رقابت انتخابات میان دوره ای در لبنان با پیروزی نامزد مخالفان دولت (خوری) بر نامزد حامی دولت (جمیل) همراه بود به گزارش بي بي سي و به قلم احمد زيدآبادي ، کامیل خوری، کاندیدای جنبش میهنی آزاد لبنان به رهبری میشل عون، توانست در انتخابات میان دوره ای مجلس نمایندگان لبنان در شهر 'متن' بر امین جمیل، از رهبران مسیحی حامی دولت فواد سینیوره نخست وزیر لبنان، پیروز شود و به مجلس راه یابد.بسیاری از تحلیل گران، انتخاب رئیس جمهور آینده لبنان را به نتیجه انتخابات شهر 'متن' مربوط می دانند و بر این باورند که جناح پیروز در این انتخابات، از شانس بیشتری برای به عهده گرفتن مقام ریاست جمهوری لبنان برخوردار است. جزئیات مربوط به آراء ریخته شده به صندوقها در شهر 'متن' اما نشان می دهد که پیروزی جنبش میهنی آزاد کمک چندانی به میشل عون رهبر این گروه، برای ورود به کاخ بعبدا نمی کند و شاید حتی بتوان گفت که انتخابات میان دوره ای، اوضاع سیاسی در لبنان را پیچیده تر از پیش کرده است. در انتخابات شهر متن کامیل خوری با ۳۹۵۳۴ رای در برابر ۳۹۱۱۶ رای آقای جمیل پیروز صحنه انتخابات شد و در واقع فقط ۴۱۸ رای بیشتر از رقیب خود به دست آورد. رهبران مسیحی لبنان در مقابل یکدیگر این در حالی است که اکثریت مسیحیان مارونی در شهر متن به آقای جمیل رای داده اند و آقای خوری با حمایت ارمنی های منطقه به مجلس راه یافت. در بین ارمنیها، کمیل خوری ۸۴۰۰ رای و امین جمیل ۱۶۰۰ رای به دست آوردند. شاید بتوان گفت لازمه رسیدن آقای عون به کرسی ریاست جمهوری این است که وی برخی مواضع سیاسی خود را به سود اکثریت حاکم تعدیل کند و اکثریت نیز متقاعد شود که حضور او در این مقام به نحوی مفیدتر از عدم انتخاب رئیس جمهور یا ادامه ریاست جمهوری امیل لحود است بدین ترتیب، به رغم آنکه کاندیدای جنبش میهنی آزاد لبنان پیروز صحنه انتخابات شده است، آقای جمیل می تواند مدعی شود که از حمایت اکثریت مسیحیان مارونی برخوردار است، فرقه ای که بنا به قانون اساسی لبنان، رئیس جمهور باید از بین آنان برگزیده شود. در حقیقت، انتخابات میان دوره ای شهر 'متن'، باعث عمیقتر شدن اختلافات جامعه مسیحیان مارونی لبنان شد، مساله ای که به نوبه خود انتخاب رئیس جمهور آینده لبنان را دشوارتر خواهد کرد. رئیس جمهور لبنان باید در ماه سپتامبر و حد اکثر تا تاریخ ۲۵ ماه نوامبر توسط مجلس این کشور برگزیده شود. تا کنون فقط میشل عون ژنرال سابق ارتش، نامزدی خود را برای احراز پست ریاست جمهور اعلام کرده است. تا کنون فقط میشل عون ژنرال سابق ارتش، نامزدی خود را برای احراز پست ریاست جمهوری لبنان اعلام کرده است میشل عون که به دلیل فعالیتهایش علیه سوریه، در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی از لبنان به پاریس تبعید شد، در سال ۲۰۰۵ پس از ترور رفیق حریری نخست وزیر لبنان و تغییر فضای حاکم بر این کشور، از تبعید به میهن خود بازگشت، اما در میان تعجب ناظران، به جمع گروه های حامی سوریه در لبنان پیوست و در مقابل دولت فواد سینیوره و متحدانش موضع گرفت. تغییر جهت سیاسی آقای عون سبب شد که بسیاری از تحلیل گران، نزدیک شدن وی به حزب الله و جنبش امل را به تلاش برای کسب حمایت گروه های شیعه از وی به منظور رسیدن به مقام ریاست جمهوری لبنان نسبت دهند، اما آقای عون به همان میزان که حمایت گروه های شیعه را به دست آورد، پشتیبانی بیشتر سنی ها، دروزیها و حدود نیمی از مسیحیان مارونی را از دست داد. این در حالی است که مجموع گروه های حامی سوریه در مجلس لبنان در اقلیتند و اکثریت به ائتلاف موسوم به ۱۴ مارس که از دولت آقای سینیوره حمایت می کند، تعلق دارد. بنابراین، آقای عون برای دستیابی به مقام ریاست جمهوری راهی جز کسب حمایت جناح اکثریت ندارد، اما تا کنون جناح اکثریت تمایلی به حمایت از آقای عون نشان نداده است. در ماه های اخیر، نصرالله صفیر اسقف مسیحیان مارونی لبنان تلاش کرده است تا دو جناح رقیب در بین مارونیها را به یکدیگر نزدیک کند، اما هر دو طرف برای نزدیک شدن به یکدیگر از خود سرسختی نشان می دهند. انتخابات میان دوره ای 'متن' کمکی به حل معضل انتخاب رئیس جمهور لبنان نمیکند، بلکه پیچیدگی صحنه سیاسی آن کشور را بیش از پیش باز مینماید از سوی دیگر، هنوز نسبت به تشکیل جلسه مجلس لبنان برای انتخاب رئیس جمهور در موعد مقرر اطمینانی وجود ندارد. نبیه بری رئیس شیعه مجلس لبنان قول داده است که برای انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان را به تشکیل جلسه فراخواند. تشکیل جلسه رسمی مجلس نیازمند حضور دو – سوم اعضاست و نمایندگان مخالف دولت می توانند با عدم حضور خود، مجلس را از نصاب قانونی بیاندازند. شاید بتوان گفت لازمه رسیدن آقای عون به کرسی ریاست جمهوری این است که وی برخی از مواضع سیاسی خود را به سود اکثریت حاکم تعدیل کند و اکثریت نیز متقاعد شود که حضور آقای عون در مقام ریاست جمهوری به نحوی مفیدتر از عدم انتخاب رئیس جمهور یا ادامه ریاست جمهوری امیل لحود است. در هر صورت، انتخابات میان دوره ای 'متن' کمکی به حل معضل انتخاب رئیس جمهور لبنان نمیکند، بلکه پیچیدگی صحنه سیاسی آن کشور را بیش از پیش باز مینماید.