روساي دانشگاه ها و مراكز پژوهشي تهران با ارسال نامه اي خطاب به "لي بالينگر" رئيس دانشگاه كلمبياي آمريكا ، ضمن تقبيح سخنان توهين آميز وي عليه ملت و رئيس جمهور اسلامي ايران ، از وي دعوت كردند متقابلا به ده سوال جامعه دانشگاهي – روشنفكري كشور پاسخ دهد. به گزارش خبرگزاري فارس، متن كامل ترجمه فارسي اين نامه به شرح زير است: جناب آقاي لي بالينگر رياست دانشگاه كلمبيا- نيويورك ما روساي دانشگاه ها و مراكز پژوهشي در تهران ناخرسندي و اعتراض خود را به گفتار خارج از نزاكت آن همكار پيش از سخنراني رئيس جمهور آقاي دكتر محمود احمدينژاد در جلسه اخير در دانشگاه كلمبيا اعلام ميكنيم. به اطلاع جنابعالي ميرسانيم آقاي محمود احمدينژاد طي يك انتخابات پرهيجان دو مرحلهاي كه نتيجه آن تا روز آخر نامعلوم بود و تقريباً همه احزاب ، گرايشها و سليقههاي سياسي ايراني در آن حضور فعال داشتند، با راي مستقيم مردم ايران انتخاب شدهاند. براي اطلاع از كيفيت و صحت انتخابات ميتوانيد به گزارش رسانههاي خبرنگاران آمريكايي از ايران طي ماه ژوئن 2005 مراجعه فرماييد. توهين شما به رئيس جمهور يك ملت 72 ميليون نفري با 7000 سال تمدن و فرهنگ غني ثبت شده، در يك محيط دانشگاهي مايه شرمساري است. هرچند ظاهراً آن جملات مملو از حس تنفر و كينه را تحت فشار شديد رسانهها ، بر زبان جاري كردهايد اما اين جاي تاسف و تعجب است كه مالكان و سياستگذاران رسانهها جهتگيريهاي نطق رئيس يك دانشگاه معتبر را تعيين كرده اند. سخنان شما درباره كشور ما حاوي اتهاماتي بدون مدرك معتبر علمي و صرفاً مبتني بر حدس و شانتاژهاي رسانهاي بوده است. برخي ادعاها نيز ناشي از سوءتفاهمهايي است كه با گفتگو و نيز تحقيق بيشتر و نزديكتر قابل حلاند. آقاي رئيس جمهور احمدينژاد برخي از سؤالات و موضوعات مورد نظر شما را در حين سخنراني و به ويژه پاسخ به پرسشهاي دانشجويان پاسخ دادند. با اين حال ما آمدهايم در يك گفتگوي علمي، صريح و بيواسطه، سوالات باقي مانده را پاسخ دهيم. شما از آقاي رئيس جمهور حدود 10 سوال پرسيديد. اجازه دهيد ما نيز 10 سوال طرح كنيم و اميدوار باشيم پاسخهاي شما به اين سؤالات ، به رفع بياعتماديهاي بين دو كشور و شفاف شدن حقايق كمك كند : 1- چرا رسانههاي آمريكا به شما آنقدر فشار ميآوردند كه آقاي احمدينژاد در دانشگاه كلمبيا سخنراني نكند؟ و چرا شبكههاي تلويزيوني در همين چند روز ساعتها برنامه و خبر عليه رئيس جمهور ما پخش ميكنند اما اجازه نميدهند وي به تهمتهاي وارده پاسخ دهد؟ آيا اين با آزادي بيان مغاير نيست؟ 2- چرا در سال 1953 دولت آمريكا به كمك ديكتاتوري مستبد ايران (شاه) آمد و حكومت ملي دكتر مصدق را سرنگون كرد؟ 3- چرا در جريان جنگ تحميلي صدام عليه ايران، آمريكا از يك ديكتاتور خونخوار كه بيپروا عليه سربازان مدافع ايران و حتي مردم كشور خود سلاح شيميايي بكار ميبرد ، حمايت كرد؟ 4- چرا آمريكا دولت مبتني بر راي مردم فلسطين در غزه را به رسميت نميشناسد و آنرا تحت فشار قرار ميدهد؟ و چرا با پيشنهاد ايران براي حل مساله 60 ساله فلسطين با همهپرسي سراسري از ساكنان آنجا، مخالفت ميكند؟ 5- چرا ارتش آمريكا با آن همه تجهيزات پيشرفتهاش تاكنون نتوانسته است بنلادن را پيدا كند؟ دوستي قديمي خانواده بوش با خانواده بنلادن و همكاري نفتي آنها را چگونه توجيه ميكنيد؟ اخلال بوش در تحقيقات 11 سپتامبر را چگونه توجيه مي كنيد؟ 6- با وجودي كه سازمان مجاهدين خلق طي سالهاي 1981 تاكنون رسماً و علناً مسؤوليت تعداد كثيري بمبگذاري خونين در محلهاي عمومي و كشتار مردم ايران و عراق را به عهده گرفته است، چرا دولت آمريكا از اين سازمان حمايت ميكند و چرا به دولت فعلي عراق اجازه نميدهد پادگان محل اقامت اعضاء اين سازمان تروريستي را در عراق تخليه كند؟ 7- آيا حمله آمريكا به عراق مبتني بر اجماع جهاني و با اجازه نهادهاي بينالمللي بود؟ هدف واقعي از اشغال عراق چه بود؟ اشغالي كه به كشته شدن صدها هـزار از مردم اين كشور انجاميده است. سلاحهاي كشتار جمعي كه دولت آمريكا مدعي ذخيرهسازي آنها در عراق بود كجاست؟ 8- چرا حكومتهاي شديداً غير دموكراتيك و با رژيمهاي سلطنتي مطلقه در منطقه خاورميانه، نزديكترين دوستان دولت آمريكا هستند؟ 9- چرا دولت آمريكا در اجلاس اخير شوراي حكام سازمان انرژي اتمي با طرح عاري كردن خاورميانه از سلاحهاي غيرمتعارف ، عليرغم موافقت همه كشورها به جز اسرائيل با آن مخالفت كرد؟ 10- چرا دولت آمريكا از توافق ايران و آژانس بينالمللي انرژي اتمي اظهار ناخشنودي ميكند و چرا صراحتاً با پيشرفت در مذاكرات ايران و آژانس براي حل و فصل مساله هستهاي ايران با مذاكره و تحت قوانين بينالمللي مخالفت ميكند؟ در پايان ما روساي دانشگاه ها و مراكز پژوهشي در تهران، آمادگي خود را براي ميزباني از شما و ديگر هيأتهاي علمي جستجوگر حقيقت اعلام ميداريم. شما و همكارانتان در اين سفر ميتوانيد از نزديك با اقشار مختلف مردم، روشنفكران و محافل دانشگاهي صحبت و واقعيتهاي جامعه ايران را از نزديك و بدون فيلترهاي رسانههاي يك سونگر لمس كنيد و بعد از آشنايي با حقايق درباره ملت و حكومت ايران قضاوت فرماييد. مطمئن باشيد ايرانيان نسبت به ميهمانان خود بسيار مؤدب و بسيار مهماننواز هستند. تهران _ سوم مهر ماه 1386 _ 25 سپتامبر 2007 امضا هاي ذيل نامه (درمتن انگليسي): دكتر حميد لطيفي رئيس دانشگاه شهيد بهشتي دكتر سعيد سهراب پور رئيس دانشگاه صنعتي شريف آيت الله عميد زنجاني رئيس دانشگاه تهران دكتر عليرضا رهايي رئيس دانشگاه صنعتي امير كبير دكترمحمد سعيد جبل عاملي رئيس دانشگاه علم و صنعت ايران دكتر مهدي گلشني رئيس پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي دكتر احمد توكلي رئيس مركز پژوهشهاي مجلس شوراي اسلامي دكتر محمد جواد لاريجاني رئيس پژوهشگاه دانش هاي بنيادي