عصر ایران ورزشی، پرناز صدیق - مهدی مهدوی کیا فوتبالیست خوبی است. او در فوتبال ایران منشاء خدمات بسیار بوده است. زمانی که بسیار جوان بود و در دالیان چین آن گل های استثنایی را وارد دروازه دروازه بان نگون بخت تیم ملی چین کرد، همه فهمیدند که جوانی آینده دار در فوتبال ایران سر بر آورده است. بعدها نیز در مسیر راهیابی به جام جهانی 1998 خوش درخشید. گل زیبایش به ژاپن و بازی های خردمندانه اش در جام 98 از خاطر فوتبالدوستان ایرانی پاک نخواهد شد.
مهدوی کیا در چهارده سال گذشته، آبروی فوتبال ایران بوده است. خوب بازی کرده و شخصیتی محترم و معقول داشته است. با بازی های خوب و رفتار قابل قولش در بوخوم و هامبورگ بر اعتبار فوتبال ایران افزوده است. اما مهدی سر به زیر، هر اندازه خوب بازی کند و عاقل و متین و موقر باشد، مرد لحظه های بزرگ نیست. او قدرت رهبری بالایی ندارد و هم از این روست که خودش نیز اشتیاقی به بستن بازوبند کاپیتانی ندارد.
مهدوی کیا نه در تیم ملی کاپیتان موثری بود و نه در بازی دیروز پرسپولیس و ملوان. او در تیم ملی، در حالی که بازوبند کاپیتانی را بر بازو بسته بود، با هدر دادن پنالتی اش در برابر کره جنوبی، زمینه ساز حذف ایران از جام ملتهای 2007 آسیا شد. دیروز هم با بازوبند کاپیتانی، پرسپولیس را در برابر ملوان به خاک سیاه نشاند!
مهدوی کیا روحیه بالایی ندارد. او در لحظه هایی که تیم به کمک مردی بزرگ نیاز دارد، مردی که تاب تحمل فشار دشوار لحظه های نفسگیر را بیش از همبازیانش داشته باشد، خود بیش از سایرین نیازمند کسی است که به او روحیه بدهد و دست دلش را بگیرد و از گرداب اضطراب بیرونش آورد.
دیروز همه طرفداران پرسپولیس در سراسر ایران چشم به پای مهدوی کیا دوخته بودند تا او به جبران ضعف و ترس مازیار زارع و محمد نوری، نشان دهد که در پرسپولیس هنوز هم مردان بزرگ و باروحیه پیدا می شوند؛ مردانی که در بزنگاههای سرنوشت قد علم می کنند و مقتدرانه تیم خود را به پیش می برند.
اما مهدی نیز همچون مازیار آکنده از ضعف و ترس بود. او همانند بازی با کره جنوبی، پنالتی اش را با بیم و هراس بسیار زد. فقط می خواست توپش راهی اوت نشود و روحیه لازم برای زدن ضربه ای محکم را نداشت.
زمانی که بحث کاپیتانی مهدوی کا و رافائل فن در فارت در هامبورگ مطرح شده بود، همه انتظار داشتند که مهدی به دلیل سابقه بیشترش در هامبورگ، کاپیتان این تیم شود. ولی مربی هامبورگ در نهایت فن در فارت را به مهدوی کیا ترجیح داد. این تصمیم او فوتبالدوستان ایرانی را ناراحت کرد و چه بسیار کسانی که در دل به این نتیجه رسیدند که آلمانی ها خوش ندارند یک آسیایی کاپیتان تیم آنها باشد.
اما دیروز بر همه ثابت شد که مسئولان هامبورگ تصمیم درستی گرفتند که مهدوی کیا را به عنوان کاپیتان تیم خود انتخاب نکردند.
کاپیتانی بزرگی می خواهد و قدرت رهبری. مهدوی کیا بازیکن خوبی است ولی فاقد این دو ویژگی اساسی است. او می تواند در جمع بزرگان خوش بدرخشد اما نمی تواند بزرگ جمعی باشد و دیگران را با قدرت رهبری خودش به خودباروی و اعتماد به نفس برساند.
این ها البته ویژگی های شخصیتی مهدوی کیاست و کسی هم نباید از او بخواهد که خودش را از اساس دگرگون کند. او با همین شخصیت هم دوست داشتنی و عزیز است اما کسانی که استیلی را به باد انتقاد می گرفتند که چرا مهدوی کیا را به پرسپولیس نیاوردی، شاید دیروز فهمیده باشند که خارج ساختن این پرسپولیس بحران زده، از عهده بازیکن کم روحیه و نامقتدری چون مهدوی کیا، که مرد لحظات بحرانی نیست، برنمی آید.
مهدوی کیا در این پرسپولیس خودش دچار بحران می شود نه اینکه چونان مرد عبور از بحران قد برافرازد و تیمش را از دریای بلا به ساحل نجات برساند. هر کسی را بهر کاری ساختند. مهدی مهدوی کیا به هر کار که بیاید، به کار ایفای نقش " کاپیتان بحران سوز " نمی آید. او با ضعفی که در برابر ملوان نشان داد، بیشتر کاپیتانی بحران ساز بود نه بحران سوز!
اصلا اینطور نیست
آخه عزیز من این چه حرفیه شما میزنی؟
یادت رفته روزهایی رو که مربی هامبورگ فرستادش تیم دوم با یک مشت بازیکن آماتور تمرین کنه یادتون هست که همون موقع ها بود که مهدی آقای پاس گل شد
پس به این نتیجه می رسیم که مهدی مرد روزهای سخت نیست
بد نیست سری بزنید به آرشیو فیلمهای جام جهانی وببینید که چه بازیکنهای بزرگی بودند که پنالتی را حتی در چارچوب دروازه نزدند. خواهشا در نقد کردن انصاف به خرج بدهید
تا ابد
با این نظرات کوته بینانه به جایی نمیرسید
راستی یه سوال
کدوم استقلالی تا حالا پاشو از کشورهای عربی اونورتر گذاشته؟؟؟؟؟؟؟
البته برا فوتبال نه گشت و گذار؟!؟!؟!؟!؟!
تکلیفتونو مشخص کنید.
عمرا چاپ کنی
همه چی درست میشه....صبرکن ببین!
ولی نیاز به گفتن نداره که هر تلخی حقیقت نیست
این طور نیست دوست عزیز؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
پنالتی پنجاه پنجاهه دیگه!
بزرگترین بازیکن های دنیا هم گاهی اوقات خراب می کنند پس مرد لحظات سخت نیستند، خواهشا آسمون ریسمون نباف
مهدوی کیا همیشه عالیه
می گوید.آقای مهدوی کیا شخصیت محجوبی دارد و خیلی هم مودب است،این چنین شخصی بدرد مدیریت نمی خورد.در مدیریت کمی باید مغرور و جنگنده بود.خواهشا بدون تعصب کور قضاوت کنید.
کی و در کدام کتاب گفته که مدیر باید جنگنده و مغرور باشه؟
اتفاقا کاپیتان تیم باید آرام و متواضع باشه.
پرسپولیس الآن دچار بحرانه و همین باعث شده یه عده تحلیلگر نما به خودشون اجازه بدن هرچی از دهنشون در میاد بار این تیم و بازیکنانش کنند. چندی پیش یکی از همین تحلیلگرهای عصر ایران به علی کریمی حمله کرد که با انتقادهای شدید و پاسخهای مناسب با سواد ورزشیش مواجه شد حالاهم این خانم میگه مهدی مرد روزهای سخت نیست! در حالی که تو بازی چین که دو هیچ عقب بودیم دو تا گل زد. مهدی ممکن پنالتی زن خوبی نباشه اما در روزهای سخت همیشه کمکیار تیمشه! خیلی ها میگفتند رویانیان بدرد پرسپولیس نمیخوره ولی همین عصر ایران چندی پیش به درایت وی اذعان کرد! دیری نپاید که همین عصر ایران که به کریمی و مهدوی کیا حمله میکنه آن چنان ازشون تعریف کنه که خود سردبیر عصر ایرانم هنگ کنه!
تحلیل شما نه انتقاد بلکه تخریب شخصیت بزرگی مثل مهدوی کیا بود. من خودم پرسپولیسی هستم، اگه آقا مهدی 1000 تا پنالتی دیگه هم خراب کنه واسه ما بزرگه.
تحلیل شما نه انتقاد بلکه تخریب شخصیت بزرگی مثل مهدوی کیا بود. من خودم پرسپولیسی هستم، اگه آقا مهدی 1000 تا پنالتی دیگه هم خراب کنه واسه ما بزرگه.
باز هم که تا می توانید به چهره های مردمی و محبوب پرسپولیس با الفاظ به ظاهر محترمانه می تازید.
تا دیروز علی دایی و علی کریمی حالا مهدی مهدوی کیای عزیز.
خانم صدیق یکی از همکاران شما که اتفاقا مثل شما دشمن پرسپولیس و بازیکنان مردمی و محبوب آن می باشد به نام اهورا جهانیان .چندی پیش از تماشاگران اسف انگیز پرسپولیس بابت طاقت کم شان خرده گرفته بود که چرا به استیلی فرصت کمی دادند.
آیا شما به مهدوی کیا فرصت دادید که اینطور نتیجه گیری می کنید؟
آیا شما تا حالا پا توی استادیوم فوتبال گذاشته اید؟
آیا می دانید استادیوم انزلی یعنی چه؟
بایید کمتر مقابل مردم قرار بگیرید و بازیکنان محبوب شان را تخریب کنید.
باز قضیه رو جنسیتیش کردین!؟
یعنی نظرات آقایون همیشه درست و بی نقصه؟!!
این تفکر شما دیگه پوسیده است و در دنیای امروز یک نوع نژاد پرستی و تبعیض جنسیتی محسوب میشه آقا!
تا واسه ما کشورای جهان سومی جا بیفته طول میکشه!