عصرایران ؛ مریم جعفری - "مارتا راداتز" خبرنگار ارشد "ای‌بی‌سی" ، هماهنگ‌کننده و مجری مناظره بین دو معاون اول نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در گفت‌وگو با سایت "فارن‌پالسی" درباره فرصت‌های از دست رفته در این مناظره و پرسش‌های مطرح شده در مناظره "جو بایدن" معاون "باراک اوباما" رئیس‌جمهوری کنونی آمریکا، و "پل رایان" معاون "میت رامنی" کاندیدای حزب جمهوری‌خواه، صحبت می‌کند.
انتقادهای بسیاري مطرح شده که شما در این مناظره بیش از حد بر مسائل سیاست‌خارجی تمرکز کردید و فرصت‌ها برای مطرح شدن مسائل دیگر از دست رفت. هدف اصلی شما چه بود؟
مسائل
زیادی بود که به آنان نپرداختم. مناظره معاونان اول ریاست‌جمهوری آمریکا بین سیاست‌های
خارجی و داخلی تقسیم شده بود و فکر می‌کنم به خوبی در میانه حرکت کردم. اما
پاکستان و مسئله هواپیماهای بدون سرنشین در فهرست من ،اولویت داشت. به این
موضوع فکر کنید: پاکستان مواد لازم را برای ساختن یکصد بمب اتمی در دست دارد، دولت این
کشور بی‌ثبات است و اسلام‌گرایان تندرو در ارتش نفوذ دارند و زمانی که صحبت از
اقدامات تروریستی در مرزهای این کشور با افغانستان می‌شود و نیروهای ما کشته می‌شوند،
آنان چشمان خود را بر روی مسائل می‌بندند. چه اقدامی در این زمینه باید انجام شود؟
یکی
از مقام‌های آمریکایی پیش از این موضوعی را به من گفت که بسیار جالب بود؛ او گفت: آمریکا در حقیقت نتوانسته به اهداف عالی یا مظنونان شورشی در طول چند سال گذشته
دست پیدا کند.
همچنین مسئله القاعده؛ چرا کاندیداها فکر
می‌کنند که مسئله افغانستان در سال ۲۰۱۴ تمام می‌شود؟ و چقدر تهدیدی به نام
القاعده در جهان جدی است؟ بر این باورم که القاعده همچنان موضوع جدی است و نمی‌توان
گفت که خطر آنان کم شده است.
شما معتقدید که در حال حاضر بین دو حزب در مسائل سیاست‌خارجی تفاوت‌های آشکاری وجود دارد؟
فکر نمی‌کنم که تفاوت‌های زیادی وجود داشته باشد. به عنوان مثال در مورد لیبی آنان سیاستی شبیه به هم دارند اما نمی‌توانند بگویند که در این لحظه با این مسئله چطور برخورد خواهند کرد؟
فکر می‌کنم که روش‌های آنان در سیاست خارجی متفاوت است اما مطمئن نیستم که این تفاوت‌ها خیلی اصلی و اساسی باشد. شاید بتوان گفت که در مورد ایران تفاوت‌هایی وجود دارد.
اگر مجری مناظره اوباما و رامنی بودید، دوست داشتید چه پرسش‌های را مطرح کنید؟
اکنون
سربازان کهنه‌کار زیادی به خانه باز می‌گردند ، ما چگونه باید از آنان مراقبت کنیم؟
باید درباره بهداشت روانی و مشکلاتی که آنان با آن روبه‌رو هستند، صحبت شود.
همچنین
درباره کمک به کشورهایی که با جنگ مواجه هستند. در چند ماه گذشته درباره افغانستان
سخنان زیادی مطرح شده اما انگار فراموش شده که این کشور همچنان با جنگ درگیر است.
همچنین پرسش‌های درباره چین و آینده روابط آمریکا با این کشور یا آینده آسیا.
در مورد خاورمیانه چطور؟
فکر
می‌کنم که درباره حمایت از دموکراسی در سراسر جهان، باید پرسش‌های بیشتری مطرح
شود. آیا ما از دموکراسی در عربستان‌سعودی و بحرین حمایت می‌کنیم؟ و چرا کاندیداها
از پاسخگوی به پرسش‌ها درباره بهار عربی طفره می‌روند؟
چقدر ما متحدان‌مان را
برای اجرای دموکراسی تحت فشار قرار می‌دهیم؟ همچنین پرسش‌های زیادی درباره دخالت
در سوریه وجود دارد: آیا آنان نباید بیشتر درباره این مسئله صحبت کنند؟ به عنوان
مثال، داستان‌های متفاوتی درباره شکنجه جوانان در سوریه شنیده می‌شود، اما کاندیداهای
ریاست‌جمهوری درباره دخالت در لیبی بحث می‌کنند. تفاوت سوریه در کجاست؟
نگاه کنید! حقوق‌بشر یکی از مشکلات اساسی است. شاید هر کاندیدا در جهان که روزی قدرت را در دست می‌گیرد، بگوید "این مسئله بسیار پیچیده‌تر از آنی بود که من فکر می‌کردم".
درباره روسيه چه پرسشی را مطرح می‌کردید؟
فکر می‌کنم بهترین مسیر برای پرداختن به این مسئله بازگشت به گذشته باشد. پس باید پرسید که اگر رئیس‌جمهوري آمریکا درباره کاهش موشک‌های روس اقدامی انجام ندهد، چه نتایجی را به دنبال خواهد داشت؟ منظورم این است که آیا روسیه دوباره دشمن ما خواهد شد؟
همینطور پرسش مهم دیگری نیز وجود دارد: جنگ جهانی دوم مدت‌هاست که به پایان رسیده است آیا واقعا نیروهای ما باید در اروپا باقی بمانند؟ من از معاونان اوباما و رامنی این سئوال را پرسیدم، اما جواب خود را دریافت نکردم. واقعا منافع حقیقی ما در امنیت ملی، ارزش افزایش بودجه نظامی را دارد؟
و آخرین پرسش ؛ به نظر شما برای شهروندان آمریکایی سیاست‌خارجی تا بدین اندازه اهمیت دارد؟
فکر
نمی‌کنم که آنان به اندازه کافی به سیاست‌خارجی توجه کنند و من امیدوارم که روزی
چنین اتفاقی روی دهد.
من در مناظره تلاش کردم که به موضوعات اصلی بپردازم و نمی‌خواستم
پرسش‌های بی‌ارزش مطرح شود. در حقیقت تلاش کردم که مردم را به سمت موضوعات مهم
هدايت کنم تا آنان مسائل را به خوبی درک کنند.
به عنوان مثال، درباره ایران مسائل
بیشماری وجود دارد. من دوست دارم که آمریکایی‌ها متوجه شوند که تصمیم در عرصه سیاست‌خارجی
بر مسائل داخلی و زندگی ما تاثیرگذار است. در حقیقت نحوه تصمیم‌گیری رئیس‌جمهور و
معاونش درباره مسائل مختلف، هر روز بر زندگی ما تاثیر می‌گذارد.