احمد جعفری چمازکتی در وبلاگ "مرد روستا" نوشت:
هفته گذشته مسافر هواپيماي ايرباس300 سري600 شركت هواپيمايي ... به مقصد مشهد مقدس بودم. وقتي روي صندلي ام قرار گرفتم ، به قدري جا تنگ بود كه توان جابجايي پاهايم را نداشتم.
از خانم مهماندار خواستم تا سرمهماندار را خبر كند. سرمهماندار آمد و با صبر و متانت به حرفهايم گوش داد. او گفت اين هواپيما به تازگي از كمپاني سازنده وارد خط هوايي ايران شده و استدلال هاي من براي كم بودن فضاي ميان دو صندلي وارد نيست.
از او خواستم از روي نقشه داخلي تعداد صندلي هايbusiness class و economy class را برايم بگويد . او قبول كرد . رفت و زود برگشت. او گفت: تعداد صندلي هاي بيزينس كلاس 34 و اكونومي 290 صندلي مي باشد.
چند دقيقه اي به پرواز مانده بود. از سرمهماندار خواستم حضور داشته باشد و مكالمه من با همكارم در روزنامه را بشنود. در تماس با همكارم خواستم به سايت ايرباس برود و اطلاعات مربوط به تعداد صندلي هاي همين مدل هواپيما را برايم بگويد.
بر اساس اطلاعات مندرج در سايت، ايرباس300 سري 600 داراي 28 صندلي در قسمت بيزينس و 232 صندلي در بخش اكونومي است.
آقاي وزير! ايرباس وطني شده تعداد 64 صندلي از مشابه خارجي و استاندارد خود اضافه دارد. چرا؟
آيا طراحان اين نوع از هواپيماها نمي توانستند اين تعداد صندلي را با توجه به محاسبات فني و مهندسي به آن اضافه كنند؟
آيا تعداد 64 صندلي اضافه شده بر اساس محاسبات فني و مهندسي بوده يا فقط مباحثي چون سودجويي شركت هاي هواپيمايي در آن دخيل است.
آقاي نيكزاد! اين گونه سودجويي ها كه با جان مردم سروكار دارد، نبايد از چتر نظارتي مجموعه شما خارج بماند. امنيت پرواز موضوعي نيست كه بخواهيد بي اعتنا از كنار آن بگذريد.