صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۱۹۳۲۰۹
تعداد نظرات: ۴۷ نظر
تاریخ انتشار: ۱۰:۳۰ - ۲۳ آذر ۱۳۹۰ - 14 December 2011

خاطرات صوتی - 1 / تیتراژ سریال اوشین


سال‌های دور از خانه، (اوشین) نام سریالی تلویزیونی است که در سال ۱۹۸۳ در کشور ژاپن تولید شد و در دههٔ شصت در ایران پخش می‌شد. شخصیت اصلی این داستان خانمی است که اوشین نام دارد و در سنین پیری خاطرات زندگی سختش از زمان کودکی تا بزرگسالی را تعریف می‌کند.

این سریال محبوبیت زیادی نزد مردم یافته و بارها از شبکه‌های مختلف تلویزیونی دنیا پخش شده است. یکی از مرورگران سایت IMDB شخصیت اصلی این سریال (اوشین) را معروف‌ترین زن ژاپنی در دنیا می‌داند.

شنیدن صدای موسیقی تیتراژ این سریال به یاد ماندنی برای همه ما ایرانی هایی که دهه 60 را تجربه کرده ایم بسیار خاطره انگیز است.

لطفا کمی صبر کنید...
________________________


ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۴۷
در انتظار بررسی: ۱۴
غیر قابل انتشار: ۰
وحيد
۱۵:۰۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
ياد کودکي ام افتادم . يادش بخير
....
۱۴:۰۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
ميشه لينك دانلودش رو بزارين
ناشناس
۱۳:۴۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
بچه که بودم و این سریال را می دیدم دلم برای اوشین می سوخت اما یزرگ که شدم دلم برای خودم سوخت!!چون اوشین اونی نبود که ما فکر می کردیم!
زهره
۱۳:۱۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
خيلي دوست دارم اين رو در نظرات بذارد ( اون موقعه وقتي ميرفتيم شهرستان و برق ميرفت عموي من كارش باطري سازي بود و موتور برق داشت مي آورد برق خونه مي آمد و حتي من يادمه اون شب ها كه اين سريال پخش ميشد شنبه بود يادش بخير )‌خيلي قشنگ بود.
ناشناس
۱۳:۱۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
ژاپنی ها این سریال را در راستای تبلیغ فرهنگ شان به رایگان به ایران داده بودند . مدتها بعد از پخش سریال در ایران و بعد از رهایی افغانستان از شر طالبان ، ژاپنی ها به صرافت افتادند این سریال را با دوبله فارسی به افغانها هم بدهند . وقتی از تلویزیون ما سریال را درخواست کردند با درخواست چند صد هزار دلاری ما مواجه شدند . بالاخره سریال دوبله شده بود و کلی هم هزینه دوبله اش شده بود .خلاصه سریال را مفت به ما دادند و چند صد هزار دلار از ما خریدند . حالا باز بگین ایرانی ها زرنگ نیستند !!!
ناشناس
۱۳:۰۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
واقعا دستتان درد نکنه.یاد پدر بزرگها و بزرگانمان افتادیم.این جهان و عمر ما چه زود میگزره.آدم هوشیار نباید به این دنیای فانی دل ببنده. بس بگردید و بگردد روزگار.دل به دنیا در نبندد هوشیار.چه زود گذشت دوران بچگی و نوجوانی با سختیها و خوبیهایش.به یاد در گذشتگان عزیزمان که بین ما نیستند صلواتی بفرستید
ناشناس
۱۳:۰۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
یک خانومی بود که وقتی پدرم به ماموریت می رفت برای اینکه تنها نباشیم می اومد خونه ما. یادمه موقع پخش این سریال وقتی مامانم گریه می کرد، می گفت بذار داستان زندگی خودم رو برات بگم که از مال اوشین سخت تر بوده. خلاصه مامانم یکبار با سریال و یک بار هم بعد از سریال گریه می کرد
همراه
۱۲:۱۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
یادش بخیر. چه دوران خوبی بود اون روزها .
کتایون
۱۱:۵۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
یادش بخیر.
گاهی وسط سریال برق قطع میشد و ما صدای اون رو از رادیو گوش میدادیم]
تو عالم بچگی چقدر دلمون واسه اوشین میسوخت!!!
رضا
۱۱:۵۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
یادش بخیر.چه روزایی با این سریال داشتیم. یادمه صدای آژیر قرمز با این سریال یکی شده بود. ولی به پناهگاه نمی رفتیم تا این سریال رو ببینیم.
ناشناس
۱۱:۵۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
ياد وقتي افتادم که بابا زنده بود
ناشناس
۱۱:۴۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
دلمو ريختي عصر ايران :(
خاکباز
۱۱:۴۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
این قافله عمر عجب می گذرد
مسعود
۱۱:۴۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
واقعا ازتون ممنونم . من دلم برای گذشتم تنگ شد و دلم گرفت . شایدم گریم گرفت .
ناشناس
۱۱:۳۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
یک سریال دیگه ژاپنی بود به اسم "از سرزمین شمالی" که اواخر دهه 60 پخش می شد این سریال هم آهنگ خیلی قشنگ و خاطره انگیزی داشت. اگه میشه آهنگ این سریال رو هم تو سایتتون بذارید...ممنون
نونا
۱۱:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
فقط میتونم بگم متشکرم.واقعا مزه داد
ناشناس
۱۱:۱۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
من اونوقت ها در منطقه جنگی بودم چقدر پست در هنگام سریال حال گیری بود
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۲:۰۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
اونجا از بلندگوی پادگان اعلام نمیکردن که الان سریال خواهر اوشین تو رستوران درحال پخشه؟
mina
۱۱:۱۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
واقعا یادش بخیر یه تلوزیون14 اینچ سیاه وسفید بود یک محله که شب دور هم جمع میشدند برای دیدن این سریال
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۲:۴۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
در عوض الان يك آپارتمان و يك ال سي دي nاينچ و حداكثر 2 نفر روبروي آن و دلهايي كه از هم فاصله گرفته است.ياد باد آن روزگاران ياد باد
ناشناس
۱۱:۰۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
یادش بخیر اوشین خیلی دختر نجیبی بود!!!!!!
ناشناس
۱۱:۰۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
واقعا یادش به خیر ... چه روزهایی داشتیم
ناشناس
۱۰:۳۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
بسيار زيبا بود و ياد اون دوران افتاديم.ممنون
آدم هر چي به عقب بر ميگرده، احساس ميكنه گذشته خيلي بهتر از الان بوده و هر چي جلوتر ميريم بدتر ميشه و از داشته هامون لذت نمي بريم هر چند داشته ها و امكاناتمون در حال حاضر چندين برابر گذشته است
عبداله
۱۰:۳۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳
سلام ،‌ يادش بخير ، اون موقع هيچ برنامه ديگه اي نبود ، وقتي اين سريال پخش ميشد ، خيابونها حسابي خالي ميشدن ،‌ تازه سريال هم اينقدر سانسور شده بود كه دوستان به شوخي ميگفتند خود ژاپني ها از ايران خواستند كه اين سريال جديد رو به اونها بفروشن.
تعداد کاراکترهای مجاز:1200