از پیدایش تاریخ علاقه و عشق به پرواز در اغلب انسانها وجود داشته و سرانجام با پیشرفت علم، این آرزو به واقعیت بدل گشت. عشق به پرواز و خلبان شدن به طور معمول از کودکی با پسر بچه ها همراه است که البته همه آنها به این شغل و حرفه سخت نمی توانند برسند ، ولی وقتی از دختران بپرسید وقتی بزرگ شدید دوست دارید چه کاره شوید شاید تعداد کمتری از آنان بگویند ، خلبان ..... در کشورهای غربی زنان زیادی علاقمند به خلبانی هستند با این حال نسبت به مردان از آمار بسیار کمی برخوردارند، اما اگر بخواهیم به این آمار در ایران نگاهی بیندازیم بسیار تعجب برانگیز است چرا که تعداد زنانی که دوست دارند خلبان شوند بسیار انگشت شمار است. شهلا ده بزرگی اولین خلبان زن ایرانی است که پیش از انقلاب مدرک خلبانی خود را اخذ کرده است ، او و شوهرش هر دو خلبان هستند و از پرواز لذت می برند. این بانوی خلبان ایرانی که پنجاهمین سال زندگی خود را تجربه می کند می گوید : در سال 1336 در شیراز به دنیا آمدم ، پدرم کارگاه شیروانی و کولرسازی داشت ، از همان دوران کودکی عاشق هواپیما ، پرواز و خلبانی بودم. در سال 1353 هنگامی که در سال سوم تجربی درس می خواندم متوجه فراخوان باشگاه خلبانی شدم و در آن باشگاه ثبت نام کردم، در آن دوره ها، ابتدا آموزش مدل سازی را فراگرفتم و پس از آن به مباحث تئوری و عملی رو آوردم و سپس به مباحث پرواز پرداختیم ، با وسایل پرواز آشنا شدم و پس از مدتی به عنوان اولین زن ایرانی اولین پرواز موفقیت آمیزم را که منجر به اخذ مدرک خلبانی ام بود انجام دادم. ده بزرگی در پاسخ به سئوال خبرنگار ایونا مبنی بر اینکه آیا در خانواده شخص دیگری هم خلبان هست می گوید : به غیر از همسرم که او هم خلبان است، هیچ یک از اعضای خانواده به این شغل اشتغال ندارند، اما فرزندانم به خصوص پسر بزرگم علاقه فراوانی به خلبانی دارد و عاشقانه از کودکی در و دیوارهای اتاق را با عکس انواع هواپیما و مدل های مختلف تزیین کرده و به پرواز علاقه زیادی دارد، اما من دلم نمی خواهد او به خلبانی روی بیاورد، ولی من مطمئن هستم که او سرانجام به خلبانی روی خواهد آورد. او در خصوص آشنایی و ازدواجش با خلبان میرزایی می گوید : ما با یکدیگر همکار بودیم ، خب به هر حال در رفت و آمدها یکدیگر را می دیدیم اما ازدواج ما کاملا سنتی انجام شد و ثمره این ازدواج نیز دو پسر است که در مقطع دبیرستان مشغول به تحصیل هستند تا ببینیم آینده برایشان چه رقم خواهد زد. ده بزرگی در خصوص خاطرات بیاد ماندنی پرواز می گوید : سفری که پس از ازدواج با همسرم داشتیم ، که آن سفر برای من بسیار خاطره انگیز بود چرا که به همراه شوهرم در آسمان بودیم، به جز این سفر سفری بود که همسرم خلبانی هواپیما را بر عهده داشت و من و پسرانم به عنوان مسافر در آن هواپیما حضور داشتیم و این پرواز برای فرزندانم به یاد ماندنی بود. این بانوی خلبان در خصوص خلبان شدنش گفت : تصور نمی کنم بتوانم واژه هایی به جز علاقه فراوان برای پاسخ دادن به این پرسش پیدا کنم ، هر کس در سنین جوانی به چیزهایی که اهداف آینده اش را می سازد فکر می کند ، طبیعی است من هم در راستای علاقه شخصی خود و امکانات آن زمان و به فضل خداوند این شغل به عنوان هدفم قرار گرفت و موفق شدم. او در رابطه با جایگاه خلبانان زن در ایران گفت : با گذشت زمان و با حضور زنان در فعالیت های اجتماعی ، جامعه پذیرای بانوان در فعالیت های گوناگون شده است و با عنایت به این مسئله در حال حاضر در ایران زنان عهده دار مشاغلی نظیر مشاوره ریاست جمهوری ، وکالت و یا حضور در مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده و ... هستند جایگاه زن در ایران بسیار تغییر کرده و به جایگاه اصلی خود نزدیکتر شده اند. ده بزرگی در خصوص فعالیت های جانبی دیگرش این چنین می گوید : علاوه بر این که در ماه باید 20 ساعت پرواز داشته باشیم در پستهای اداری مشغول به کار هستم . از جمله مدیریت آموزش ، عملیات و کار در مراکز خلبانی ، کارشناسی دفتر استاندارد پرواز را هم بر عهده دارم. شهلا ده بزرگی که خلبانی جت فالکن را بر عهده دارد مسوولیت پرواز و بازرسی کلیه دستگاه های ناوبری فرودگاه های کل کشور را نیز بر دوش می کشد و در زمان هشت سال دفاع مقدس نیز همگام با دیگر همکاران مرد فعالیتهای زیادی داشته است. او می گوید : پس از اولین پروازم همچون ما بقی دانشجویان خلبانی حس عجیبی داشتم که توام با ذوق ، شوق و غرور بود . وی تمامی دوره های خلبانی را در ایران گذرانده و هم اکنون در سازمان هواپیمایی کشوری مشغول به کار است. این بانوی خلبان در خصوص گذراندن اوقات فراغت خود به خبرنگار ایونا می گوید : اوقات فراغتی برای ما باقی نمی ماند اما سعی می کنم از کوچکترین فرصتی استفاده کنم و بیشتر وقت خود را با خانواده ام سپری کنم و ورزش شنا را به شکل تقریبا حرفه ای آموخته ام و انجام می دهم اما علاقه خاصی به ورزش پاتیناژ دارم و این رشته ورزشی را بسیار دوست دارم ولی تا به حال دوره و کلاس نرفته ام. ده بزرگی در پایان این گفتگو میگوید: افرادی که به این حرفه علاقمند هستند بنا به علاقه خود می توانند به این حرفه رو بیاورند ، اما یک سری فاکتورهایی را هم باید در نظر گرفت از جمله اینکه دارای روحیه ای خستگی ناپذیر باشند ، صبر و شکیبای را سر لوحه کار خود قرار دهند از طرفی جامعه نسبت به گذشته تفاوت های زیادی هم کرده است ، با این حال خانم های کمی در این حرفه مشغول به فعالیت هستند به همین خاطر در این جمع کوچک بانوان باید وجهه رفتاری خود را حفظ کنند.