ایسنا: زمین خانه ماست. خانه من، خانه تو، خانه ما؛ اما گویا این خانه با صاحبانش غریب است. ساکنانی که رسم زندگی در این خانه را نمی‌دانند و از یاد برده‌اند که این خانه پتانسیلی محدود دارد. آبش، هوایش، خاکش، همه محدود است.
ساکنان این خانه زیاده طلبند. زیادتر از آنچه در توان خانه است از آن همواره طلب می‌کنند. هوایش را آلوده می‌کنند، خاکش را نیز. به میزان چند برابر از آب شیرینش بهره‌برداری می‌کنند. تازه زباله‌هایشان نیز در این خانه پخش می‌کنند.
دل این خانه از دست صاحبانش خون است. شاید تو زبان ساکنان را بدانی؛ لطفا به آنها بگو حال زمین از رفتار تو خوب نیست...