عصرایران - اواخر هفته گذشته ، سقوط یک
تابلوی بزرگ جاده ای در مسیر بجنورد - مشهد بر سر یک خودروی عبوری ، یک کشته بر جای گذاشت.
سخن از حادثه نیست، چه آن که حادثه، هر آن ممکن است رخ دهد. آنچه در این نوشتار مورد بحث قرار می گیرد، اهمال ها و خیانت های منجر به حوادث است.
ساخت هر گونه ابنیه ای ،احداث هر راهی و نصب هر
تابلویی مستلزم رعایت استانداردهای خاصی است. پیمانکاری که در مناقصه تولید و نصب تابلوهای یک جاده برنده می شود، نمی تواند نصب تابلوها را "باری به هر جهت" انجام دهد. همین طور است ساخت راه ها و بناها و پل ها و تأسیسات فنی و ... .
به تلخی باید گفت که به دلایلی مانند شیوع فساد اداری، بسیاری از این استانداردها نادیده گرفته می شوند و بسیاری از کارها و پروژه ها فقط نمای زیبا دارند و از درون، تهی اند.
چندی پیش وقتی زلزله ای در یکی از مناطق کشورمان رخ داد، در کنار بناهای فرسوده روستایی، دیوارهای بیمارستان جدید التأسیسی که به تازگی افتتاح شده بود نیز شکافته شد تا مشخص شود که در ساخت بیمارستان خیانت شده بود. در همان شهر،خانه های نوساز مردم سالم مانده بودند.
بسیاری از جاده ها هم همین گونه اند. اگر قبلاً آسفالت یک جاده سال های طولانی عمر می کرد ، امروزه شاهد تخریب و ایجاد چاله در همان یکی دو سال اول هستیم و این ، بی هیچ تعارفی معنایی جز دزدی در ساخت ندارد.
در توفان اخیر تهران نیز ،یک
تابلوی تبلیغاتی عظیم سقوط کرد که نشان دهنده عدم استحکامش بود و خدا رحم کرد که این سقوط تلفات انسانی نداشت.
چندی قبل نیز یک تابلوی تبلیغاتی در شمال تهران ، حتی بدون وزش باد بر روی یک خودرو سقوط کرد و راننده را مجروح کرد.
این بار هم از جاده بجنورد-خراسان خبر مشابهی می رسد که متأسفانه مرگ یک هموطن را باعث شده است.
رد شدن از کنار این حادثه و نظایر آن ، همدستی با کسانی است که با قصور یا تقصیر خود ، مرگ انسان ها را سبب شده اند.
تصاویر حادثه دلخراش اخیر این گمانه را تقویت می کنند که تابلوی عظیمی که کنار جاده نصب شده بود، بر پایه های سستی قرار گرفته بود و الّا این حادثه رقم نمی خورد.
تابلوی عظیمی که در مسیر بجنورد-مشهد سقوط کرد بر روی این پایه ها ایستاده بود!
بررسی دقیق و کارشناسانه این موضوع البته بر عهده اهل فن است ولی در هر حال ، عقل سلیم حکم می کند که یک جای کار می لنگیده که چنین اتفاقی رخ داده است: آیا پیمانکار از کارش زده؟ ناظر اداره راه کوتاهی کرده؟ تبانی شده؟ در مرحله نگهداری سستی شده؟ یا...؟!
هر چه هست، بدون علت یابی این اتفاق و مجازات جدی مسببان آن ، نمی توان موضوع را به فراموشی سپرد. این تأکید فقط از باب خون به ناحق ریخته شده قربانی مظلوم این حادثه نیست بلکه برای جلوگیری از حوادث مشابه در آینده است.
اتهامی را متوجه کسی نمی کنیم ولی این نامی جز جنایت ندارد که پیمانکار و ناظر و بازرس و ... برای این که کار را ارزان تر تمام کنند و پول بیشتری به جیب بزنند، از کارشان بدزدند و نهایتاً هم تاوانش را مردمی بدهند که روح شان هم از تبانی ها و فسادها خبر ندارد.
دوستی تعریف می کرد که مدت ها قبل، با سازنده دیواره های بتونی -که در برخی نقاط به جای گارد ریل کنار جاده ها می گذارند- صحبت می کرده و طرف با افتخار می گفته که از میلگرد درون این دیوارها کم می کند و سود بیشتری می برد.
وقتی هم که با اعتراض این دوست مواجه شده، پاسخ داده که کارفرمایش هم در جریان است و هر دو با هم می خورند!
پیگیری جدی ماجرای اخیر در جاده بجنورد - مشهد ، می تواند آغازی باشد برای مبارزه با مفسده هایی که جان مردم را به خطر انداخته اند.
از شخص وزیر راه و شهرسازی می خواهیم بعد از مدتی که موضوع روشن شد،در این باره اطلاع رسانی کند.
سازمان هواشناسی!!!
چرا؟
چون جلوی باد رو نگرفته!
اصلن طرف از بالا پشت بوم میفته مقصر سازمان هواشناسیه!
توفان میشه درخت میشکنه مقصر شهرداری نیست سازمان هواشناسیه که درخت افتاده!
اصلن توفان میشه چراغ راهنمایی سقوط میکنه مقصر راهنمایی رانندگی نیست مقصر هواشناسیه!
توفان میشه کولر بنده خدا از بالا میفته پایین مقصر طرف نیست کارشناس هواشناسیه!
و . . .
وسایل بازی را خراب نکنید و جان کودکان را به خطر نیندازید
2-تلاش برای کاهش قیمت به هر شکل
یک پروژه باید به قیمت روز بر آورد شود آنگاه اگر قیمتهای ارائه شده خیلی کم یا زیاد بود رد شود یک فهرست بها میدهند مال سال 88 بعنوان پایه بعد جدول لگاریتم درست میکنن برای ضرایب و اونوقت اونی رو انتخاب میکنن که کمتر از همه قیمت داده دیگه کاری ندارن که میتونه یانه حالا خدا به داد مردم برسه اگه ناظر آدم ناسالمی باشه رو پروژه ای نظارت داشتم که پیمانکار سعی داشت از کارگرهائی استفاده کنه که حتی بلد نبودن متر بخونن آخرشم نتونست پروژه رو جمع کنه نیمه کاره باهاش تصفیه کردن این چند کلام رو گفتم تا آقای وزیر هم بخونه
نکته آخر اینکه تا موقعی که مجری و پیمانکار و ناظر همه دولتی هستن و سرشون به دلارهای نفتی وصله اوضاع همینه اما اگه کارها دست مجموعه های خصوصی باشه اونوقت این فسادها و اتفاقات به حداقل میرسه
عصر ایران هم که نظرات مارو تحویل نمیگیره
جان و مال مردم یعنی اینقدر بی ارزش هست ...
در جاده اهر - تبریز که کلا 85 کیلومتر می باشد سالانه بطور متوسط 150 نفر در اثر تصادف کشته می شود امروز هم در اثر تصادف یک ال 90 با نیسان 4 نفر کشته شد . خواهشنمد است به وزیر محترم راه بفرمایید به این موضوع هم رسیدگی نماید.
تصاویر فوق را با دقت مشاهده نمایید. خوردگی وسیع در سطح سازه علیرغم اینکه محل سازه از نقاط مناسب ایران در مقایسه با مناطق جنوبی و یا مرطوب کشورمان میباشد.
در تقریبا تمامی سازه های مشابه در سطح کشور به کیفیت جوشکاری ، محافظت در مقابل خوردگی و همچنین اجرای گروت مناسب برای این سازه ها کمترین اهمیتی قایل میشویم.(همین امروز در مسیرتان نگاه مختصری به پایه های سازه های مشابه بیندازید)
آیا موسسه استاندارد بر گواهینامه بازرس این سازه مهر تایید زده است؟ آیا این سازه دارای شناسنامه کیفی میباشد؟ آیا طراح و سازنده آن دارای گواهی صلاحیت اجرای چنین سازه هایی را داشته است؟
همچنین در نظر داشته باشیم: کیفیت فقط نظارت نیست، کیفیت فرهنگ و وجدان کاری است،
تا زمانیکه رعایت کیفیت و اعمال استانداردها در جامعه ما تحت عنوان "کاهنده سرعت کار" شناخته میشوند، وقوع چنین حوادثی دور از انتظارنیست. باید باور کنیم کیفیت بخشی از کار است و انجام کار بدون رعایت استانداردهای لازم را به عنوان کار ناتمام تلقی کنیم، در آن صورت احتمال وقوع این حوادث را میتوانیم از بین ببریم.
به امید آن روز
از مقام خود خلع شدند.به ما چه مربوط در عوض ما به بهشت
میرویم.
نميدونن چقدر سنگينه حتي مسئوليت يك ريال بيت المال تا جايي كه مولا علي ميخواست دست برادرشو بسوزونه اي واي به اينا چقدر وجدان ها خوابيده و از بين رفته اي داد بيداد
(چرا نظرات من هیچوقت منتشر نمی شود. مگر از گفتن حقیقت باید ترس داشته باشیم. همین است که مشکلات هیچوقت درست نمی شود)
بايد جلوي اين كارهاي غير استاندارد گرفته شود.
احسنت بر شما.
دردناک تر ازهمه ناايمن بودن خودرويي است که بيش از بيست ميليون تومان مردم بابت سوارشدنش پول مي دهند و بايد در درون آن بسوزند به گونهاي که حتي جسدشان خاکستر شود و قابل شناسايي نباشد. چه کسي بايد پاسخگوي اين وضعيت باشد.قطعا بي احتياطي راننده در اين حادثه قابل انکار نيست اما نقش خودرو سازان و مسئولان کشور هم کم نيست.چرا بايد خودرويي توليد شود و در اختيار مردم قرار گيرد که با کوچکترين حادثه دچار حريق شود.بايد اين درد را به که گفت و مسئولان که همواره سنگ اسلام و خدا را به سينه مي زنند، براي فردا روز قيامتشان چه پاسخي دارند.
شاهدي توضيح مي داد که کمتر از يک ماه پيش هم حادثهاي مشابه رخ داد و سه دانشجوي سرنشين پرايد در اتش خاکستر شدند.
تاسف بارتر از همه اين ها بي تفاوتي مردم، رسانه ها ، نهادهاي مدني و مسئولان به چنين حوادثي است. اصلا به اين حوادث توجهي نمي شود و ادمي فکر مي کند کشته شدن و سوختن در ماشين هاي نا ايمن بخشي عادي از سرنوشت ما است و چنان عادي است که به صورت ساختاري و نااگاهانه از کنارش مي گذريم.
واقعا جامعه و کشور ما به کدامين سو مي رود. به انحطاط و بي تفاوتي بيش از پيش؟
البته مجلس هم کار درستی نکرده .
وقتی یک وزارت خونه مثل ورزش رو که یک وزارت خانه کاملا اجرایی هست با یک سازمان جوانان که یک اداره تماما خط مشی هست ادغام میکنند دیگه برای بقیه چه انتظاری هست
آقای وزیر لحظه ای خود را به جای خانواده ی فردی که فوت شده بگذارید
این حادثه ممکن بود برای خویشان شما رخ میداد انوقت چگونه برخورد میکردید
باید نصاب این تابلو مشخص و مجازات شود