين حجازي سه فرزند دارد؛ يك پسر و دو دختر كه هيچ‌ يك از آنها بر خلاف مشي پدر در جواني و ميانسالي در فعاليتهاي سياسي شركت ندارند.

وي پس از اخذ ليسانس ادبيات، از سوي وزارت آموزش عالي رژيم گذشته براي تدريس فلسفه و ادبيات در دانشگاه‌ها دعوت شد، اما پس از مدتي به خاطر سخنراني‌هاي سياسي‌اش، از تدريس و سخنراني منع شد.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي در اولين انتخابات مجلس كه بزرگان بسياري در آن شركت داشتند و حدود دو ميليون سيصد هزار نفر در آن شركت كردند، با كسب بيش از يك ميليون و پانصد هزار راي بيشترين آراي مردم تهران را از آن خود كرد و به عنوان منتخب اول مردم تهران به مجلس راه يافت.

وي در مجالس دوم و سوم شوراي اسلامي نيز حضوري موثر داشت.

حجازي با وجود اينكه خاطرات ناگفته بسياري از قبل و پس از پيروزي انقلاب در سينه داشت، متاسفانه به خاطر ضعف جسمي و كهولت سن، قادر به بيان تمام آنها نبود، گرچه در دوران بيماري نيز تمام تحولات عرصه سياسي را دنبال مي‌كرد.

در بهمن ماه سال 1382 به استاد فخرالدين حجازي نشان درجه‌ي دو تعليم و تربيت اعطا شد.

حجازي از دوري از جامعه مغموم بود؛ هرچند كه حال و روز خود را به مصلحت و خواست خداوند مي‌دانست.

 

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200