حسين شريعتمداري در کیهان نوشت:
گفته اند «پهلوانان نمي ميرند» كه بايد گفت؛ پهلوانان هم مي ميرند. مي گويند؛ منظور آن است كه ياد و خاطره پهلوانان هميشه زنده مي ماند. اين گزاره نيز مخدوش است و چه بسيار پهلواناني كه آمده اند و رفته اند و امروزه يادي از آنها در خاطر هيچكس باقي نيست.
هم اكنون نيز پهلواناني هستند كه ده ها سال ديگر انگار هرگز نبوده اند. تاريخ با هيچكس تعارف و رودربايستي ندارد و هنگامي كه به پهلوانان مي رسد، فقط ياد و خاطره پهلواناني را در حافظه خود ضبط كرده و نسل به نسل منتقل مي كند كه پهلواني را با جوانمردي آميخته اند.
«پورياي ولي» از جمله آنهاست. او كه پهلواني پرقدرت و بلندآوازه بود وقتي در تاريك- روشن شبستان يك مسجد، دعاي مادري را شنيد كه با تضرع از خدا مي خواست فرزند پهلوانش در مسابقه كشتي فردا بر پورياي ولي غلبه كند، با طوفاني در دل خويش روبرو شد.
غلبه بر حريف و حفظ آوازه بلند پهلواني خويش كه خواست و آرزوي هر پهلواني است و يا تن دادن به شكست ارادي براي به دست آوردن دل مادر پيري كه از بيم شكست فرزند پهلوانش، شكسته بود و در سايه روشن سحرگاه آن روز، پيروزي فرزندش بر پورياي ولي را به تضرع از خداي مهربان آرزو مي كرد؟ پورياي ولي اما، به دست آوردن دل آن مادر پير را بر آوازه پهلواني ترجيح داد و خدايش براي هميشه بلندآوازه كرد.
چهارشنبه شب هفته گذشته- 13/7/90- تيم ملي فوتبال كشورمان در يك ديدار تداركاتي تيم فوتبال فلسطين را با نتيجه 7 بر صفر شكست داد و به نوشته ورزشي نويسان «جشنواره گل به راه انداخت»!
ذوق زدگي برخي محافل ورزشي كشورمان از اين پيروزي و دست افشاني آنها در پي اين به قول خودشان، «جشنواره گل»! ديدني و تاسف خوردني بود و بعيد نيست كه روح پورياي ولي از خنده آنها به گريه افتاده و به زبان حال خطاب به آنان گفته باشد؛ من براي به دست آوردن دل شكسته يك مادر پير، در مقابل حريفي كه بي ترديد بر او پيروز مي شدم، تن به شكست دادم و شما همه آنچه در توان داشتيد را براي شكست تيمي كه به نمايندگي از مردم مظلوم فلسطين ميهمان شما بود به كار گرفتيد و در پي اين پيروزي به وجد آمده و آن را «جشنواره گل» ناميديد! و حال آن كه اين پيروزي، با توجه به شرايط سخت تحميل شده از سوي صهيونيست ها بر مردم مظلوم فلسطين و محروم بودن اجباري تيم ياد شده از تمرينات و امكانات فراواني كه شما در اختيار داريد، اهميت چنداني هم نداشت، چه رسد به آن كه «جشنواره گل»! ناميده شود!
و چه كريمانه و بزرگوارانه بود سخن مربي تيم فلسطين كه بعد از شكست تيم تحت مديريت خود گفت: اگرچه براي آمدن به ايران سختي هاي زيادي را متحمل شده ايم و حتي ممكن بود در راه زنداني شويم ولي انگار نه انگار كه به ايران باخته ايم، چون اين مسئله براي ما شكست محسوب نمي شود. براي ما همين اندازه كه به ايران اسلامي آمده ايم يك دستاورد است و به آن افتخار مي كنيم.
نگارنده دقيقاً نمي داند كه تيم ملي فوتبال كشورمان چگونه و با به كارگيري چه فرمولي مي توانست احترام مردم ايران براي ملت مظلوم و تحت ستم فلسطين را به نمايش بگذارد و حرمت تيم فوتبال فلسطين را كه از ميان آتش و خون به ميهماني آمده بود پاس بدارد، زيرا يافتن راه كار در تخصص اهالي فوتبال است ولي با توجه به شرايط حساس كنوني چنانچه تيم ملي كشورمان نمي خواست آداب پهلواني پورياي ولي را به طور كامل دنبال كند و به شكست مصلحت انديشانه تن بدهد، دست كم مي توانست در پي نتيجه مساوي باشد و يا به حداقل گل بسنده كند، نه آن كه همه اين ملاحظات را كنار بگذارد و...
ياد آن برادر سپاهي به خير. با لندكروز سپاه كه آن روزها يكي از تندروترين خودروها بود در جاده اي حركت مي كرديم و در حالي كه تقريباً از تمامي خودروها سبقت مي گرفت به يك خودروي پيكان رسيديم كه دو پسر بچه روي صندلي عقب آن نشسته و از شيشه عقب به جاده مي نگريستند. پسربچه ها با حركت دست هاي خود به راننده پيكان كه ظاهراً پدرشان بود اصرار مي كردند تندتر برود! و بعد با اشاره همان دست ها و حركت لب ها گويي به ما مي گفتند كه نمي توانيم از آنها جلو بزنيم.
برادر سپاهي نيز كه به طور محسوسي از سرعت خود كاسته بود، با حركت دست و حالت چهره وانمود مي كرد كه در تلاش براي سبقت گرفتن است اما هر چه زور مي زند نمي تواند ... و بعد از آن كه چندين كيلومتر را با همين حالت طي كرديم، وارد يكي از پاركينگ هاي كنار جاده شد و رو به نگارنده كرد و گفت؛ بذار بچه ها دلشون خوش باشه كه نتونستيم از ماشين پدرشون سبقت بگيريم!
همه وایستن بیرون تیم فلسطین رو تشویق کنند تا دروازه خالی رو گل کنند.
جز این چیز دیگه به فکرم نمیرسه !!!
شما هم چیز دیگه ای فهمیدید جواب بدید !
دوم اينكه اگر بازيكنان بازی محكمی نمی كردن ،بيشتر فلسطينی هاروتحقير می كردن
سوم :بازيكنان لباس هاشونو قبل ازبازی با فلسطينی ها عوض می كردن تا ما تحقير بشيم!!!!!
یادتون رفته چندسال پیش چه رفتاری با بچه ها کردن؟
يعني روزي مياد که کسي ديگه اين جمله را به زبان نياره!!!!!!!
ما که ندونستیم
اصولا مسابقات ورزشي در دنياي جديد جايگزين جنگهاي فراوان سابق بين ملت ها شده اند تا هيجانات مردم تخليه شود نبايد ذهن ملت طرف مقابل مسابقه حس تحقير رو ايجاد كرد.
يادمه جام جهاني سال 82 در اسپانيا تيم مجارستان با بيمزگي تمام به تيم تازه وارد السالوادور 10 تا گل زد همه كارشناسان فوتبال اون رو تقبيح كردند. تو اروپا هم تيم هاي بزرگ وقتي به تيم هاي كوچكي مثل ليختن اشتاين ميخورند ملاحظه ميكنند.
و تبانی، مغایر با قوانین فوتبال است
1- بخاطر همدردی با مردم بحرین باید تیم ایران به این در روز سه شنبه باخت تا پوریای ولی شاد شود
2- باید به تیم قطر هم باخت چون مسلمان هستند
3- باید به تیم اندونزي هم باخت چون مسلمان هستند
چون دوست دشمن است شكايت كجا بريم؟؟
مگه میشه یه کسی اینقدر افراطی باشه
بعد هم همین که تیم با نفرات کامل بازی کرد و حتی نکونام را از اروپا آورد احترام به این تیم است نه مثل تیم آنگولا که با بازیکنان زیر 23 سال به ایران می آید و آقایان خوشحالند
حالا كه پورياي ولي پهلوانه و شما هم پيرو راستينش و معتقدين كه اصلاح طلب ها ضعيف تر از شما اصولگراها هستن بياين و پهلواني كنين و 200 تا از صندلي هاي مجلس بعدي رو بدين به اونها.
اول به مردم ایران و تماشاگران ایرانی باید احترام گذاشت که با بازی خوب تیم ملی در نیمه دوم و گلباران دروازه فلسطیین این اتفاق افتاد.
همین که پر افتخارترین تیم آسیا افتخار بازی با فلسطین رو از طریق التماس به انها تقدیم کرد به اندازه کافی باعث تحقیر مردم ایران بود ، اخوی حسین فقط مانده بوده در فوتبال در افشانی کنند که به سلامتی کردند.
فکر میکنم همین که تیم ایران، فلسطین رو برای بازی تدارکاتی انتخاب کرده، کلی عزت و احترام براشون قائل شده.
شما خودتو ناراحت نکن.
امیدوارم برادران عصر ایران، یه بارم نظر مارو بذارن. به جائی بر نمی خوره!!!
فوتبالو با اين حرفها وکارا سياسي مي کنيد ديگه!!!
یه بار هم مقاله بنویس بگو تخم مرغ شده اینقدر و فلان چیز اینقدر ...
چسبیدی یا به فتنه یا ربط همه چیز به فتنه یا اینکه همون مونده پول بدیم بیان تهران ببازیم فردا برن اونجا هزارتا حرف بزنن و ....
شما ایرانی هستی ؟؟؟؟
متاسفانه یکی از مشکلات کیهان نویسان اینست که به درستی نمی توانند مسائل را در جایگاه خود ببینند و همه چیز را قاطی می کنند.
هر چیزی در جایگاه خود ارزشمند است
و اصلا می دانید که هدف از بازی تدارکاتی چیست/؟
آقای شریعتمداری شما چون اعتقادی به ورزش نداری وارد این مقوله نشو نبرد داخل میدان ورزش نبرد شرافتمندانه و جوانمردانه است اگه فوتبالیست های ما راه میرفتن و گل میخوردن این تحقیر تیم فلسطین بود
بله علیرغم اینکه فلسطین فاصله خودش با فوتبال مارو میدونست ولی تا آخرین لحظه شرافتمندانه بازی رو ادامه داد و حتی دست به تخریب بازی نزد
...
2-شاید بتوان بچه ها را در بازی کودکانه گول زد .ولی ایا میتوان یک (نه دو )ملت را گول زد؟
3-گیرم که با فلسطین مدارا میکردند و بقول شما از سر پهلوانی جوری بازی میکردند که یا به فلسطین میباختند یا مساوی میکردند.بنظرت از نتیجه ای که با این شرایط بدست میاوردند خوشحال میشدند که مانند یک تیم ضعیف با انها رفتار کرده اند و به انها در یک مسابقه ورزشی با ترحم برخورد شده ؟
چند پیش یک فیلم پخش شد که دو کودک امریکائی که به مرحله پایانی یک مسابقه هجی کردن کلمات رسیده بودند یکی از انها که بسیار هم قوی بود برای اینکه رقیبش برنده شود یک کلمه را باشتباه هجی کرد
رقیبش که این موضوع را فهمید بسیار ناراحت شد و البته او هم به عمد همین کار را کرد و گفت نمیخواهم به من ترحم شود تا ببرم !!کرامت این است نه انکه تو گفتی!!!
در ضمن پورياي ولي اگه اون پهلوان رو زمين مي زد اونو از نون خوردن مينداخت. فكر مي كنم مسابقه فوتبال يه تفاوت هايي با كشتي درباري داشته باشه
بعد ازميليارد ها تومان هزينه براي تيم به اصلاح ملي و نتايج ضد ملي كل تيم هاي فوتبال حالا ضعيف گير آوردن دق دلي خالي كردن اگه مردين 3 تا به بحرين بزنيد