كبريت

گفت: هاله اسفندياري فرار كرد.

گفتم: پس وثيقه 300 ميليون توماني چي بود؟

گفت: براي خنده، حالا چرا نگراني؟

گفتم: براي برخي از مسئولان مربوطه نگران هستم كه با اين همه هوش و زرنگي كه دارند مبادا چشم بخورند!

گفت: چه عرض كنم؟!

گفتم: در زمان هاي قديم و نديم دزدي را به مأموري دادند كه به دادگاه ببرد، وسط راه دزد سيگاري درآورد و از مأمور پرسيد، كبريت داري؟ مأمور جواب منفي داد و دزد از او خواست كه دستبندش را باز كند تا برود كبريت بخرد و... رفت كه رفت. از قضا، چند ماه بعد همان دزد را كه دوباره دستگير شده بود به همان مأمور سپردند، وسط راه باز هم دزد همان كلك را زد و مأمور كه حواسش جمع بود! به او گفت؛ اين دفعه تو اينجا وايستا من خودم ميرم كبريت مي خرم و دوباره آقا دزده رفت كه رفت و هنوز داره ميره!