مشاور رييس جمهور در امور هنري معتقد است "آنچه اين روزها عليه دولت نهم شايعه مي شود، ادامه روندي است كه پيش از انتخابات رياست جمهوري دوره نهم شكل گرفته و در تمام اين دو سال تداوم داشته است". او مي گويد: وقتي شايعات اوج مي گيرد يا فاز جديدي آغاز مي شود، معلوم مي شود مخالفان يا در نقشه هاي خود ناکام مانده اند و يا در حوزه هاي علمي، کارشناسي و تبليغاتي آتش نقد و نظرشان سرد است و براي داغ کردن فضا و جلب توجه افکار عمومي چاره اي جز شايعه سازي ندارند. برنا- بازگشت زود هنگام رييس جمهور از ارمنستان، استعفاي غيرمترقبه علي لاريجاني از دبيري شوراي عالي امنيت ملي، سفر دو نفره لاريجاني و جليلي به رم به قصد مذاكره با سولانا و سفر وزير كشور جمهوري اسلامي به كويت، بي آنكه ربط آنها به هم مشخص باشد، طي روزهاي اخير، مواد اصلي يك هياهوي تبليغاتي و شايعه سازي سازمان يافته را عليه دولت نهم تشكيل داده اند. بر اين اساس، خبرنگار سياسي برنا با توجه به اهميت اطلاع رساني در كاهش ميزان و تأثيرات شايعه در افكارعمومي، چرايي و چگونگي آغاز فازجديد تخريب دولت را در گفتگويي با جواد شمقدري، مشاور هنري رييس جمهور به بحث گذاشته است. برنا: ارزيابي شما از شروع فاز جديد شايعات استعفا و تخريب دولت توسط رسانه هاي منتقد دولت چيست؟ شمقدري: از روزي که بحث دولت اسلامي و اصولگراي دکتر احمدي نژاد موضوعيت يافت، ايجاد شبهه و شايعات گوناگون هم به عنوان يک ابزار تخريبي در دستور کار مخالفان قرار گرفت. حجم انبوه شايعات در هفته قبل از دور دوم انتخابات رياست جمهور يعني دوم تير، هنوز از يادها نرفته است. اين تاکتيک هم بر اساس همان نظريه "هر چه دروغ بزرگتر، باور آن در جامعه آسان تر" انجام گرفت که جريان ديوارکشي در پياده روها به جهت جداسازي زنان و مردان از آن شايعاتي بود که با همين رويکرد دهان به دهان مي پيچيد و از طريق پيامک به همه منعکس مي شد. با پايان انتخابات و تشكيل دولت نهم، متاسفانه حجم شايعات عليه دولت در طول دو سال گذشته نه تنها کاهش نيافت؛ بلکه هر روز به تناسب وقايع، شايعه سازان دست به توليد شايعات تازه تري زدند. در مقاطعي که شايعات اوج مي گيرد يا فاز جديدي آغاز مي شود، فارغ از اهداف مخالفان، حاوي يک نکته حقيقي و يک پيام جدي نيز هست و آن اينكه "مخالفان در نقشه هاي خود ناکام مانده اند و نتوانسته اند بين ملت و دولت افتراق ايجاد کنند". سوي ديگر اين ماجرا، عملکرد دولت در اجراي تعهداتي است که به آن پايبند است. معلوم مي شود مخالفان در حوزه هاي علمي، کارشناسي و تبليغاتي آتش نقد و نظرشان سرد است و براي داغ کردن فضا و جلب توجه افکار عمومي به خود، چاره اي جز شايعه سازي ندارند. برنا: ايجاد فضاي بي ثباتي و ناامني در دولت چه منافعي براي رسانه هاي منتقد دولت دارد؟ شمقدري: منتقدان و مخالفان دولت موفقيت هاي دولت را بر نمي تابند. آنها براي بازگشت به قدرت (به تعبير خودشان) چاره اي جز اين ندارند که تصوير ناامن و بي ثباتي از دولت ارائه دهند؛ چراكه صرفا به کرسي قدرت مي انديشند. برنا: شايعات و دروغ پردازي هاي رسانه هاي مخالف دولت تا چه حد مي تواند بر افکار عمومي تاثيرگذار باشد؟ شمقدري: رسانه هاي منتقد دولت، يکدست و از يک جنس نبوده و از يک آبشخور فکري ارتزاق نمي کنند، ولي به طور کلي مي توان آنها را به دو گروه عمده تقسيم کرد؛ يک گروه رسانه هاي مخالف دولت هستند که نقد و انتقاد را بهانه اي براي تخريب و تخطئه دولت قرار داده اند و معمولا هم انتقاداتشان مبناي علمي، کارشناسي و منطقي ندارد و با توسل به روش هاي ژورناليستي مرسوم در کشورهاي غربي، با تحريف و تهمت، شايعه، ارائه آمار و اطلاعات غلط و بزرگنمايي برخي ضعف ها در بدنه مديريتي دولت به تخريب آن در اذهان مخاطبان خود مشغولند. اين گروه بيشتر رسانه هاي حزبي هستند که در انتخابات شکست خورده اند و سوداي قدرت تنها انگيزه آنان است. اين رسانه ها هم اکنون جايگاهي در ميان مردم ندارند و هرچند بخش عمده شايعه سازي ها از شيپور همين رسانه ها خارج مي شود ولي تاثير قابل ملاحظه اي بر افکار عمومي ندارند. گروه دوم رسانه هاي منتقد دولت، رسانه هايي هستند که با آرم و نشان اصولگرايي منتشر مي شوند. انتقادات اين گروه از رسانه ها از دولت يا از سر بي اطلاعي و کم اطلاعي از رويدادها و تصميمات داخل دولت و عدم دسترسي به اطلاعات و آمار صحيح است يا به دليل اختلاف سليقه؛ که اين نوع انتقادات اگر با حسن نيت همراه باشد منطقي است و از سوي مخاطب نيز جدي گرفته شده و تاثير خود را هم مي گذارد، ولي اگر با اهدافي غير از نقد سالم و سازنده آميخته باشد، در رديف انتقادات رسانه هاي گروه اول قرار مي گيرد و به دليل عدم تطبيق با واقعيات مي تواند اعتماد مخاطب را به رسانه مخدوش سازد. اما ممکن است رسانه هاي گروه دوم (منتقد دولت) نيز ناخواسته در دام پروژه سازان و شايعه پردازان گرفتار شده و بي آنکه خود بدانند، تبديل به ابزار انتشار شايعات به جاي انتشار خبر شده و آب به آسياب دشمن بريزند. در هر حال مردم هشيار و آگاه ايران به تجربه دريافته اند که نبايد تسليم شايعه سازان و سياست بازان قدرت طلب شده و در اکثر موارد مي توانند شايعات را از اخبار تشخيص و تميز دهند. برنا: آيا بحران نمايي هاي برخي رسانه ها از مسايل مي تواند بر دولت تاثيرگذار باشد؟ شمقدري: بحران نمايي ها بر کليت دولت تاثيري ندارند؛ البته ممکن است بعضي حوزه هاي مديريتي و بعضي مديران در کوتاه مدت (مثلاً چند روز) دچار نوعي سردرگمي يا شک و ترديد بشوند، اما جريان غالب دولت و به ويژه مديران رده اول دولت، فارغ از اين جنجال ها و شايعات به مسئوليت ها و وظايف خود مي پردازند و به اين هياهوها وقعي نمي نهند. آنها آن قدر درگير فعاليت و خدمت هستند که فرصتي براي تامل يا شنيدن چنين شايعاتي نمي يابند. مديران رده اول دولت خود را حقيقتاً در محضر الهي مي بينند و باور دارند حتي ثانيه اي را حق ندارند به جز در راه خدمت به مردم و رفع مشکلات کشور بگذرانند و اميدشان به خداست و باور دارند خداوند خوب حسابگريست كه هيچ اجري را بي پاداش نمي گذارد و مردم هم قدر اين مسئولان را مي دانند. البته مردم تربيبون در اختيار ندارند که هر ساعت و هر لحظه، احساسات و علايق خود را به خدمتگزاران خود بيان کنند ولي مي بينيد در هر فرصتي که پيش مي آيد مردم چگونه عواطف و احساسات خود را نسبت به مسئولان خود نشان مي دهند. برنا: به نظر شما منشأ ايجاد اين شايعات بر عليه دولت چيست؟ شمقدري: بعضي جريانات، احزاب و گروه ها هنوز به بلوغ سياسي لازم نرسيده اند و به جاي اينکه در يک فضاي سالم به رقابت سياسي بپردازند با توسل به شيوه هاي موجود جنگ رواني ، بحران سازي کاذب، شايعه پردازي و تخريب و تهمت در فضاي سياسي و عمومي جامعه رفتار مي كنند. در واقع اين گروه ها تصورشان اين است كه با برهم زدن قواعد بازي به اين روش ها مي توانند مردم و دولت شكاف ايجاد کنند در حالي كه اينگونه رفتارها نشانه ضعف و استيصال آنهاست و مسلم مي سازد كه مانند کودکي که نمي تواند در مقابل هر اتفاق، واکنش مناسب داشته و تصميم مطلوب را بگيرد به داد و بيداد مي پردازند. برنا: فکر نمي کنيد دولت با وجود تاکيدات مقام معظم رهبري بر اطلاع رساني شفاف، همچنان از ضعف اطلاع رساني رنج مي برد؟ به طور مثال چرا استعفاي آقاي لاريجاني يکباره و ناگهاني اعلام شد؟ فکر نمي کنيد اينگونه شوک ها در جامعه، فضا را مسموم و مستعد شايعه مي کند؟ شمقدري: ضعف اطلاع رساني دولت و تبليغات، ناشي از نگاه دولت به خدمتگزاري و تلاش آن در اين راستاست. دولت از ابتدا تصميم داشته همه همّ خود را صرف خدمت به ملت كند و در اين مسير دولت کم کم چاره اي نمي بيند مگر اينكه بخشي از اين وقت را به اطلاع رساني معطوف دارد كه شايد هنوز قابل قبول نباشد. البته درباره اتفاقاتي مانند استعفاي آقاي لاريجاني نه لازم است و نه مصلحت که همه اطلاعات و روندي که طي شده اعلام عمومي شود؛ اما آنچه مهم است تبيين ويژگي هاي يک دولت پويا و بانشاط است؛ دولتي که هر لحظه در راه نو شدن است. از طرف ديگر بايد به اين اصل تاکيد کرد که در نظام ارزشي اسلام، چهره ها و شخصيت ها مهم نيستند بلکه آرمان ها مهم اند، آدم ها بايد در جايي قرار بگيرند که در روند رسيدن به آرمان ها تسريع ايجاد کنند و يادمان نرود باز در دستورات اسلامي داريم که اگر کسي ببيند فرد ديگري بهتر از او مي تواند مسئوليتي را به سرانجام برساند اگر کنار نرود و جاي خود را به او ندهد، خطا كرده است. برنا: عده اي معتقدند شايعات حاصل بسته شدن فضاي رسانه اي منتقد دولت است، چقدر با اين ايده موافقيد؟ شمقدري: کاملاً درست است؛ اما نه به معناي آنکه آنها روزنامه، سايت و رسانه ندارند بلکه آنها حرفي براي گفتن ندارند. اگر بخواهند مسير انتقادي خود را ادامه دهند، مجبورند نيات، چهره و تصوير واقعي خود را نشان دهند و آنها اين را به صلاح خود نمي دانند. آنها مايل نيستند نشان دهند که در مقابل بسياري از آرمان ها و خواست بزرگ ملت ايران ايستاده اند. آنها نمي توانند تا جايي جلو بروند که براي همه آشکار شود مواضع فکري و سياسي شان با دشمنان اين ملت و انقلاب در بعضي حوزه ها همخواني دارد و هم جهت است. اين سکوت بيشتر ناشي از نوعي مخفي کاري سياسي و رسانه اي است. همين جا از همه اين منتقدان مي خواهم با انصاف و حق آشتي کنند و براي خود مخالفت و انتقاد را اصل قرار ندهند؛ بلکه واقعاً منافع ملي و آرمان هاي ملت و نظام را مبنا قرار دهند. در آن صورت خواهند ديد که مي توانند بيشتر سخن بگويند و انتقاد را عملي براي اصلاح امور و کمک به دولت تلقي کنند نه فرصتي براي انتقام يا سرد کردن خشم و عصبانيت خود. برنا: چه توصيه اي از سوي دولت براي مخالفان داريد؟ شمقدري: اين دولت خود را برآمده از آرمان هاي انقلاب اسلامي و خواست مردم ايران مي داند و لذا بيش از هر کس و هر چيز خود را به اسلام و انقلاب اسلامي و اين ملت متعهد مي داند. چه خوب است نگاه منتقدان از اين منظر شکل بگيرد. تحقق آرمان هاي انقلاب اسلامي، عدالت، مهرورزي، پيشرفت و تعالي و سعادت آحاد ملت ايران هدف اين دولت است و منتقدان بر سر اين آرمان ها با دولت و مديران به نقادي بپردازند که اگر منصفانه و خيرخواهانه و براي خدا نقد کنند، هم براي دولت از هر تعريف و تمجيدي بهتراست و هم قلم زدن آنها نزد خداوند مأجور خواهد بود.