بيماري آلزايمر يك اختلال پيشرونده مغزي است كه باعث تخريب سلولهاي حياتي مغز ميشود. به گزارش ايسنا، بيماري آلزايمر، افراد بالاي 65 سال را تحت تاثير قرار ميدهد ولي در مواردي نيز در افراد جوانتر هم مشاهده شده است. بايد به اين نكته توجه داشت كه بيماري آلزايمر بخشي از روند عادي پيري نيست. همچنين آلزايمر يك فراموشي ساده محسوب نميشود. اين بيماري معمولا با تغييراتي در رفتار و حافظه شخص آغاز ميشود و در نهايت بر روي كليه توانايي فرد مثل درك كردن، يادآوري، تفكر، برقراري ارتباط و حتي انجام كارهاي ساده تاثير ميگذارد. همچنين در بيماري آلزايمر، تغييرات متعددي در مغز بيمار رخ ميدهد كه باعث كوچك شدن مغز و نيز از بين رفتن سلولهاي مغزي ميشود و به جاي آنها، لكههاي متعددي با اشكال خاصي به نام پلاكهاي پيري مينيشيند. بر اساس اين گزارش، علت اصلي بيماري آلزايمر ناشناخته است. با اين وجود عواملي مانند سن و پيشينه خانوادگي را به آن بيربط نميدانند. اين عوامل هميشه و صد درصد موجب بيماري نميشوند ولي ميتوانند به آن مرتبط باشند. اكثريت افرادي كه به بيماري آلزايمر مبتلا ميشوند، بيشتر از 65 سال سن دارند و هر چه سن بيشتر باشد احتمال ابتلا به اين بيماري افزايش مييابد. البته با اين حال افرادي هستند كه در سنين 40 يا 50 سالگي گرفتار آلزايمر شدهاند. همچنين افرادي كه يكي از والدين، برادر و يا خواهرشان مبتلا بودهاند، شانس بيشتري براي گرفتن اين بيماري را دارند تا افرادي كه هيچ گونه پيشينيهاي ندارند. بيماري آلزايمر به دو نوع اسپوراديك و غالب موروثي تقسيم ميشود. بيماري آلزايمر اسپوراديك نوع بسيار شايع آن است كه تقريبا 90 تا 95 درصدي از موارد ابتلا را شامل ميشود. نقش وراثت در اين نوع شفاف نيست و مستلزم تحقيقات بسياري است. اما آلزايمر غالب موروثي شايع نبوده و فقط 5 تا 10 درصد امكان ابتلا وجود دارد و از يك نسل به نسل ديگر مستقيما انتقال مييابد. برهمين اساس بيماري آلزايمر نهايتا بر تمام جنبههاي زندگي فرد مانند فكر كردن، احساسات و اعمال، اثر ميگذارد. اين اثرات در افراد متفاوت است در ابتدا خاطرات نزديك و سپس خاطرات گذشته محو ميشوند و شخص در طي صحبت كردن دچار سردرگمي ميشود. هم چنين شخص توانايي پيدا كردن لغات مناسب براي ادامه مكالمه را از دست ميدهد. علاوه بر آن بيمار، كنترل بر احساسات و حالات خود را از دست ميدهد و با پيشرفت بيماري، اشخاص ديگر، دوستان و محلههاي آشنا را نميشناسد. تغييرات ايجاد شده در مغز باعث تغييرات در رفتار شخص نسبت به محيط خود ميشود. اين عكسالعمل ممكن است با رفتارهاي معمول شخص تفاوت داشته باشد. واكنشهايي شامل، ترك منزل، تكرار كارها يا كلمات، پنهان كردن اموال شخصي، رفتار خشن، پرخاشگري، بيقراري و يا رفتار ناشايست جنسي در فرد مشاهده ميشود. بيماري ميتواند بر وضعيت جسمي فرد اثر بگذارد، پيشرفت بيماري به تدريج باعث ضعف قواي جسماني ميشود. اين تغييرات بر روند كارهاي روزانه شخص مانند خوردن، حمام كردن و لباس پوشيدن اثرات سوء داشته و شخص به تنهايي قادر به انجام آنها نخواهد بود.